Saat gece 2
Kemal Ağabey kesin rakı içiyordur bu saatlerde. Telefonla bir arayayım şu adamı. O kadar işimize koşmuş yani.
O:Kemal Ağabey.
Ka:Orijin hızlı evladım.
O:Hayırdır ağabey. Bir iş mi var?
Ka:Sorun etme sen.
O:iyi abi. Kapı komşularımdan biri anlattı. Abi çok şey yapmışsın.
Ka:Teşekkür edeceksen zütünü giberim Orijin.
O:Aynen valla abi ya. Teşekkür edecektim. O kadar uğraştın benim için.
Ka:Esas ben ikinizin hakkınızı ödeyemem. Abine güven bir ay kadar kimseyle konuşmayın kolay kolay.
O:iyi de abi neden?
Ka:Dert etme. Bende tüm iş.
O:Zombiler mi ağabey?
Ka:Lan! Orijin sana döneceğim ben kapat.
O:Tamam abi.
Yine üst kattan sesler geliyordu. Sinirime dokundu mk. Gerçi istediğim olmuştu. Kız artık evi terk etmişti. Gece gece Katre'nin uyuduğunu fark edince evden fırladım. Kapıda denk geldik.

O:Açelya!
Ağlıyordu. Çöktü merdivenlere.
O:Açelya? iyi misin?
A:O adama her şeyimi adamıştım oysaki.
O:O adam ne yapıyor bilmem ama bu gece ne yapacaksın?
A:Dışarıdayım.
O:Olmaz! Gel Katre'ye dost ol.
A:Olmaz öyle. Karşı komşuya gideceğim.
O:Sen bilirsin. Bir şeye ihtiyacın olursa çekinme.
Deyip eve girdim. Katre uyuyordu. Onu yatağa kendim taşımıştım. Yanına kıvrılıp uyumaya koyuldum.
Sabah olunca uyandık ve kahvaltıyı hazırladım her zamanki gibi. Katre'nin günlük giysilerini giydirirken binadan ses geldi. Üst kata çıktı muhtemelen. Bağırış çağırış oldu. Bir el silah sesi duydum. Üst kata fırladım. Açelya, omzundan vurulmuş vaziyetteydi. Adamın elinde silah panik olmuş bekliyordu. Yüzüne yumruk atıp silahı çaldım elinden. Kendine gelince silahla tehdit ettim oçu. Açelya'yı ve o evin anahtarını alıp içeri kilitledim şerefsizi. Açelya'yı hastaneye yetiştirdim.

Akşam oldu. Şehirde tuhaf bir sessizlik. Bina içinden hırıltılar geliyor. Haberler...
istanbul, izmir, Muğla, Antalya, Ankara ve Bursa'da tuhaf yaratıklar grup halinde geziyor.
---
Ankara'da pek çok dükkan yağmalandı. Kaos ortamı hakim.
---
istanbul'da belirli ilçelerde yaratıkların hakimiyeti var.
---
Dünya'da pek çok önemli şehirlerde patlama. ABD, Rusya, Japonya, Birleşik Krallık ve Fransa'da olağanüstü hal ilan edildi.
---
Bugünlük haberlerden bu kadar. Siz siz olun o zütü koruyun. Bu yaratıklar ebemizi gibecektir. Bilginize.
---
K:Artık şüphem kalmadı. O gün girmişlerdi haber kanalına.
O:Artık savaş zamanı.
Binanın içinde patlama sesi duyduk.

5 gün sonra o büyük kazaya giderken
Kemal Ağabey kapıda göründü. Hal hatır sormaya falan gelir sanmıştım. Biraz gergindi.
O:Hayır Kemal Abi.
Ka:Olum büyük talih kuşu bu.
O:Ne oldu abi?
Ka:Bir adam inat çıktı. iddiaya girdik. Kazanan tüm arabaları alacak yarıştaki.
O:Yeni yarışsa giberiz abi. Ayıpsın.
Ka:Aynen aslanım. Sadece o herifi geçsen yeterli.
Katre\'de yanımıza geldi.
K:Hoşgeldin Kemal Abi.
Ka:Hoşbuldum hanımkızım.
K:Yarış var galiba. Artık co-pilot olmak istiyorum.
Ka:Orijin, hanımkızımız hazır mı ki bu duruma?
O:Hazır abi. Ama ben uygun görmüyorum.
Ka:O niye lan?
O:Hiç kaza yapmadım. Ya yaparsam?
K:Yapmazsın. Ben varken yapmazsın.
O:Olmaz Katre. Kaç kez konuştuk. Abi yarışı kabul ettim de. gibertelim.
Ka:Ettim Orijin\'im. Haftaya aynı yerde.
O:Hazırlanayım ben o zaman.
K:E bende o zaman.
O:Olmaz Katre.
Ka:Orijin kırma kızı.
O:Olmaz abi.
K:Orijin hadi ya.
O:Vay amk tamam ya gibicem yeter.
Ka:Orijin!
O:Seni de gibeyim abi!

