oha diyeceğiniz hikayem ve sonunda yaşananlar

Zaten ailemden nefret ediyordum kaybedeceğim hiçbirşey yok dedim ve Antalyaya kaçmaya karar verdim. Sırt çantamı alıp ilk otobüsle Antalyaya gittim. Mustafa bana garson olarak bir iş buldu. Başlarda zorlansamda alışmaya başladım sonraları. Kazandığım paranın yarısından çoğunu pansiyona veriyordum geri kalanınıda kitaplara. Antalyadada aksilikler başımdaydı. 1 yıl boyunca pansiyonla çalıştığım yer arasında mekik dokudum. Ara sıra cebime iyi bir para girdiğinde Mustafayla her zaman gittiğimiz bir barda içiyorduk.

Dinlesenize lan yalnız bırakmayın beni

Evet beyler dinleyen varsa anlatmaya başlayacağım. Gerçekten oha diyeceksiniz

Uydurma değil tamamiyle gerçek

Namludan çıkan mermi karşımdaki adamın karnından girip sırtından çıktı ve arkasındaki diğer silahlı adamın kalbine saplandı. Diğer silahsız adamları öldürmem çok zor olmadı. Odada sadece ben ve babam vardı artık. Babamda bir nebze olsun heyecan yada korku görememiştim. Ama bu beni yıldırmamıştı. Ve güzel bir konuşma yapmamın zamanı gelmişti.

Ve bana benimle dün ne konuşacaktın diye sordu. Bende utana sıkıla 'şey b. be. ben seni sevdiğimi söyleyecektim sana' dedim. Sonra ikimizde sustuk kaldık. Sessizliği kız bozdu ve bende seni seviyorum dedi. O gün hayatımın tek zaferini kazanmıştım. Artık bir sevgilim vardı ve hayatım be tüm hayallerim onun üzerine kuruluydu. Derken onunla çıkmamızın 2. ayında herşey çok güzel giderken hayatımın ilk ve tek zaferini trafik kazasında kaybettim. Hayatımın anlamı dediğim kişi karşıdan karşıya geçerken sarhoş bir sürücünün gazabına uğramıştı. Ve üstelik bu sarhoş adam sadece 2 ay yatıp çıkmıştı.

Ve konuşmaya başladım.

En zeki dediğim bir kaç insan bu kadar dinine bağlıyken benim tanrısız olmam yanlış yolda olduğumumu gösterir mi? Gün geçtikçe aslında zeki ve akıllı dediklerimin bile aslında sistemin altında ezilip akıllarını farklı yönlerde kullandığını görmemin beni korkuturken bir yandanda ne kadar hırs verdiğini söylememe gerek varmı sence. Korkumun gerçekleşmemesi için elimden geleni yapacağım. Bu düşüncelerimi sonuna kadar zütüreceğim. Düşüncelerimin yok olmasına izin vermeyeceğim. Evet aslında tamda senin istediğin gibi bir olacağım sana söz veriyorum. Savaşım ölene kadar sürecek. ne kadar normal gözüksemde içimde tehlikeli düşünceler beslediğini düşündüğün o deliyi ölesiye yaşatacağım. Pes etmek yok. Hiç bir fikre hiçbir akıma kapılıp gitmeyeceğim. Bana salaksın, yanlış yoldasın gibi kelimeler kullananlara inatla 'benim yolum sizinki gibi dört şeritli asvaltla kaplı bir yol değil engebeli dar sonu olmayan bir patika' diye bağırıp 'belkide yolumun bu zorluğu size yanlış yolda olduğum izlenimi vermiştir' diyeceğim. Çünkü eminimki senin bana savurunca alkış aldığın o çelimsiz kollarının çok daha güçlüsü bu yolda bedenim her yanına saplanacak ve belkide çığlıklardan dolayı alkış seslerini duyamayacağım. O tıkış tıkış olan ve kalabalığın seni ordan oraya sürüklediği yola inat benim patikam seçeneklerle dolu. Benim patikam hak yolunda değil benim patikam güzel bir iş güzel bir eş yolunda değil. Benim patikam senin hayallerin değil. Benim patikam seni geceleri kan ter içinde uykundan uyandıran kalbine hançer gibi saplanan en tehlikeli kabuslardan ibaret.

Babamdan gelen kuru bir 'çok güzel' di.

insan babasına senelerce sormazmı sen ne iş yapıyon dıbına kodum diye. Okulda hocaların sana anket falanda mı doldurtmadılar aq aylık gelirin baba mesleğin falan . Babanın iş saatleride mi rahatsız etmedi seni , sen ne rahat bi huur çocuğu çıktın.

@55 burda iyice sıçtı herif beyler

küçük iskender lan bu :D

sıçtı biraz ama hadi gönlün olsun anlat panpa

reserved panpa içim kıyıldı bişeyler atıştırıp geliyorum sen yaz

Düşündüm. yaşadığım zorluklar çektiğim acılar aslında babamın dediği gibi beni olgun biri yapmıştı. Ve normal olmadığım kesindi. En basit olaylara bile daima en farklı bakış açılarıyla yaklaşıyordum. Ve şu an yaşadığım olayada farklı bir bakış açısıyla bakmak zorundaydım. Bir anda yıkıldığım yerden ayağa fırladım ve silahlı adamın elindeki silahı kaptığım gibi tetiğe dokundum.

Biliyorum bu filmi amk sonunda kız ölmemiş oluyor. Arabayla çarpanda kızın babası.

Eve girdik ve içeriye adımımı atar atmaz suratıma sağlam bir yumruk indi. Ama bir dakika! Hatırladım. Evden kaçmama sebeb olan yumruk. Özlemiştim bu acıyı aslında. Bu babamdı. Kafamı kaldırdım ve evin içinde beyaz külotla gezen babam şimdi takım elbiseyle karşımdaydı. içerde 4 tane takım elbiseli adam 2'si silahlıydı. Şok üstüne şok geçiriyordum. Yinede babamı gördüğüm için birazda olsa rahatlamıştım.

@45 sıkıldım panpa çıkıyorum ama verdim şukunu

rsereved

reserved

Öğrenmenin vaktı geldi dedi babam. Bağırmaya başladı bir anda
- 'Sana para vermemem, ilgisiz olmam, lisedeyken kimsenin seninle konuşmaması, sevdiğin ve benim engel olamayıp çıktığın o kızın ölmesi ve hergün eve geldiğinde yüzüne inen yumrukların bir sebebi vardı. hepsinin bir sebebi vardı.'

- Nasıl bir sebeb lan bu. Hayatımı gibtin sen benim diye bağırdım.

- Sen normal değilsin ve normal olamazsın. Çünkü sen benim oğlumsun. Herkesin yaşadığı mutlu hayatı yaşayamazsın. Standartların içinde büyütemezdim seni. Her sabah uyandığında kahvaltını yapıp işe gidecek bir adam değilsin sen. Sen bu düzenin yıkıcısı olacaksın. Kitlelere sen yön vereceksin.

- gibtirtme kitleleri. Ben kendime yön veremiyorum.

-Bak lan bana. Ben babam dediğin adam aslında Milli istihbaratta çalışan derin devlet mensubu bir adamım. Seni zorluklara alıştırmam gerekiyordu. Çünkü gideceğin yolda yapacakların hiçbir zaman kolay olmayacak dedi ve uzun süren bir sessizlik oluştu

devam et bin uyumadan anlat hepsini

anlat panpa dinliyoz