bu arada sözlükteki bazı arkadaşları çok enteresan buluyorum. modlarla kanka olmaya çabalamaları çok ezikçe geliyor bana. gerçek yüzlerini bilseler suratlarına tüküreceğinden eminim.

her günüm bir birinin benzeri ve aynısı olduğu için başlığın olay çizgisini takip etmekte zorlanıyorum ve her seferinde yazdığım son 2 3 entryi okumak zorunda kalıyorum. perşembe günü yine izmirdeydim. bir günlük sabah git akşam dön. bu arada yurt dışından akrabam geldi. akraba ilişkileri zayıf olan ben için bir nevi güncelleme gibi bişey oluyor. mesela akrabamın torunlarını gördüm ilk defa oda telefondan fotoğraflarını. kendi ailem için düşünüyorum ben aynısını yapsam arkamdan söylemedikleri kalmaz. ayrıca yaptıkları davranışları samimiyetsiz ve iki yüzlü olarak buluyorum. bu yüzden görmeye tahammülüm olmadığı için geldikleri gibi dışarı çıktım arkadaşlarımla.

bugün harbiden bi tak yapmadım bütün günümü evde geçirdim. bir ara dışarı çıkmaya yeltendim ama arkadaşlarımın hepsi sevgilileri ile buluştuğu için çıkamadım tek başıma napıcam dışarda. böyle durumlarda insan kendini yalnız hissediyor. bu arada arkadaşın biri evinde tuvalette kadın çorabı bulmuş. evdeki herkese sormuş ama kimseye ait olmayan bi çorap. pgibolojisi bozuk biraz hemen büyü işlerine yormuş kafayı. evde büyü var diye tutturdu. enteresan tabi olay ama illaki bi mantıklı açıklaması vardır diye düşündüm.

bu gün yine izmire gittim sabahın köründe kalkıp. sabahın köründe sabiha gökçenin girişinde hayvani bi kalabalık vardı. 10 dakika daha geç kalsam uçağı kaçıracaktım. neyse işleri hallettim. akşam dönerken uçakta bi çift vardı. birbirlerini seviyorlar belli kız elemanın omzundan 1 dakika bile başını kaldırmadı. uçak kalkarken iyi uçuşlar aşkım dedi çocukta gülümsedi falan kıskandım amk. bide bana bak amk dedim içimden yan koltukta hayvanın biri horlaya horlaya uyuyor. indim uçaktan kapıdan çıktım kalabalık bi sürü insan eşini dostunu sevdiğini bekliyor amk bi bekleyenimiz bile yok. bazen ölsem kaç kişinin umrunda olur diye düşünüyorum. ailem falan onun harici herkesin tepkisi "aa ciddi misin ya nasıl olmuş?" diye şaşkınlık olur muhtemelen.

Bazı arkadaşlarıma izmire gittiğimde yalnız takıldığımı anlatınca sen öz güvenini kaybetmişsin falan diyor. Hiç tanımadığım bir insanın yanına gidip tanışmaya çabalamak kız tavlamaya çabalamak, belki de red yemek, ortak bi nokta bulmaya çalışmak bu mu yani öz güven?

Bu arada bikaç arkadaşın bana kız ayarlama girişimi oldu. Girişim dediysem lök diye getirip önüme koymadılar. ikisi iş yerinden kız arkadaş bi arkadaşım var tam senlik deyip fotoğraf gösterdi normal insan benim gibi iyi dedim sen de benim fotoğrafımı göster tamam derse tanışırız. Bu konuda görücü usulüymüş falan takılmıyorum. Olmazsa da en azından yeni bir insan tanıdım diye düşünüyorum. Geçen zaten aynı mevzu oldu kız düşünmüyorum falan demiş. Kız söyleyemiyor ama muhtemelen tipe bak bu ne böyle bula bula bunu mu buldun bana tarzı bişey demiştir.

Takipteyim panpa ama hiltonda falan kaldigina gore kalifiyeli bi elemansin ben okuyorum sorun yok

edit: bende bilgisayar muhendisiyim ama daha cok yeniyim

23 gündür bi gib yazmamışım buraya. 23 gündür ne yapıyorummm işten güçten kafayı kaldıramıyorum ki amk. Ha bire izmire gönderip duruyor çalıştığım firma. Otellerde sürünmeye devam. Sürünmek dediğime bakmayın Hilton'da kalıyorum zütüm rahat anlayacağınız ama içimde sürekli bir burukluk var sanki bişeyleri kaçırmışım ve arkasından onun hüznünü yaşıyor gibiyim.

evet beyler kimsenin okumadığı başlığıma devam edeyim. 1 haftadır izindeydim. amk millet deniz kum güneş diye zütünü yırtar ben evde pinekledim. evde tembellik yapmayı özlemişim itiraf edeyim. bayramdan sonra 1 hafta izini bağladım zütümü sere sere evde oturdum. tabi bu arada 5 raporun hıncını aldılar izin günümde bile çalıştım. pazar akşamı izmire doğru yola çıktım öncesinde yazlığa uğrayıp pederin yarım bıraktığı işleri tamamladım sonra bastım izmire. pazartesi günü iş başı yapıcam diye beklerken firmaya bir gittim iş 29una ertelendi dediler içimden söve söve yapacağınız işin amk insan bi haber verir diye diye eve geri döndüm. yarın akşam yine yollara düşücem anlayacağınız izmire gidecek olan varsa haber versin zütüreyim.

bu arada senelik izine çıktım. millet işe okula vs.ye giderken ben zütümü serip yatıcam. hoş yazmam gereken raporlar var onlara bi el atarım. 5 rapor birikti zütümden kan alacaklar sonunda.

bu günlerde balık tutma işine sardım. siz gib kafalılar anlamazsınız ama inanılmaz zevkli bişey. arkadaşın tekneyle açılıyoruz salıyoruz oltaları biralarda yanımızda. şuan soğutucu dolabımız yok bi süre sonra biralar ısınmaya başlıyor ama olsun zevkli yani. hele sürüye denk geldin mi o dolu dolu oltayla balıkları denizden çıkarmanın keyfini hiç bişey vermiyor insana.

bu arada bugün akraba ilişkilerimin çok zayıf olduğunu fark ettim. dayımın torunu olmuş bugün öğrendim. çok mu lazımdı değil tabi ama ne biliyim.

ne güzel lan okuyan da yok. neyse yine saat 9da dışarı çıktım aynı tayfayla. bu akşamın konusu yurt dışında yaşamdı. herkes yurtdışında yaşamak müthiş bir şeymiş gibi olduğunu savunsa da ben türkiyedeki statünün aynı kalması koşuluyla yurt dışında yaşamanın iyi olduğunu savundum. örneğin mühendissen orda da mühendis olarak gidersen iyi yani. gibi.

bu gün ne yaptım... evdeydim bayram şekli misafir cart curt. ananeme üzüldüm alzheimer hastası kadın hiç kimseyi tanımıyor. bir yandan üzüldüm bir yandan da umarım ben de böyle olmam diye yaşlanmaktan korktum.

harbiden hem entryi yazarken hemde yazdıktan sonra 2-3 dak. düşündüm sadece 1 yaş daha yaşlanmışım. bu yani

buraya uzun süredir bişey yazmamışım. hala aynı sıkıcı hayatı yaşamaya devam ediyorum beyler. sıkıntıdan neden ölmediğim için isviçreden bilim adamları yakında araştırmaya gelecekler ve buraya son entry girdiğimden beri hayatımda önemli hiç bir değişiklik olmadı.

akşam yine her zaman olduğu gibi 9'da çıktım dışarı. neden 9 anlamıyorum daha erken saatte çıkamıyorum evden galiba. ayaz ve bekoyla çıktım bugün sarı yoktu bugün. bu arada bu 3 eleman benim panpalar. sarı 20 yıldır arkadaşım ayaz ve bekoyla lisede tanıştım o gün bu gündür ekip böyle.

pazar günü firmanın yılbaşı partisi var. ofisteki herkesin birbirine hava atma platformu olarak görüyorum açıkçası. ama ben ekmeğime bakarım arkadaş. umarım dekolteler havada uçuşur da bize eppek çıkar.

bu sabah saat 7de kalktım. dün gece de yazmam gereken raporları yazmadım amk uyku daha ağır bastı. bugün alemdağ-taşdelen tarafında bi firmaya gittim. amk böyle varoş bi muhit ve fabrika görmedim elektrik işiyle uğraşan firmanın bahçesinde tavuklar falan dolaşıyor. acıdım muallaklere. ama işim erken bitti allahtan ofise geçtim hem goygoy hem işleri toparla.

ben geldim çok sevgili huur çocukları sözlüğün en sıkıcı yazılarını yazmaya devam ediyorum.