Küçüktüm. Henüz , ufacık , 9 yaşında çekirdek ailenin tek çocuğuydum. Ailem üzgündü suratlarındaki ifadelerden anlıyordum. Ama ne olduğunu bilmiyordum. Annem eşyalarımızı topluyordu , sebebini sordum. Gözleri doldu bana baktı elindeki ceketi yere bıraktı ve sıkı sıkı sarıldı. Hala ne olduğunu anlamış değildim. Günler geçiyordu ve bizim bütün eşyalarımız toplanıyordu. Bir akşamüstü saati babamı bekliyorduk annemle. Kapı çaldı koşarak gittim kapıya özlemiştim babamı. Açtım baktım ama babam gelmemişti. 2 kişi vardı kapıda takım elbiseli uzun boylu gözlüklü şık adamlardı. Bana " Annen nerede evlat ? " diye sordular. Tabi annem o arada gelmişti ve "Hadi oğlum sen içeri gir" dedi merak ediyordum ne olduğunu ama annemi dinleyip gittim. Annem yanıma geldiğinde tekrar ağlıyordu. Korkmuştum anneme sıkı sıkı sarıldım bende ağlamaya başladım. Aradan 1 hafta geçti başka bir şehir başka bir yerdeydik. Neresi olduğunu bilmiyordum...
Edit: Hikaye bitti okurken bu şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim
https://youtu.be/RpMAQGQAIlw