ogrenci evinde yasadigimiz fakirlikleri

kahve makinasında patates haşladık :(

araba kirala antalyaya git, daha sonra parasız kaldık cebimizdeki paraları birleştirdik 3 gün boyunca haşhaşlı ekmek yedik. evet öyleydi. ama hiç isyan etmedim gayet zevkliydi.

edebiyat final notları elimde bi nota bakıyorum bi inciye arasında kaldım elimde sigara napıcam la ben :(

Soba almıştık tuttuğumuz eve. Sobayı oturma odasına döşedik. Bitek oturma odası ısınırdı. Banyoda sobanın diğer tarafındaydı. Ev okadar soğuk oluyodu ki koridorda veya banyoya girerken ağzdan dışarıda olan soğuk gibi dumanlar çıkıyodu. Banyo yapmadan önce sobayı yakardık salonu ısıtınca banyoya girmeye çalışırdık. Ama evin diğer tarafı okadar soğuk ki sanki banyoya dışarıda girecen. O derece bi soğuk. Haliyle elektrikli şofbende az ısıtıyo suyu. Oldugu kadar yıkanırdık. Duştan çıkarken koridorda zütümüz donardı. Sanki kış ayında denize girmiş çıplak kalmışsın gibi. Sonra salona koşardık hemen sobanın dibine girip züt baş ısıtırdık. Ama onun dışında çaydı, yemekti hep sobanın üzerinde pişirirdik. Hey gidi bee.

Özet: ben baya geçmiş gibi anlattım ama hala yaşıyorum lan bunları amk

@9 panpa kahkağa attım yeminle şuku :D

şofbenimiz yoktu kettıl da suyu ısıtıp duş alıyordum amk

birşeyler anlatmak isterdim çocuklar ama aklıma gelmiyor bir fakirlik yaşamadım ki dıbına koyim nakit bitiyor kredi kartı var zaten hepsi bitiyor arkadaşlar veriyor çekmedim valla bir fakirlik. dominos istemeye bozuk para falan arardık bazen 30-40 lira bozuk para arardık evde amk fakirlik denirse bu var anca

marketin biri sabahın köründe ama süzme yoğurt veriyo tester şekli amk 9 kap aşırdım yarım ekmeği de çöpten cıkarıp yedim sonra direk uyudum acıkmıyayım diye

sene 2008. hiç param yok. niğde'DE OKUYORUM O sıralarda. şu knorun bardak çorbaları yeni çıkmıştı, ama bildiğin tarihi geçmişti. lan dedim ne olacak, ölmeyiz heralde. yarım bayat ekmekle onu içmiştim. sonra mide pert tabi. hemen hastaneye mide yıkamaya falan.

ama en kötü anım kız arkadaşım olabilecek potansielde birisini eve davet etmiştim, aşağıdan hemen bi şarap alacaktım kredi kartım yetmemişti. o gün zaten liberal kafa yapısına döndüm az bucuk

ütüyü ters çevirp üstünde çorba yaptım

yaşadığım şehirde üni okuyom ailemle gibim taşşağıma denk binler ahahahaha

@8 öldüm lan ahahah

@9 GÜLMEKTEN BAYILDIM

yüklü miktarda iddaa oynayıp başı zütü domaldıktan sonra 27 gün makarna yedim amk

not:hala kabızım

sonra başka şeylerde oldu tabi. elektirkler kesildi, internet kesildi cart curt. çok yaşadım bunları. niğdeyi bilenler bilir ulukışla diye bir ilçe var ve esasen niğde ile arası baya vardır. nevşehir daha yakın yani o derece.
ulukışlaya bir iş için gitmiştim, işin parasını alamadım. cepte 1 lira para yok. nasıl gideceğim, nasıl geleceğim en ufacık fikrim yok. zaten karnımda aç o alacagımı sandıgım para ile hemen yemek yer hem dönerdim niğde'ye diye düşünüyordum.

bende gururlu adamımdım o dönem işte 19 yaş falan. hiç otobüsçüye yalvarmadım, ya da oranın esnafına yoksa çıkarır verirlerdi bence çok problem olmazdı. o gün o 1 saat olan yolu aktarma yapa yapa otostop yapa yapa 3 saatte falan bitirmiştim. hala açım tabi. 2-3 gün yemin olsun elalemin bahçesinden elma falan çalarak hayatımı idame ettiriyordum.

en kötüsünü yaşadığım için, parti binalarında yattığım için, sırf yatacak yerim yok diye iş yerimde gece mesaiye kalıp orada sabahladıgım için falan filan şuanda bir çok şeye katlanabiliyorum lan. bu günlerden nefret edin fakat bence bir şekilde bizi olgunlaştırıyor. o yaştayken cepte 20 lira varken 20 lirayı kız arkadaşımla gibik sokkuk kafede harcayıp aç kalıyorken şimdi ceb, imde 100 lira bile olsa çok nadiren bir başkasının hesabını ödüyorum.

pek fakirlik çekmiyorum be . evim kaloriferli 3+1 amk . tek sorunum şu dıbına koduğumun tahta camı biyerinden soğuk alıyo . arada bi para bitiyo fazla yüklenmemek kaydıyla karta başvuruyoruz gibimizi taşşağımıza göre uzatıyoruz yani .

eve bir hafta sonra ekmek alabildim günde bir öğün ya yiyorum ya yemiyorum :(

az mı gece yarılarında dışarı çıkıp açık market aramadık amk sigara bulmak için

benim hiç öyle sefilliklerim olmadı lan. bi yılbaşı sonrası parasız kaldım 1 günlüğüne, onda da gittim salam ve kaşar aldım ekmek arası yedim. en büyük sefilliğim buydu.

ama en kötüsü de parasızlık sosyal çevreyi gerçekten öldürüyordu ufak şehirlerde.
günlerce evde internette kaldığımı, inci sözlüğe girip geyik yaptığımı falan bilirim. (2009 falan)

ama ne olursa olsun o yaşadığım bütün talihsizliklere kötü günlere gülümsüyorum lan, niğde bana gerçekten çok şey öğretti.