Bir süre ağlaştıktan sonra el ele yürüdük ve ben sarıldığımda fark ettim Katre'nin kemiklerinin sayıldığını. Aç kaldığını ve tabii biliyordum dayaklar yediğini. Acı bir şekilde öğrendim. Telefonum çaldı. Arayan Kemal Ağabeydi.
Ka:Kemal Ağabey
Ka:Orijin neredesiniz olm?
O:Bizim sokaktayım geliyorum şimdi. Nedenki?
Ka:Bu Katre'nin gibtiğim amcası ile yengesi burada. 700 liradan bahsediyor.
O:Biliyoruz abi bozuntuya verme sen. Katre kaçarken aldı o parayı.
Ka:Bilgim yok diyorsun yani.
O:Aynen abi bozuntuya verme.
Ka:Çabuk gelin.
Telefonu cebime koydum. Katre bana neler oluyor dercesine bakıyordu.
O:O gibik amcan bize gelmiş. Seni vermeyeceğiz merak etme.

Kemal Ağabey, Katre'nin arabayı iteleyerek kapıdan girdi. Bende Katre'yi göstererek hastane görevlisine ayar çektim.
O:Karım işte huur çocu.
Hg:...
O:Kudur lan senden daha güzel kız folloş!
K:Orijin ne oluyor aşkım?
O:Bu folloşa karımı alacağım diyorum anlamadı gib.
K:Bir ay kaldı.
O:Aynen aşkım.
O folloş karının gözünün önünde dudağından öptüm.
Hg:Allah mesut etsin.
O:Sağol! Bak insan olmak zor değilmiş.
Ka:Orijin! Sen az gelsene.
O:Tabii abi.

Hastane görevlisi:Hg
Hg:Adınız?
O:Orijin Penis. Bakın benim eşimi getirmem gerekiyor. Kendisi evde kaldı tekerlekli sandalyede. Numaramı bırakayım hatta telefonumu bırakayım geleceğim. Açelya Hanım benim üst kat komşum.
Hg:Hayır gidemezsiniz.
O:Hay ananın. 5 dakikadır. Döneceğim diyorum ne gibimi anlamıyorsun ki?
Hg:Düzgün konuşun beyefendi. Kimliğinizde bekar yazıyor.
O:Ananın amı da öyle yazıyor seni şıllık.
Kemal Ağabey'e telefon açtım.
Ka:Orijin, zombiler hakkında ne biliyorsun?
O:Abi ne zombisi. Şu an Katre'nin yanına gidemiyorum. Bizim eve gidip getirebilir misin Katre'yi? Hastanedeyim ben.
Ka:Olum niye yalnız bıraktın kızı? Neyse ben gidiyorum almaya. Hastanede görüşürüz.
Telefonla konuşmamı duymuş olacak ki kadın bana deli imasıyla bakıyordu.
O:Önüne dön zütünü giberim senin.

Direkt silahçıya gittim evdekilere işim var diye. içeri girdim.
M:Silahçı
M:Buyur yegenim av mı var?
O:Evet abi. Av tüfeğin var mı?
M:Tüfengin senin köpen.
Silahçı arkasını döndüğünde Kemal Ağabey içeri girdi.
Ka:Selamün aleyküm. Bana bir tabanca lazım. Memduh?
M:Vay Kemal! Silah senin köpen.
Ka:Nergiz için silah bilader. Önemli.
M:Destek lazım mı? Yalnız adam var.
O:Ben yabancı değilim abi.
Ka:Orijin?!
O:Abi silah almaya geldim bende.
Ka:Memduh! Son kez geleceksen bilader!
M:Adamsın bilader! Son kez gelmeyeceğim. Bilersin.
Ka:Eyvele! Bu arada sana anlatmam gereken birkaç şey var.
M:Eyvele kardaş anlatırsın. Ben hep burdayım artıkın.
Ka:Eyvele!
M:Buyur silahlar. Para istemen!
Ka:Eyvele!
O:Eyvele abi.

