Sakin olun beyler, linç etmeyin. dediğim sahneye cok az kaldı

Kolum acıyor...
gözüme vuran ışıkla uyandım.  Gözlerimi tam açamamamıştım. Tüm vücudum ağrıyordu ve...
Çıplak mıydım ben? Soyunduğumu hatırlamıyordum.

Sağ kolum korkunç bir şekilde uyuşmuştu. Kamyon falan mı çarpmıştı bana?
Kalkmak için hareketlendim, ama bir şey kalkmama engel oldu. Engel olan şeyi kaldırmak için elimi attım.

Kafayı sıyırıyor olmalıydım. Elimde neden saç varmış gibi hissediyordum?

Sadece bu da değildi, sanki biri dibimde nefes alıyordu.

Birsz daha incelemek için elimi aşağılara zütürdüm ki yumuşak ve esnek bir şey elime geldi.
Bunu yapmamla beraber, bir kıza ait olabilecek bir ses mırıldanıyormuş gibi inledi.

Hagibtir! Yoo... Hayal görüyor olmalıydım. Elimi hızlıca çekip gözlerimi ovuşturdum.

Hayır, hayal görmüyordum. Kumral saçlı kızdı bu! Üstelik çıplaktı.

Ben başımdan aşağı kaynar sular dökülerek düşünürken hareketlendi ve mırıldanarak uyandı
"Hmmff... Ha? Ah, günaydın, bilmeyenadam"

"Gü... güna... Günaydın... " dedim kekeleyerek. " A... ama sen... burada... "

"Ha?" dedi şaşkınlıkla. Bir süre bana baktıktan sonra muzip bir yüz ifadesine büründü ve konuşmaya devam etti. "Sakın bana, dünkü enerjiden hiçbir şey kalmadı deme!"

D... Dün gece mi?!

Lan ben ne tak yemiştim?!

Rezervasyon hahahhah

Rez aldım ben

Hikâye asıl şimdi başlıyor. Rezleri alın. Ne olur ne olmaz peçeteleri falan da

Durdu. Bir süre sonra gülerek devam etti "Adamın kaburgalarının kırılışı hala kulağımda yankılanıyor."

"Beni yanlarına aldılar. Batı'nın ablası olmuştum. Her şey iyiye gidiyordu. Her şey çok güzel gidiyordu. Ta ki, o güne kadar... En yakın arkadaşım bildiğim biri, bütün sırlarımı anlattığım biri, benim geçmişimi başkalarına anlattı. Batı'nın babası... Beni özel bir okula yazdırdı. Artık geçmişimi bilenlerden uzaktım. Ama her sokağa çıktığımda, insanlar hala arkamdan şehvetli gözlerle bakarak konuşuyor. Onları reddettiğim zaman ise.. Neden?... Ben öyle biri değil-"

"Neden onları takıyorsun ki?" dedim. "insanlar her daim ulaşamayacak oldukları şeyleri kötülemezler mi? Öyle biri olmadığına inanıyorum. Kesinlikle öyle biri değilsin, hatta şu ana kadar gördüğüm belki de en masum kişilerden birisin... Ben.."

Ne diyordum ben? Olaylara kendimi fazla kaptırmıştım.

"Pardon" dedim utanarak "Kendimi fazla-"

"Hayır, önemli değil... " dedi. yüzünde bir tebessüm vardı "ilk defa Batı dan başka bir kişinin beni kadar savunduğunu gördüm. Teşekkür ederim."

Neden bilmiyorum sonrasını hatırlayamıyorum...
Acaba ne olmuştu?

Tehlikeli sulara doğru çekildiğimi hissediyordum.
Neden bilmiyorum ama öyleydi.
"Şey... Sence geç olmadı mı?" dedim. "Yani... "
"Acı bir şekilde güldü "Yanımda durmaktan rahatsızsan söyleyebilirsin... "

"Hayır, öyle değil... Off, aman ya!"
iç geçirip tekrar koltuğa oturdum. ikimiz de bir süre sessizce durduk.

"Neden? Neden insanlar beni hep sadece yatağa atmalık biri olarak görüyor?"

"Ne?" dedim afallamış bir halde. "Sen neden bahsediyorsun?"

Boğuk bir sesle "Ah, sana anlatmamıştım, değil mi?" dedi. Ağlamanın eşiğinde gibi bir sesle konuşuyordu.

"On iki yaşımda iken, bir bin  bana tecavüz etti. O bin zengin bir ailenin oğluydu. Olayı mahkemeye taşıdık. Dava iki sene sürdü. Sonuç ne oldu biliyor musun?"

Kendimi en kötü cevap için hazırladım." Hayır... Ne oldu?

