-
1.
+1şu satırları yazarken ne yazacağını neden yazmaya başladığımı bilmiyorum. tek istediğim yazmak, ne olursa. sadece yazmak. insanlar artık o kadar samimiyetsiz, o kadar sıradan, o kadar itici gelmeye başladı ki, kime anlatsam derdimi, kime bağırsam, kızsam da rahatlasam diye düşünür oldum, ki öyle biri olsa, ona bağırsam, çağırsam yine de gitmeyecek ruhumdaki sıkıntı. ne oldu, ne ile başladı bu hal gerçekten bilmiyorum, bi hafta öncesinde herşey gayet normaldi, arkadaşlarımla konuşur sohbet eder, yeni insanlar tanımak isterdim. ama ne olduysa bir anda oldu
-
2.
0vurdurmayı dene panpa iyi gelir belki
-
3.
0Hic yapmadığını şeyler yap farklı birazda çılgın olsun
-
4.
0o kadar ani ve o kadar hızlı yaşandı ki herşey, belki şokta bile olabilirim. bilmiyorum. okulda otururken bi anda herkesin sesi boğuklaşmaya başladı, kimseyi duymamaya, belki de duymak istememeye başladım. gayet de mutluydum o an için bu durumdan ta ki densizin biri dusenpenguen2 diye seslenene kadar, döndüm bana seslenene tiksinerek baktım, tekrar önüme bakmaya devam ettim ama bozulmuştu bir kere o büyülü an. herşey artık beynimin içindeydi. koridorun ötesinde konuşan, gülen insan, o kadar uzakta değildi de beynimin içindelerdi sanki
-
5.
0hiç konuşmak istemedim o an, tek istediğim şey sigara içmekti, sesszice kalktım kapıya doğru yöneldim. elimi cebime attım, okulun içindeyken sigarayı ağzıma zütürdüm, tabi ki içerde yakmayacaktım ama o an aklımdaki tek şey sigarayı yakmaktı. dışarı çıkıp ilk nefesi aldığımda özgür hissetim ama o ne! arkadaş adı altındaki yüzeysel, samimiyetsiz yaratıklar orda da rahat vermek istemediler bana. bizi neden çağırmıyosun diyerek bön bön baktılar, bişey diyemedim, demek istemedim. kafamı çevirip sigaramı içmeye devam ettim
-
6.
0ne kimseyi görmek, ne kimseyle konuşmak, ne de kimseyi dinlemek gelmiyodu içimden, tek istediğim şey bir kaç tane dost diyebileceğim insanlarla, ki onlar da farklı okullarda, konuşmak. iyi gelecekti biliyorum. beni bu hale ne itti bilmiyorum, belki de hala 1 yıl önce ayrıldığım sevgilimi özlüyorum, hayır özlemiyorum tabi ki de saçmaladım. belki de özlüyorum ama kendime itiraf edemiyorum bunu, çünkü artık yoruldum özlemekten. tam 1 yıl. tam. acaba gerçekten özledim mi? bilmiyorum ama tek bildiğim şey, onu özlerken beraber olduğum bir kız. çok haksızlık ettim ona, birlikteyken eski sevgilime ağladım kaç gece. kaç kere ona onu sevdiğimi özledim, severken bi öncekini. özledim dedim özledim hem de çok, belki de karşımda bi önceki sevgilim olduğunu düşünerek. bilmiyorum
-
7.
0bildiğim tek şey, yapılmaması gereken bir şey yaptım. başkasını özlerken, severken diğer bi kadınla oldum. inşallah affetmiştir beni. affetmezse de canı sağolsun. belki de o yüzden bunalmamışımdır, dayatılan, yapmaya zorlatılan şeylerden bıkmışımdır, ve bu birike birike şimdi patlamıştır. olamaz mı sizce? olabilir. bu yaşa kadar hangi önemli kararı kendin aldın? hangi yolda, bu benim yolum, ben seçtim! diyebildin? hepsi sadece birer düzmece, hepsi sana, bak bunu yaparsan daha iyi olur, denilerek kandırıldığın şeyler. şu ana kadar kendi hayatın için hangi kararı aldın?
-
8.
0kimse mi olmaz lan şurda, konuşacak kimse mi olmaz
-
9.
0Bir sure hayatından aşkı çıkar içindeki Lee düzenlene kadar en azından kağanı dagit yani çok düşünüyorsun bu konuya çok gonulmussun ve düşündükçe gomulceksin ask hayatına bir paydos ver ve eğlenmeye bak hazır hissettinde devam et aska ama acele etme