-
1.
+1 -1beyler bilen bilir bu hastalığı ve ben de bu hastalık çok ağır bir şekilde var ve ben bu hastalıktan kurtulmak istiyorum o yüzden buraya yazayım dedim belki daha önce obsesif olupta kurtulanlar bana yardımcı olurlar diye çözüm yolu arıyorum kendimce ve bunu ilaçsız halletmek istiyorum çünkü ilaçlar bana zarar veriyor. beyler okadar huur çocuğu bir hastalık ki hergün ve her dakika hatta her saniye beyninizin olumsuz düşünceler ürettiğini ve bu olumsuz düşünceleri beyninizden yok etmek için birtakım hareketler yapmak zorunda olduğunuzu hissedin ve o hareketi yapmadıkça o olumsuz düşüncenin beyninizde siz o hareketi yapana kadar dönüp durduğunu asılı kaldığını hissedin siz yapmamak için direndikçe o olumsuz düşüncenin gitmediğini ve akabininde de diğer insanlara karşı davranışlarınızı etkilediğini özgüven kaybı yaşattığını hatta bir insanla konuşurken sadece ve sadece o olumsuz düşüncenin çözümünü düşündüğünüzü ve bu yüzden karşınızdaki insanla konuşamadığınızı hissedin kısacası bütün hayatınızı zehir eden bu hastalık bende mevcut yaklaşık 5 senedir hergün hatta dediğim gibi her dakka bunu çekiyorum ben hayatımın içine etti ve etmeye devam ediyor yaşım 21 şu an ve artık kurtulmak istiyorum pgibolog'a gitmeme rağmen ve bana hipnoz uygulamasına rağmen başarılı olamadı bir türlü geçmiyor. en sonunda buraya açtım eminim yardımı dokunan olacaktır burada kimbilir belkide biri bişey söylerde kurtulurum bu hastalıktan. gerçek hayattan örnek vermem gerekirse bende bulunanlar
etrafta gördüğüm sayıları birbiriyle toplamak ve sonucu doğru olsa bile doğruluğundan emin olamamak ve sonsuz kısır döngüye girmesi
tarihlerden emin olamamak tarihlere tekrar tekrar bakmak emin olamadıkça beynimin sadece o konuya odaklanması ve depresif ruh haline girmem
sessiz ortamlarda ses çıkarmadan duramamak
elimi deterjanla yıkamak
saate baksamda emin olamamak
hergün tırnak kesmek
kendime zarar vermek ( kendime yumruk atmak gibi bu yüzden 2 kere hastanelik oldum )
adımlarımı saymak 300. adımda durmak ve 13'e kadar sayıp tekrar devam etmek
insanların değer verdiği şeylere içimden küfür etmek ( din, allah, hatta sevgililerine, arkadaşlarına içimden küfrediyorum )
okuduğum kitapları okuduğumdan emin olamamak ve tekrar okumak
mükemmeliyetçilik yaptığım bir işi ekgibsiz yapmazsam rahatsız oluyorum ama asla ekgibsiz yapamıyorum o yüzden hiç bi iş yapamıyorum
olmamış olayları olmuş gibi düşünmek ve bastırmak için bağırmak
bunların hiçbiri benim kontrolumde olan şeyler degıl eğer yapmazsam yapana kadar beynim beni rahatsız ediyor yapmam için beni zorluyor yapmazsam depresif oluyorum insanlarla konusamıyorum içime kapanıyorum mutsuz oluyorum arkadaşlar yardım etmenizi bekliyorum ne yapmam gerek bu konuda elimden geleni yapmaya hazırım hastalıgımı yenmek ıcın.
-
2.
+1aynı durumdayım yalnız ben yapmamak'ta kararlı olursam yapmıyorum istemediğim şeyleri.
(50 kere kapı kilidini kontrol ederim amk)
(her aklıma geldiğinde) -
3.
-1@2 yapmamakta kararlı olsam ve yapmamaya çalışsam bile o olumsuz düşünceler beynimde asılı kalıyor hiç bi şekilde gitmiyor oturup mantıklı dusunmeye calısıyorum bunların aslında olmadıgını beynımın oynadıgı bı oyun oldugunu soylemeye calısıyorum kendıme ama nafile gitmiyor sanki içimde 2 kişi yaşıyor biri hastalıklı diğeri mantıklı olan ama 2si hep birbiriyle çatışma içinde mantıklı tarafımı %100 etkin kılabilsem zaten hastalıgımı yenıcem.
-
4.
-3anan obsesif
-
5.
0yukarı
-
6.
0evet! sana sana sana! hepinize be! rezil, iğrenç yaratıklar! hiç mi insanlık yok sizde ha? nedir bunlar ha? nedir? nasıl yollarsınız bu pislikleri o tertemiz insanlara? onlar kitap istiyor, kalem istiyor, okul istiyor, okumak istiyor. onlara yardım elinizi uzatacağınıza bir de utanmadan, sıkılmadan alay ediyor, küçük görüyorsunuz. aslında alay edilecek, küçük görülecek birileri varsa o da sizlersiniz. hiç bir işe yaramayan, asalak gibi yaşayan sizler. utanacağınızı bilsem yüzünüze tükürmek isterdim ama ondan da anlamazsınız ki siz.
-
7.
0panpa dur okuyorum bende okb hastasıydım
edit : ulaş bana panpa seni bu hastalıktan kurtarıcam -
8.
