Rez verdim lan

Rezzzzzzervatullah

Yaz panpa

Reserved

50 dakkadir yaziyonmu lan rez

Rizorvıd dinliyoz kamka

Hadi dıbına koyduğum rez.

Galiba sonu hüzün. Rez alalım da

Yaz kardeş

Rezerved

Rezerved kumki

yaz knk okuyorum ben

gibleyen yoksa bitiriyorum burda 3 kişi olsa bile yazıcaktım ama kimseden ses soluk yok

"Hadi oğlum kalk artık okula geç kalıcaksın "
Annemin bu cümlesini duyup yataktan fırlamıştım. Okul kıyafetlerimi giyip hemen kahvaltı masasına oturmuştum. Hızlıca kahvaltımı bitirip okulun yoluna koyulmuştum. Hızlı adımlarla gidiyordum hatta bir zaman sonra koşmaya başladım. Nihayet okula gelmiştim. Çantamı sırama bıraktım gözlerim Sena'yı arıyordu ama yoktu. Sıramda oturup Sena'yı beklemeye başladım. ilk dersin başlamasına 10 dakika kala gelmişti.
S:Uyanamadım da o yüzden geç kaldım. Günaydııııın
B:Günaydıın

Ders zili çalmış ve Tevfik Öğretmen gelmişti. ingilizce Öğretmenimizdi kendisi. Çok yakışıklı bir adamdı. Beğenirdim kendisini tıpkı onun gibi olmak isterdim. O da beni çok severdi çünkü sınıfta en çok onun dersleri ne katılan ve en yüksek notu alan bendim. ingilizce aşığıydım adeta. O gün öyle geçip gitti. Bir sonraki gün yine aynı olaylar. Günler böyle birbirini kovalıyordu. 4 sene geçmişti ve 17 yaşındaydık. Evet 17 yaşındaydık. Sena ile hala beraberdik. Birbirimizi çok seviyorduk okul çıkışlarında beraberdik. Okulumuzun 2 sokak arkasında park vardı. Her okul çıkışı oraya giderdik müzik dinler , muhabbet ederdik. Aynı lisedeydik Sena ile ama sınıflarımız bölümlerimizden dolayı farklıydı. Ben ilkokuldaki ingilizce başarımı sürdürdüm ve yabancı dil bölümündeydim. Sena ise Sözeli güçlü biriydi. Kendisine ait bir şiir kitabı vardı , şiir yazmayı çok severdi. Hatta yazdığı şiirlerinin çoğu benim içindi. Bu da beni çok mutlu ederdi. Yeni bir şiir yazdığı zaman bana okurdu o ince narin güzel sesiyle. O şiirini okurken yalnızca onu izler ve dalıp giderdim. Öyle güzeldi ki anlat deseler şiir kitaplarına sığdıramazdım. Mutlu bir hayatım vardı. Bazen Sena bize geliyor Anneme yardım ediyordu , hep birlikte televizyon izliyorduk. Annem de Sena'yı çok severdi. Adeta kendi kızı gibi sever sahiplenirdi bu da benim hoşuma gidiyodu açıkçası. Ama ben Sena'nın ne annesi ne babasıyla tanışmamıştım hatta bir kere bile olsa görmemiştim hiçbirini. Çok merak ediyordum...

Derslerime çok çalışıyordum sınavlara daha çok olmasına rağmen. Sınıfımız 33 kişi 17'si erkek 16'sı kızdan oluşuyordu. Sınıf başkanımız Sena adında esmer , benden çok az kısa güzel bir kızdı. Sınıfta kitaba dalmış ders çalışırken omzuma bir el dokundu. Bir anda irkildim dalmıştım kitaba kendimi alamıyordum. Ve ardından o ince narin bir ses
S: Korkuttum galiba
B: Kitaba dalmışım da öyle oldu biraz
S: Seninle biraz konuşabilir miyiz ?
B: Evet neden olmasın

Bahçeye çıktık yanyana yürüyorduk. Birden elimi tuttu dönüp suratına baktım kıpkırmızı olmuştu utanıyordu. Bende utandım o utanınca. O anda Sena'dan hoşlanmaya başladım. Sena o arada bana dedi ki

S: Şey ben galiba seni seviyorum da ( utanarak güldü )
B: inanmıyacaksın ama bende senden hoşlanıyorum

Çok mutlu olmuştu o yüzündeki gülücükler , kıpkırmızı olmuş yanakları mutluluğunun ispatıydı. O gün eve koşarak gittim. içeri girer girmez anneme sarıldım ve olanları anlattım. " Çok sevindim oğlum ancak dersleri aksatmak yok ha! " dedi ve güldü. Çok mutluydum. içim içime sığmıyordu. Yemek yedim , ardından biraz ders çalışıp uyumak için yattım. Bir an önce sabah olup okulda Sena'yı görmek istiyordum

Rezervasyon

Beyler kimse yoksa yazmıcam bi ses verin. 3 kişi olsa da yazıcam

Ama bir aksilik vardı bizi buraya getiren o 2 adamdı. Babam neredeydi ? Neden yanımızda değildi ? Neden gelmiyordu ? Neden hiç haberim yoktu babamdan ? Anneme defalarca kez soruyordum bu soruları ancak aldığım tek cevap annemin ağlamasıydı. Her seferinde bana sımsıkı sarılıp ağlıyordu. Küçük olmama rağmen bunlara dayanamıyordum artık. Annemin gözünden süzülen her bir damla yaş benim yüreğime yanan bir kibrit atıyordu. Ama ne yaparsam yapayım hiçbirşey öğrenemiyordum. Annem bana hep okuyup büyük adam olmamı , ailemi rezil etmemeyi söylüyordu. Daha 9 yaşında bir çocuk için bunlar anlamsız nasihatlardı. En azından bana öyle geliyordu. 4 sene geçmişti biraz büyümüş biraz da aklı başına gelmiş sayılırdım. Öyle umuyordum en azından. Okuldaki derslerim , öğretmenlerle aram , sınıf arkadaşlarımla aram çok iyiydi. Hiçkimse anneme herhangibir şikayette bulunmuyordu hatta her seferinde beni övüyorlardı. Annem çok mutluydu bu durumdan. Annemi mutlu ediyordum ve annemi mutlu ettiğim için bende mutlu oluyordum. Hayatım çok iyiydi ama bir noktada takılıyordum "Babam" neredeydi bu adam ? 4 sene geçmiş olmasına rağmen hala bilmiyordum. Artık eskisi kadar merak da etmiyordum. Koskoca 4 sene geçmişti ve ben sadece derslerime odaklanmıştım. Annemin bana 9 yaşımda iken söylediği sözler başarılı olmuştu galiba

Rezzzzzerved

Rez rez