obsesif olmak çok zor

okumadım hayır okuyan varsada gibtirsin gitsin doktora yapsın

vay amk yanlız değilmişim ama hakikaten zor be panpalar kimseye de denmiyo ki amk salak salak takıntılarım var lan

samimi söylüyorum mastürbasyon obsesiflik yapar, yapmayı bırakın, isteyenlere zor ama etkili tedavi!

bide kompesiflik de varsa anandan emdigin burnundan fiskirir

http://tinyurl.com/bsf5lqd

izlemediysen ve ilgini çekerse bak istersen

@11 gibi sizde kabullenin amk mükemmel işler çıkar sizden bi ara benim eve temizliğe gelin

bu başlığa bu klip iyi gider.

http://www.youtube.com/watch?v=4eiTXDxmroQ

bende de var bu mesela çıkmadan önce 5 defa anahtarı aldım mı cüzdanı aldım mı telefonu aldım mı diye ( çantama koyduysam ) gidip gidip dururum

okudum daha başlangıcındasın panpa evden çıkamayacak duruma geliyorsun bi süre sonra ilaçlarla idare ediyorsun sorna ölüme yakın bir tecrübe yaşıyorsun hiç bişey umursamamaya başlıyorsun bi süre sonra tekrar eski haline dönüyorsun sonra noluyor bende bilmiyorum

bi ara kaldırımdan kırmızı olanlara basıyodum sadece dedim lan manyakmıyım düzeldim hemen bu da böyle bir obsesif anımdır

bu ney lan goethe'nin başlığına gelsem daha az şey yazardı amk

reserved

bu lanet hastalığın %100 tedavisi yok. ben her yolu denedim. ilaç + pgiboterapi + farklı tedaviler (burada anlatmıyım, gizli biraz.)
uzun yıllar işkence gibi geçti, gecen yok gündüzün yok, kafanın içindeki o lanetlenmiş düşüncelerle savaşmaktan kaldırıp kafanı hayata bakamıyorsun. beynin ap açık düşman gibi hareket ediyor. seni dinlemiyor. obsesyon istediği zaman geliyor, istediği zaman gidiyor. depresyon da yanında tabii ki her zaman. şunu farkettim, stres kaynaklarından mümkün olduğunca uzak durmak gerekiyor, çok hassas olduğumuz için biz normal bir insandan çok daha fazla etkileniyoruz herşeyden. kendimizi iyi hissedeceğimiz şeyler yapmamız gerekiyor yani zamanı yalnız olarak değil de yapmaktan hoşlandığımız şeyleri yaparak kullanmalıyız.
yüzbinlerce sayfa döküman okumuşumdur bununla ilgili. pdr okuyorum bu arada.
eskiden 'şeytanın ruhu' diye adlandırılırmış bu hastalık. 1980'li yıllara kadar dünya üzerinde tedavisi yoktu. ve çoğu zaman da genellikle obsesif insanlar intihar edermiş. sonra yapılan araştırmalarla birlikte (ki bu araştırmalar obsesiflerin beyninin incelenmesi çoğunlukla) beyinde serotonin denen mutluluk hormonunun ekgib olduğu saptanmış fakat genetik bir çok faktör de var. doğumdan gelen bu yatkınlığın ardından otoriter biri tarafından hareketleriniz sürekli kontrol edildiyse, engellendiyseniz, kısacası ezik bi çocukluk ve ergenlik yaşadıysanız bu hastalık da otomatikman geliyor. sebepleri bunlar diyebilirim. tedavisine gelince başta yazdığım gibi tam tedavisi yok ancak hafifletilebiliyor. ilaçları düzenli kullanmak gerekiyor. pgiboterapi almak şart. (adam gibi birinden) ve çok çok sabırlı olmak gerekiyor. dediğim gibi %100 çözümü yok bunlar sadece hafifletiyor.
kısacası biz biraz çözümsüz vakayız. ölüme kadar bu hastalık da bizimle gidecek. Allah sabrımızı arttırsın.

bende oleyim... hayatı bazen işkence ediyo

yalnız ben sizin aksinize artık kurtulmak istemiyorum bu hastalıktan. kabullendim amk. hehe bazen bu hastalık çok işime yarıyor mükemmel işler yapıyorum kötü iş yapamıyorum (grafikerim) ama bazende mükemmel olmayınca bunalıma giriyorum çok fazla.
Sonuç olarak berbat bi hastalık ama bence bi kurtuluş yolu yok. Lanetlendik amk.

bilmez miyim kanka bilmez miyim.. geçmiş olsun hepimize.

@8 bakıcam o ilaca @7 nasıl kurtuldugunu anlatırsan iyi olur

panpa bende de benzer şeyler çocukluğumdan beri var.
yaklaşık on yıldır aralıklarla pgibiyatrise gidip ilaç kullanıyorum. altı ay veya bir yıl kadar ilaç kullandıktan sonra geçiyor. bazen bir kaç ay bezen de bir kaç yıl tekrarlanmıyor.
sonra tekrar başlıyor ve yine ilaç kullanıyorum. bende ilaç kullanmadan geçmiyor bu hastalık. doktorum da ilaç kullanmadan geçmesinin çok zor olduğunu söyledi. obsesif kombülsif bozukluğun en etkili ilacı anafranil adlı bir ilaç. aralıklarla ben bu ilacı kullanıyorum yıllardır.bu illetten çok çekmiş ve hala çeken biri olarak sana tavsiyem iyi bir doktorun kontrolünde ilaç kullanman olacak ve büyük ihtimalle de sana da aynı ilacı verecek. şunu da unutma ilacı çok uzun süre kullanman gerekiyor en az altı ay gibi.ve hemen iyileşmeyi de bekleme sabırla kullanmaya devam et.sonra yavaş yavaş beynini sarıp sarmalayan düşüncelerin yok olduğunu göreceksin.

panpa dur okuyorum bende okb hastasıydım

edit : ulaş bana panpa seni bu hastalıktan kurtarıcam

evet! sana sana sana! hepinize be! rezil, iğrenç yaratıklar! hiç mi insanlık yok sizde ha? nedir bunlar ha? nedir? nasıl yollarsınız bu pislikleri o tertemiz insanlara? onlar kitap istiyor, kalem istiyor, okul istiyor, okumak istiyor. onlara yardım elinizi uzatacağınıza bir de utanmadan, sıkılmadan alay ediyor, küçük görüyorsunuz. aslında alay edilecek, küçük görülecek birileri varsa o da sizlersiniz. hiç bir işe yaramayan, asalak gibi yaşayan sizler. utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz.