çantamdaki suya uzanıp biraz içtim ve anneme uzattım, annem susamadığını söyledi. rüyam suya doğru uzandı ve suyu ona verdim. kadın karşımıza oturup nerden geldiğimizi ve nasıl bu kadar silahlanıp, malzememiz olduğunu sordu. bütün hikayeyi ona anlattım ve nereye gittiğimizden bahsettim, biraz ikna olmuş olacakki bizimle gelmek istediğini söyledi. bizde kabul ettik. ne kadar bomtak bi durumda olsak dahi insanlığımızı kaybetmemiştik. adını sordum ve selen dedi tek tek hepimizle tanıştı. biraz daha dinlendikten sonra selene hazırlanmasını söyledim, tahliye bölgesine saatinde yetişmeliydik., onunda bir çantası vardı içinde ne olduğunu sorduğumda boşver sonra gösteririm dedi. ve hepimiz tekrar toparlanıp evden çıktık, selene tam güvenemiyordum bize zarar verebilirdi sonuçta onu yeni tanımıştım.

düzenli bir şekilde sokak aralarında ilerlemeye başladık herkesin eli tetikteydi resmen. sokaklarda gördüğümüz bir kaç yaratık dışında pek bir şey yoktu. alışmıştım zaten, onları nasıl öldürüceğimi biliyordum. mermi kullanmıyordum hiç sallamamla kafalarını kesiyordum. bu işi başka kimseye yaptırmıyordum çünkü diğerleri benim kadar iyi bıçak kullanamıyolardı ve mermi israfı yapmamamız gerekiyordu. gayet sakin bir şekilde ilerliyorduk hepimizin içinde kurtulmanın mutluluğu vardı. tahliye bölgesine varmıştık.ama kimsenin başımıza geliceklerden haberi yoktu. sokaktan dönüp ana caddeye çıktığımızda gördüklerimiz karşısında şok olmuştuk. çok kalabalık bir yaratık sürüsü askeri aracın etrafındaydı ve araç hareket etmiyordu. etrafımıza baktığımızda başka insanlar göremedik. babama dönüp, o arabanın içinde yaşayan birisi olabilir onu kurtarmalıyız dedim. babam ise itiraz etti sen önce ailenin ve kendi zütünü kurtar sonra başkalarıyla ilgilenirsin diye ama ona karşı çıktım. baba orda bir insan varsa ve biz onun göz göre göre ölümüne izin verirsek bu vicdan azabı peşimizi bırakmaz dedim ve kabul ettirdim.

bi plan yapmalıydık ve aklıma şahane bir fikir gelmişti. kamyondan 40-50 metre uzaklıktaydık ve sokağın hemen çıkısında bir araba vardı. siz şimdi sessizce karşı sokağa geçiceksiniz ve ordan beni korucaksınız bende arabaya bir tekme atıp alarmının ötmesini sağlıcam, ses yaratıkların ilgisini çekicekti ve onlar bu tarafa yöneldiğinde ben kenardan ilerleyip aracı kontrol edicektim. herkes onayladı rüyam ve annemin ne kadar tedirgin olduklarını görebiliyordum ama bunu yapmalıydım. onlara karşıya geçmelerini söyledim. yavaş bir şekilde karşı sokağa geçtiler ve şükür bi sorun yoktu. şimdi sıra bendeydi arabanın alarmını öttürcektim. yanına gittim ve arabaya bir tekme attım. alarm ötmeye başladı ve olmuştu yaratıkların ilgisini çekmiştim. bana doğru yönelmişlerdi. ama dur o da ne. askeri aracın yanında hala bir sürü vardı. ses yetersiz gelmiş olmalı. ne yapmalıydım hem üstüme doğru gelen zombiler vardı hemde aracın hala etrafındaydılar. o an aklıma bi fikir geldi. şoför kısmına geçtim ve camı kırdım. korna basmaya başladım. oluyodu evet işte bu sonunda hepsinin dikkatini çekmeyi başarmıştım. emniyet kemerinin demiriyle kornayı sıkıştırdım hemen. şimdi sıra kaçmaktaydı. bizimkilerin girdiği sokağın hemen bir üst sokağına girdim. gelen bir kaç yaratık dışında diğerleri hep ses gitmişti. onlarında icabına bakmıştım zaten.