GEÇMiŞ OLAYLAR PARTI KiLiT KISMI

O gece Kemal Ağabey ile rakı içtik. Kafaları dağıtmak ve tabii Nergiz ile olayını öğrenmem için. Zaten kafa güzelleştikçe anlattı.
Ka:Evlat. Bu Nergiz daha 17 yaşındayken mahalleye geldi. Babası pekekentin önde gideniydi. Kızına taciz ettiği söyleniyordu fakat her seferinde kaçmış Nergiz bir keresinde öyle söyledi. Benim gençliğimde de bilirsin kemik gözlük ve karizma saçlarım var herkes benim peşimde. Babam zaten yok. Anama da ben bakıyordum. Bir gün Nergizlerin gecekondudan sesler geldi. Nergiz camı kırıp kaçtı. Açmaya vakti yoktu yani sen düşün. Üstünde ev kıyafetleri ve yalınayak o gece sokakta kaldı. Mahalleden kimse yardım etmedi o gece. Bende evden bir battaniye, bir terlik, bir sandviç ayarlayıp biraz da para aldım. Yanına gittim. Bira alıp o gece içtik. Her gece içelim dedi ve her gece içerdik. Ve evlat Nergiz'ten sonra ilk kez biriyle rakı içiyorum. Neyse benim annem Nergiz'i hiç sevmezdi. O gece birlikte olduk. Bir oğlum oldu. Şimdi 18 yaşında.
O:Yaaa nerede peki abi?
Ka:Sonrada annem Nergiz'i kovdu. Bende annemle kavga ettim. Evden ayrıldım. Zaten evden ayrıldıktan 1 sene sonra vefat etti. Bende eski eve geri döndüm. Kirada olmak zordu ama o 1 senede tüm bu illegal işleri kurdum. Nergiz'i arattım her yerde. Bulamadım. Sonra bir not geldi oğlum 3 yaşındaymış bir aileye vermişler. Babası huur çocuğuymuş.
O:Benimde öyleydi gibtiğim adamı.
Ka:Sonraları bu çocuğa uzaktan seyirlere daldım. Nergiz'in hayalini kurdum. Sonra sen çıkageldin baban huur çocuğuydu. Annene hiç karışmadım. Ama sana destekteydim hep. Bilirsin. Son üç senede Nergiz adında birinden bahsediliyormuş sokaklarda sürünüyormuş. Buldum o kadını, bizim Nergizmiş. Bir gecede olsa rakı içtik. Sonra kayboldu. Tekrar aramaya koyuldum. Ve sen uyurken buldum. Bir laboratuvarda temizlikçiymiş. Zombi virüsü üretiliyormuş. Bu gibindirik kokuda ondan işte. Özledim amk özledim karıyı lan.

Kapıyı patlatmalarıyla kendimizi yerde bulmamız bir oldu.
içerdeki huur:Oc
Oc:Ananızı da bunlarla gibeceğiz lan!
Üstümüze 20ye yakın zombi üşüştü. Zor ayağa kalkıp merdiven yukarı kaçmaya başladık. Bodrum katın ışığı da yandı. Oradanda gelenler vardı. Üst kata çıkıp Açelya'yı girdik daireye.
O:Açelya! Açelya!
Manzara şaşırtıcıydı. Açelya üç ayrı zombiyi silahsız öldürebilmişti.
O:Ebesinin amı. Hadi hadi.
Daireden çıkarken iki üç zombi saldırmaya başladı tekmeleyip merdivenlerden yuvarladık. Bu sırada huur çocuğu ateş ediyordu bize ama hiçbir zombi onu sallamıyordu. Kıyafetlerinin kokusundan olsa gerek. Bizim daireye girdik.
O:Memduh Abi. Al şu silahı ben Katre'yi balkonda koruyacağım.
M:Tamam yegenim.
Katre'nin arabadan iteleyerek balkona çıktık.
K:Ne oldu?
O:Binayı zombiler bastı.
Ve o an şehrin dört bir yanından gelen zombiler. Her biri sürü halinde. Eşsiz bir hırlama senfonisiyle geliyorlardı.