Artık ağladı ağlayacak bir hale gelmişti " Mahkeme "Kızın rızası olmasaydı, kurtupmaya çalışırdı." diye karar verdi. O bin de yatacağı cezayı para ile ödeyerek çıktı."

"Ne?!"

"Babam... " artık ağlıyordu "Babam bana bunu yapan bini kendi cezalandırdı ve içeri girdi. Bir yıl sonra içeride öldüğünü öğrendik. Annem bu kadar fazla şeyi kaldıramadı ve intihar etti."
Boğazıma bir şey düğümlenmiş bir halde dinlenmeye devam ettim:

"Akrabalarım... hiçbiri beni yanına almadı. esirgeme kurumuna verildim. Oradaki herkes... Herkes bana huur muamelesi yaptı. Bir gün, yurttan kaçtım. Gidecek hiçbir yerim yoktu. Korkarak sokaklarda yattım. Hatta bir keresinde tekrar tecavüze uğruyordum ki, o beni kurtardı."

"O mu?" dedim şaşkınlıkla " O da kim?"
Gözyaşlarını silerek konuşmaya devam etti ."Sence?"

Durdum... Galiba kimden bahsettiğini anlamıştım...

"Hala o olaya dahil oluşu aklımda... :
• *"Hey, sayın gib kafa! Eğleniyor musun bari? Birazdan eğlenemez hale geleceksin de... "**

Yaşı benden ufaktı, belki iki yaş... Ama etrafa "burası benim çöplüğüm ve sen buraya izinsiz girdin." dercesine tehditkâr bir hava yayıyordu.Bu çocuğun yaydığı hava beni etkilemişti."

tamam beyler hastanedeki işim bitti

Rezervasyon

Rezervasyon

Yaz ulan

muallakler hastaneye gidecem

Yazsana babo

Rezzzzzzzzz

Rezerve ayraç 31

67ye rez

arkadaşlar biliyorum geç geliyor çünkü senaryo kurmaca ve o dakika içinde aklımda oluşuyor. Yani bana kufredince bana gökten vahiy ve ilham inmeyecek.
O yüzden yavaşlıktan şikayetçi iseniz, özelden mesaj yollayın.

Şuku atan ve hala okuyan herkese teşekkürler.

evet, muazzam sahnelere cok az kaldı. öğleden sonraya kadar hastanedeki işim biterse yarın bol keseden part gelecek

Arkamı döndüğümde kumral kızın elinde fincanlarla mutfaktan çıktığını gördüm.

"Zamanlaman harika! Çay da yeni hazır olmuştu." dedi fincanları koyarak.
bir süre sessizlik oldu. Sonunda kız sessizliği bozdu "Hadi, otursana!"

Tekii koltuklardan birine oturdum. Kız bana bir fincan uzattı. Gelen koku harikaydı.
"Bu benim özel karışımım. Normalde herkese hazırlamam, ama bayağı karışık bir gün yaşadığın için sana iyi gelecektir."

Çaydan bir yudum aldım. Tadı dediği gibi harikaydı. Sonunda biraz rahatlayabilmiştim.

"Teşekkür ederim... Şey... Kusura bakmayın, ama adınız neydi?" dedim kıza.

Tebessüm etti " Ah, doğru... Adımdan size bahsetmedim. Ben ,Sevgi."

"Memnun oldum" dedim kıza "Ben de bilmeyenadam (adımı yazar mıyım binler?). Bu arada ismin güzelmiş."

Kızardı " Ah, teşekür ederim." durdu. "Tuhaf... "

"Ha?" dedim şaşkınlıkla "Tuhaf mı ?"

"Evet. Yani, Batı'nın buraya başka bir kişiyi getirmesi. Hele, bu kişi bizim gibi "farklılar" hakkında hiçbir şey bilmeyen biriyken... "

Ne demeye çalışıyordu? Anlamıyordum. Alnımda biriken terleri sildim. Hava birden sıcak mı olmuştu ne ? Belki de sıcak çaydan kaynaklıydı?

"Neden böyle bir şey dedin ki?" dedim gülerek " farklı bir yanın varsa, o da güzelliğin." dedim.

Sessizlik oldu. Uzun bir sessizlik...

Neler oluyordu? Dürtülerimle mi hareket ediyordum? Sıcaklık hissi de giderek artıyordu. Abaza değildim lan ben! bu hareketler benlik değildi. Sanırım kötü bir şeyler olmadan kalkmalıydım.

"Şey, sanırım ben odama gitsem iyi olur" dedim "Çay için teşek-"

Tam kalkarken, bir şey bana engel olmuştu. Neler olduğunu anlamak için arkama baktım. Sevgi kolumdan tutmuştu. Suratı kıpkırmızıydı.

"Biraz daha... Oturabilir misin?"

@118 yarın full boşum, istediğin part olsun