pREZervatullah

Beyler telefondan yazdığım için parmaklarım yoruldu biraz ara veriyim devam edicem

Halam : Annen cennete gitti yavrum.

Dedi ağlayarak.

Donup kalmıştım o kelimeyi duyduğum zaman. Annemi birdaha göremeyecek, dokunamayacak, öpemeyecek, konuşamayacak, yemeklerini yiyemeyecektim. Bedenim bu kadar yükü normal olarak taşıyamazdı ama annem beni dayanıklı bir şekilde yetiştirmişti.

Annemi defnettikten sonra halamlarda kalmaya başlamıştım. Uyuyamıyor, yemek yiyemiyor, konuşamıyordum. Aklıma hep annem geliyordu. Uyusam bile 5-10 dakika sonra uyanır ağlardım. Çünkü ben o yaşıma kadar hiç annemden ayrı yatmamıştım.

2 sene geçmişti annemin vefatından. Okula başlamıştım. Sınıftakiler gülüp oynarken ben sıraya kafamı koyup annemi düşünüyodum.

Öğretmenler benim durumumu fark etmişki halama haber vermiş. Halamda olayı anlatmış ve ögretmenler benimle arkadaşlık kursun diye sınıftaki çocukları bilgilendirmiş.

Herkes benimle oynamaya, konuşmaya çalışıyodu ama hiçbiriyle ilgilenmiyodum. Çünkü acım tazeydi. Annemin ölümünden sonra gülüp eğlenemezdim. Halam benim bu durumuma üzülüyodu ama elimden gelen bişe yoktu.

:( devami varmı

Hiç lafı uzatmadan direk hikayeye başlıyorum. Çayınızı ve sigaranızı hazırlayın.

O zamanlar daha okula başlamamıştım. Tam 5 yaşındaydım. Bu yaşım hayatımın en berbat yaşıydı. 5 yaşımdan nefret ediyorum.

Mahallede arkadaşlarımla oyun oynuyodum. En sevdiğimiz oyun kumlarla oynamaktı. Oyunumuzu bir ambulansın sren sesi bozdu. Normalde sren seslerini severdim ama bu sren sesi hayatımı karartan sesdi.

Ambulans'tan inen doktorlar vs. hemen arka kapıyı açıp bir sedye aldılar ve bizim binadan içeri girdiler. Ne olduğunu anlayamamıştım. Bende onlarla birlikte hemen yukarı çıktım. Bizim evin içine girmişlerdi şaşırmıştım.

Doktorlar hemen salona koştu. Meğerse ambulans annem için gelmişti. Babam zaten ben doğmadan önce bi trafik kazası geçirmiş ve vefat etmişti. Annemle ikimiz yaşıyoduk.

Doktorlar annemi sedyeye taşırken ağlamaya başlamıştım.

-Anne niye doktor amcalar zütürüyo seni, anne neden gözünü açmıyosun, anne nereye gidiyoruz vs.

Annemi ambulansa koyduktan sonra bende annemle beraber hastaneye gitmiştim. Olayı öğrenen halam, amcam, dayılarım vs. hepsi hastaneye gelmişti. Halam sağolsun beni hiç yanlız bırakmadı hep yanımdaydı. Bu yüzden halamı ayrı bi severim.

Halam doktorlardan bilgi almış ve diğer akrabalara söylemişti. Hepsi ağlamaya felan başlamıştı be olduğunu anlayamıyodum. Halamın yanına gittim ve ;

Ben : Hala annem ne zaman yanımıza gelicek? Neden odadan çıkmıyo?

Halam : Oğlummmm.

diyerek sarılmıştı bana.