insanları küçümsediğimden değil fakat hepsi sıradanlar şöyle ki hiç bir idealleri yok sıradan işler yapar sıradan konuları konuşur(din, para,vs) karakterleride tak gibi yani bu insanlarla konuşsam bana hiçbir tak hissettiremiyeceklerini biliyorum beni şaşırtıcak bilgileri yok iradeleri yok tutkuları yok. üç kuruş paraya çalışan biri olsamda hayellerim büyük kendimi kovdurmak için çok uğraşıyorum ama kovmuyor mk patronu.bi keresinde bu konuyu konuşmak için patronun odasına gittim konuya ufaktan girdim anladı heralde niyetimi daha sonra devam ederiz toplantım var dedi kaçtı gitti herif.. belli ki bana muhtaç açıkca söyleyemiyor ama bende çok mutsuzum aptal insanların arasında