Dertleşip yattık. Sabah olunca Memduh Ağabey'i de alıp depo gibi bir yere vardık. Ka:Sabah üç beş adam tutup saldırttım. Biri yaralıyken kaçabilmiş. içeride en az 21 kişi var fakat bölük bölük. Bizim silahlar saçma olduğundan yayılıyor. Şansımız var.
iki kişi desteğe çağırmış onlarda bu sırada geldi.
Ka:Haydi beyler. Giriyoruz.
Dışarda kimse yoktu. Sadece kapıda üç kişi. Mermi manyağı yaptık. içeri girdik. Karşımızda on kişiye yakın vardı ölümüne sıktık. Desteklerden biri omzundan vuruldu. Devam edebilirim diyordu. iyi dedik. Zaten Kemal Abinin gözü Nergiz'i arıyordu kimseyi de giblemezdi. Odalardan geçiyoruz koku iyice rahatsız edici bir hal aldı.
M:Şuradaki maskeleri alın.
Maskeleri alıp yola devam ettik. Artık öldüre öldüre giden Kemal Abiden korkuyordum. Nihayetinde de son kapıdaydık.

O:Herkes gözünü iyi açsın. ikinci kata inerken dikkat edin. Memduh Abi, sen burada Katre ile kal.
M:Tamam aslanım.
Memduh ve Kemal abiler gelirken silahçıyı boşaltmıştı. Bana da bir tabanca ve iki şarjör düşmüştü.
O:Üst kat Açelyaların. Orası boştu değil mi?
A:Aynen boş.
O:Ben önden ardımdan Kemal Ağabey. Peşime de Açelya sen geliyorsun.
Bizim bina 5 katlıydı. Dördüncü katta da biz vardık. Üçüncü katta sessizlik vardı.
O:Açelya sen gir içeri.
A:Tamam.
Alt kata inerken Kemal Abi omzumdan tuttu.
Ka:Seninle Nergiz hakkında konuşmalıyız.
O:Abi kaçtı işte.
Ka:Bak emin misin?
O:Abi yalan borcum mu var? Kaçtı.
Ka:Yine de onu aramaya çıkabilirim.
O:Abi ne kadar çok adam o kadar iyi. Gitme.
O sırada ikinci kata inmiştik zaten. içeride o günki hırıltılardan daha şiddetli hırıltılar vardı. Ve bir ses daha. Dit dit dit ve

Bilmediğim bir zaman sonra
Uyandım. Tavan vardı. Oysaki arabadan çıkardılar beni.
"Katre, Katre neredesin?"
K:Geldim canım.
O:Sandalye!!! Katre! Ne olur olmadı de?
K:Oldu. :/
O:Üzgünüm! Seni getirmemeliydim o yarışa.
K:Sen olmasaydın bu bacaklarım bugüne çıkmazdı. Seni seviyorum.
O:Cidden üzgünüm. Nerede o zütveren? Hem biz neredeyiz? Hastaneye gitmedim mi ben?
K:Kazadan sonra bilincin kayboldu. iki aydır baygınsın doktor bir yerden sonra kendi uyanacak dedi. Bende bu bacaklarla tavuklara ve işlere bakamayacağımdan Kemal Ağabey, sattı o evi. Parayı bana verdi. Artık bu evimiz ve bir ömürlük paramız var. zütveren herifte Kemal Ağabey de bu videoda her şeyi anlatıyor.
Kamerayı uzattı.
O:Ya senin bacakların iyileşemez mi?
K:Sinir kopması. Kalıcı felç.
O:Üzgünüm. Kendimi gibeyim. Yaptığım işleri gibeyim. Yarışı gibeyim. Kahretsin.
K:Videoya bak.

