Sene 2004. Maddi durumumuz pek iyo değil. Pek oyuncağım yoktu o zamanlar. Misafirlikteyiz. iki tane çocuk var arabalarıyla oynuyorlar. Beni aralarına almak istemediler. Çocukluk işte terlikleri araba yapıp ounamaya başladım. Gülmeye başladılar. Çocuklar değil herkes. Babam usulca geldi. Oturdu yanıma. Kaptı terliklerden birini. Oynamaya başladı benimle. Herkez sustu. Susturdu babam onları. O zamanlar anladım şanslı bir çocuk olduğumu. Şimdi o çınarın gölgesi yeter..

Çalıntı oç

çok duygulu hadi giblerimizi tokuşturalım

entry-nick