0panpa bende de benzer şeyler çocukluğumdan beri var.
yaklaşık on yıldır aralıklarla pgibiyatrise gidip ilaç kullanıyorum. altı ay veya bir yıl kadar ilaç kullandıktan sonra geçiyor. bazen bir kaç ay bezen de bir kaç yıl tekrarlanmıyor.
sonra tekrar başlıyor ve yine ilaç kullanıyorum. bende ilaç kullanmadan geçmiyor bu hastalık. doktorum da ilaç kullanmadan geçmesinin çok zor olduğunu söyledi. obsesif kombülsif bozukluğun en etkili ilacı anafranil adlı bir ilaç. aralıklarla ben bu ilacı kullanıyorum yıllardır.bu illetten çok çekmiş ve hala çeken biri olarak sana tavsiyem iyi bir doktorun kontrolünde ilaç kullanman olacak ve büyük ihtimalle de sana da aynı ilacı verecek. şunu da unutma ilacı çok uzun süre kullanman gerekiyor en az altı ay gibi.ve hemen iyileşmeyi de bekleme sabırla kullanmaya devam et.sonra yavaş yavaş beynini sarıp sarmalayan düşüncelerin yok olduğunu göreceksin. -
9.
0@8 bakıcam o ilaca @7 nasıl kurtuldugunu anlatırsan iyi olur
-
10.
0bilmez miyim kanka bilmez miyim.. geçmiş olsun hepimize.
-
11.
0yalnız ben sizin aksinize artık kurtulmak istemiyorum bu hastalıktan. kabullendim amk. hehe bazen bu hastalık çok işime yarıyor mükemmel işler yapıyorum kötü iş yapamıyorum (grafikerim) ama bazende mükemmel olmayınca bunalıma giriyorum çok fazla.
Sonuç olarak berbat bi hastalık ama bence bi kurtuluş yolu yok. Lanetlendik amk. -
12.
0bende oleyim... hayatı bazen işkence ediyo
-
13.
0bu lanet hastalığın %100 tedavisi yok. ben her yolu denedim. ilaç + pgiboterapi + farklı tedaviler (burada anlatmıyım, gizli biraz.)
uzun yıllar işkence gibi geçti, gecen yok gündüzün yok, kafanın içindeki o lanetlenmiş düşüncelerle savaşmaktan kaldırıp kafanı hayata bakamıyorsun. beynin ap açık düşman gibi hareket ediyor. seni dinlemiyor. obsesyon istediği zaman geliyor, istediği zaman gidiyor. depresyon da yanında tabii ki her zaman. şunu farkettim, stres kaynaklarından mümkün olduğunca uzak durmak gerekiyor, çok hassas olduğumuz için biz normal bir insandan çok daha fazla etkileniyoruz herşeyden. kendimizi iyi hissedeceğimiz şeyler yapmamız gerekiyor yani zamanı yalnız olarak değil de yapmaktan hoşlandığımız şeyleri yaparak kullanmalıyız.
yüzbinlerce sayfa döküman okumuşumdur bununla ilgili. pdr okuyorum bu arada.
eskiden 'şeytanın ruhu' diye adlandırılırmış bu hastalık. 1980'li yıllara kadar dünya üzerinde tedavisi yoktu. ve çoğu zaman da genellikle obsesif insanlar intihar edermiş. sonra yapılan araştırmalarla birlikte (ki bu araştırmalar obsesiflerin beyninin incelenmesi çoğunlukla) beyinde serotonin denen mutluluk hormonunun ekgib olduğu saptanmış fakat genetik bir çok faktör de var. doğumdan gelen bu yatkınlığın ardından otoriter biri tarafından hareketleriniz sürekli kontrol edildiyse, engellendiyseniz, kısacası ezik bi çocukluk ve ergenlik yaşadıysanız bu hastalık da otomatikman geliyor. sebepleri bunlar diyebilirim. tedavisine gelince başta yazdığım gibi tam tedavisi yok ancak hafifletilebiliyor. ilaçları düzenli kullanmak gerekiyor. pgiboterapi almak şart. (adam gibi birinden) ve çok çok sabırlı olmak gerekiyor. dediğim gibi %100 çözümü yok bunlar sadece hafifletiyor.
kısacası biz biraz çözümsüz vakayız. ölüme kadar bu hastalık da bizimle gidecek. Allah sabrımızı arttırsın. -
14.
0reserved
-
15.
0bu ney lan goethe'nin başlığına gelsem daha az şey yazardı amk
-
16.
0bi ara kaldırımdan kırmızı olanlara basıyodum sadece dedim lan manyakmıyım düzeldim hemen bu da böyle bir obsesif anımdır
-
17.
0okudum daha başlangıcındasın panpa evden çıkamayacak duruma geliyorsun bi süre sonra ilaçlarla idare ediyorsun sorna ölüme yakın bir tecrübe yaşıyorsun hiç bişey umursamamaya başlıyorsun bi süre sonra tekrar eski haline dönüyorsun sonra noluyor bende bilmiyorum
-
18.
0bende de var bu mesela çıkmadan önce 5 defa anahtarı aldım mı cüzdanı aldım mı telefonu aldım mı diye ( çantama koyduysam ) gidip gidip dururum
-
19.
0
-
20.
0@11 gibi sizde kabullenin amk mükemmel işler çıkar sizden bi ara benim eve temizliğe gelin