Yarışa hazırladım arabamı. Araba bu arada Mustang eski model ama içi modifiyeli. Yani görünüşü otantik içi ise teknolojik.
Bindim arabaya sağ koltukta da Katre. Dağ yolunda olacaktı yarış. Bazı yerler keskin virajlı. Uçma riskimiz bile varken Katre neden geldi ki diye iç geçirdim. Kabul eden beynimi gibeyim.
Arabalar yerini aldı. 6 araç içinde 4. sıradaydım. Önümdeki iddia sahibi gavat vardı. Kalkar kalkmaz çaktım arabaya arkadan. Sonra solundan son sürat aktım. Hız 90 100 110 120 130 140 derken 170'i görmüştü. Motor acı bana amk ibinesi diye ağlıyordu. Katre ise gergindi. ilk tur, dağ yokuşunda bitti. ikinci tur ise dağ virajlarında bitecekti ve bu zütveren iddiacı zütümden ayrılmıyordu. Dağ yokuşları da tehlikeli araba max 140 gidiyordu. Arkamdaki züt de insan gibi basmıyor ara ara yanıma kadar geliyordu. Bende o ara 150 çıksamda fayda etmiyor direksiyon hakimiyetimizi kaybetsem yarağı yiyeceğiz lanet olsun Katre yanımda amk.
Kafayı çevirdim diğer arabaya. bin gülüşü atıp direksiyonunu bana kırdı. Arabanın yoldan çıktığını hatırlıyorum. Taklalar attığımızı biliyorum. Hava yastığım açıldı. Katre'nin yastığı açılmadı ve Katre'nin bacaklarındaki kanı gördüm. Şu an baygınım. Kurtarıldığımızı fark ettim. Katre'nin feryadını duydum. "Orijin! Hayır bacaklarım! Haaaayır! Orijin! O iyi mi?"

Bu durumu Katre'ye açtım.
O:Katre.
K:Efendim.
O:Düğünü erkene çekiyormuşuz.
K:iyi de damatlık...
O:Halledeceğim ben.
K:Ne zamana?
O:iki hafta sonra.
K:Yaşasın.
O sırada da doktor çıktı.
D:Doktor
D:Şanslısınız. Arkadaşınız hayati bölgelerinden herhangi bir yerine darbe almamış. Bugün dinlenecek. Yarın taburcu olur. iki güne de iyileşir yarası. Koldan veya omuzdan yana sorun yapmaz.
K:Yanına girebilir miyiz?
D:Yormadan tabiiki güzel hanım.
Katre ve Kemal Abiyle içeri girdik.
K:Açelyam nasılsın?
A:iyiyim Katreciğim. Enişte bey geldi sağolsun. Bu abi kim?
Ka:Ben bu aşkın mimarı, sizin binayı satın alıp aha bu tatlı çifte veren adamım. Kemal ben.
A:Bende Açelya.
Ka:Memnun oldum.
Gibi bıdı bıdı sohbetlerin ardından Açelya taburcu oldu ve üç kişi bizde kaldık.

B:izledim. Yarın program devam eder ama. Ne komikti ya. Makyajlı adamlar nasıl hırr diye bağırdı ama ahahah.
O:Bende izledim. Çok komikti harbiden. Eyvallah kolay gelsin.
Parayı ödeyip eve koştum. ikinci kattaki kişi veya kişiler kilit isim olacaktı bu belli. Benim en acilinden silahçıyı mesken edinmem gerekiyordu. Bıçaklarla bu iş olmazdı çünkü. Silahçıya tekrar girdim.
S:Ooo yegenim. Yine ne soracaksın?
O:Abi susturucu var mı?
S:Var yegenim var.
O:Sağol abi. Yakında av partisi vereceğiz. Ondan soruyorum hakkını helal et.
S:işimiz yegenim. Eyvele.
O:Görüşürüz abi.
Silahçıdan ayrılıp binaya girdim. Merdivenlerde bir kız gördüm.
Kız:Kı
O:Hanımefendi! Hanımefendi!
Kı:Orijin Bey!
O:Beni biliyor musunuz?
Kı:Elbette. Bu binanın sahibi kaza yapan yarışçı adam. Sakallı bir adamdan sana kalmış. Tüm mahalle biliyor hikayenizi. Babanda değilmiş. Yine de yardım ediyormuş.
O:Evet doğru aslında. Siz buradan ev alan insanlar mısınız?
Kı:Elbette. O sakallı adam siz uyanana kadar buraya adam dikti. Parasını da bu ev satışlarından çıkardı.
iyi de bana bunlardan neden bahsetmediler ki?
Kı:Size bunları söylemediler mi ki?
O:Söylediler ya. Anlatınca siz hiç kesmeyeyim dedim. Ben Orijin bu arada.
Kı:Açelya ben. Üst katınızda oturuyorum.
O:Memnun oldum
Kı:Bende.

