Onu yağmurlu bir pazar sabahı pencerenin dışında titrerken buldum. Camı açtım birisinin camı açmasını beklercesine hemen içeri daldı. Zayıf düşmüş olacakki içeride perdenin alt kısmına ancak konabildi. Hemen yanına gittim kaçmadı benden kanı ısınmış olacakki başını okşadım yine kaçmadı. Sonra marul getirdim ona biraz da peynir. Haftada bir kerede tuvaletten tak getirip üstüne konmasına müsade ediyorum. Ne de olsa doğasında var. Şimdilerde kocaman oldu neredeyse zeytin tanesi büyüklüğünde. Sabahları burnuma konuyor yanağımdan öperek beni uyandırıyor. uyanınca da odanın içinde sevinç turları atıyor. Artık salayım diyorum önümüz kış. En iyisi bahara salmak. Nasıl ayrılacağım ondan bilmiyorum biricik sineğim dert ortağım.