2006 yılı Temmuz ayıydı. Her yaz olduğu gibi dedemin köyüne gitmeye karar verdim. Fakat bu sefer farklı bir şeyler vardı. içimde kötü bir his, sanki başıma çok kötü şeyler gelecek gibi hissediyordum...

Otobüse bindim 5 saatlik yol 55 saat gibi gelmiş... ayaklarım sürekli geri geri gidiyordu...

akşam 10\'da bindiğim için sabaha karşı 03:30 gibi otobüsten indim. Köye taksiyle gittim köy yolları karanlıktı sonunda 4 gibi dedemin evine gelmiştim.

HiKAYE BiTTi ARKADAŞLAR YENi HiKAYEM (bkz: kadin virtuozu ile taksimde yaşadıklarim) BURADA BEKLERiM:...

Ortalıkta göz gözü görmüyordu... köpekler yanıma geldi beni tanımışlardı... TV sesi geliyordu. Dedemin TV'si 7/24 açık olur... tek yaşadığı için sürekli ses olmasını ister... Kapıyı çaldım dedem yarı uyuklama ile kapıyı açtı. 1 senedir görmüyordu haberi de yoktu çok sevinmişti beni görünce... içeriye geçtim biraz sohbetten sonra yan odaya geçerek uydum...

1 kişi bile yok mu okuyan ?

Sabah oldu dedemin 17 tane koyunu vardı. Yaşlı olduğu için 15-20 gün ben ilgileneyim dedim. ilk gün beraber gittik, koyunları nerede otlatacağımı neler yapacağımı gösterdi. Sabah 7 gibi çıkıp akşam hava kararmaya başlayınca gelmiştik...

2. gün tek başıma aldım koyunları bayırın yolunu tuttum. SAbah iyi oluyor fakat öğle sıcağı bunaltıyordu. Geçtim bir ağacın altına yanımda getirdiği domates, soğan ve buz gibi su veren çeşmeden aldığım suyu içmeye başladım... Gözüm hep koyunlardaydı çünkü tarlaya girip ekinlere zarar vermesinden korkuyordum...

Akşam olmak üzereydi koyunları sayarak bir araya topladım ve köyün yolunu tutacakken koyunlar birden huysuzlanmaya başladı ve mezarlık yoluna girdi. Birden telaşlanmaya başladım. Koyunlar köyden çok uzaklaşmıştı ve hava karardı kararacaktı...

Mezarlığa iyice yaklaştıklarında bir şey fark ettim... Mezarlık kapısın 12-13 yaşlarında sapsarı saçları parıl parıl parlayan bir kız çocuğu vardı... sanki beni kendine çekiyordu ona doğru anlamsızca yürümeye başladım. ve beni mezarlığa soktu...

varmı gençler okuyan sonuna gelmeye başladım...

Mezarlığa girdiğimde kız ortadan kaybolmuştu ve bir şey fark ettim... incir ağacına bağlı bir keçi gördüm bembeyaz parıl parıl parlıyordu. Yanına gittim Keçi, "meeeeniii çözzz meeeeeniii çöz" diyordu. Çok korkmuştum ve dona kaldım hareket edemiyordum... O an koyunlar keçinin etrafında daire şekline girdi ve keçiye bakıyorlardı

Birden keçinin üstünde sapsarı saçları parıl parıl parlayan nur yüzlü kız çocuğu tekrar belirdi. Bana gülümseyerek bu keçiyi dedene zütür. Bu keçi sizin geleceğiniz ona iyi bak... dedi..

koyunları ve keçileri alarak mezarlıktan kaçarak koşmaya başladım ve çok şükür dedemin yanına gelmiştim...

Eve gelir gelmez dedeme olanları anlattım ve oda çok korkmuştu... Daha sonra koyunları ahıra soktuk.. Keçiyi de bahçedeki ceviz ağacına bağladık. Dedem burada dursun sabah ne yapacağımızı düşünürüz dedi.

Sabah olmuştu... Merak, endişe, korku ve heyecan ile keçinin yanına gittik... Dayımı da çağırmıştı dedem...

Dayım, dedem ve ben keçiyi incelemeye başladık. Mezarlıkta keçi bana "meeeeeniii çöz meeeeniiii çöz" diyordu. Fakat o an hiç ses çıkarmamıştı...

Uzun uzun düşündükten sonra dedem ve dayım bu keçi de bi numara yok. Boşuna vakit kaybediyoruz dediler...

Daha sonra keçiyi keserek, etin bir kısmını komşulara kalan kısmını da mangal yapıp yedik...

Başıma gelen korku dolu anlar umarım korkmazsınız... Okuyan varsa şimdiden tşkler...

eskiden olsa korku hikayesine atlarlardı şimdi bakan yok neyse...