Girdik daireye. Kapıda Açelya ve Kemal Abi kalacaktı. Bilgisayar vardı birkaç tane. Online yayın yapılıyordu anlık fakat kimse görüşme açmamıştı. Sanırım bu yüzden büyük ekran karanlıktı. Birkaç şeye tıkladım. Küreselmiş adam haklıydı. Sonra büyük ekran yandı. Kabul ettim görüşmeyi.
Nergiz:N
N:Kimse yok mu? Başaramayacaksanız. Hey sana diyorum.
Kamerayı açtım.
N:Orijin!
Kemal Abi koşarak geldi.
Ka:Nergizim!
N:Kemal! :'(
Ka:Neredesin? Bu yayına ulaşabilir misin nereden geliyor? Seni bulmam gerek Nergiz!
N:Salgını engellemek için yaptıklarını duydum Kemal. Şimdi ne yeri ne de sırası. Ben sizi bulacağım. Siz o binayı özgürleştirin. Orası bu işin kalelerinden biri. Ben sizi bulacağım.
Ka:Yaktın ciğerimi kadın!
N:Seni seviyorum adam!
Ka:Sensizlik zor.
N:Biliyorum. Oğlumuza iyi bak.
Ka:Hiç iyi bakmaz olur muyum? Senin bana emanetin. Kendine iyi bak güzelim. Her şey için sağol.
içeri dinliyordum şok oldum.
O:Baba?
Ka:Sana bir şey olmasın diye aslanım. Baban olacak yani sahtesinin gavat olacağını bilemedim.
O:Yaaa! Amıma koysan çok daha iyiydi be.
Sıkıca sarıldık.
N:Bir gün bende katılacağım oraya.
O:Annem değil mi?
Ka:O geceden kalan.
N:Oğlum. Seni seviyorum.
O:Bende annem. Dikkat et.

---SON---

Bitti panpalar. Pmden ya da buradan yorumlarınızı bekliyorum.
Hikaye serisi konusunda ciddiyim. Diğer hikayeyi yazmaya girişeceğim bir iki güne. Hikaye gelmiyor diyenlere inat ben burdayım ve yazıyorum

Balkondan salona doğru baktım. Herkes ellerinde silah huur evladıyla savaşıyordu.
O:Katre kafanı eğ kal burada ben savaşacağım.
K:Dikkat et kendine Orijin!
Elimi tuttu. Mutlu oldum. Balkondan çıkar çıkmaz koluma kurşunu yedim.
O:Vurun şu iti.
Kemal Abi, ayağından vurmuştu iti. Teker teker zombileri indirip yanıma geldiler. Memduh Abide huur evladına bakacaktı.
Ka:iyi misin?
O:iyiyim abi. Konuşturun şu zütü.
Ka:Önce yaranı saralım.
Kemal Abi, pratik hekim kadar bilgiliydi. Narkoz yokken resmen inleyecektim biliyordum. Ağzıma bez verdi. Kurşunu çıkarmaya davrandı ve dağlayacaktı yarayı. Yanımda bıçağı ısıttı. Ve işlemler başladı.
"AAAAAAAAAAARHHHHHHHHH!"
Katre'nin o bakışını gördüm. Evet o bakış beni bitirecek olan. Orada bayılmıştım.

Binaya geldiğimizde Açelya'nın belalısı balkonda bekliyordu.
pekekent:P
P:Açelya beni seviyor musun lan kahpe?
A:gibtir git.
Binaya girerken arkamızdan pat diye bir ses geldi. Irkildim. Arkami döndüğümde pekekent kendini atmıştı.
O:Ettiğini buldu züt herif.
Herkes şok olan gözlerle bana baktı. Ama ben yoluma devam ettim.
Birkaç gün ben, Katre ve Açelya oturduk evde. Kokular iyice artmıştı artık. Bende tabii damatlığı halletmiştim.
Düğüne son 7 gün kala Kemal Abi aradı.
Ka:Orijin. Neredesin olum? Damatlığı aldın mı?
O:Aldım abi.
Ka:iyi olum. Yarın Nergiz'i kurtarmaya gideceğiz bilgin olsun.
O:Eyvallah abi.
Ka:Burada birkaç günlüğüne sizde kalacağım. Dinlenmem lazım.
O:Gel abi ayıpsın.
Ka:Sizin orada silah dükkanı var mı?
O:Var abi.
Ka:Bir saate ordayım. Görüşürüz.