Beyler üniversitede ikinci öğretim mühendislik okuyan ve uzatmalı olan bi kardeşinizim. Okulu uzattık çeşitli sebeplerden. Devlet yurdun kalıp aylık ortalama abartısız yurt-okul-fotokopi giderleri toplam 250 tl ile geçiniyorum.200 yurda 20-30 da masraf-fotokopiye felan gidiyor. Boğazıma her ay ortalama 20-30 tl para kalıyor. Allah'a çok şükür...
Orta halli memur bi ailenin de büyük evladıyım. Ailenizin sizden beklentileri, çevrenizde ki arkadaşlarınızın, tanıdıklarınızın iyi yerlere gelmesi etrafınızda ki şatafatlı cafeli, sinemalı hayatlar...
Yakın arkadaşlarınızın kızlarla ünlü bi kahve mekanına gidip 100 tl hesap ödemesini dinlerken Kardeş o parayla 2 ay daha ölmemek için yaşardım diyemiyorsun... Bunlar okul uzatmanın pgibolojik çöküntüleri ama bunlar aç kalan yokluk çeken birine fazla koymuyor artık takmıyorsunuz bile.
Bilenler bilir üniversite bahar dönemi başlıyor başladı çoğu üniversitede . 764,5 harç parasını bu dönem bulabilmek için kredi kartı çıkartıp ordaki parayı çekerek sağdan soldan borç alarak denkleştirdim yine Allah'a şükür.
Elime toplam 780 para geçti. Harcı yatırdıktan sonra kalan o 15 tl ile hangi eksiğimi söküğümü gidersem diye düşünürken içimden dur lan bi delilik yapayım dedim. Gittim şöyle güzel bi dönerciye iki döner bi ayran dedim .O anın sevinciyle... Ama aklıma aç kalmayım diye yurttan aldığım kuru ekmekler geldi. Sonra düzelterek ''Ya da Sen sadece bi döner kes abi' diyerek dönerimi aldım.O 3 tl lik tavuk derisi döner bana kuzu çevirmeden lezzetli geliyordu. Yerken istemsizce gözümden yaş geliyor. Noluyor olum sana diyordum kendi kendime sen zamanında her öğünü farklı mekanlarda yiyen adamdın ne diye ağlıyorsun.
Dönerim bitti. Mutlu mesut ayrılırken dur dedim içimde hep ukte kalan bir şeyi bugün yine yapacağım... Gittim bi mekana Kardeş bakar mısın bana bol demli bi çay getirir misin ? Çayı uzun zaman aradan sonra dışarda içiyordum. Bu saçma durum benim için özgür olmamın simgesiydi o an.Çayımdan yudum aldıkça kendimi erkek gibi hissediyor.Çok şükür diyordum. Çayımı da bitirdim yurda yola koyulurken birden akşam ezanı okundu. Uzun zamandır namaz kılmadığım niyeyse ilk defa o an dank etti birden .Niyeyse ezanı dikkatlice dinliyor. Her bölümün türkçe anldıbını hatırlamaya çalşıyordum. Aklımda su soğuktur, ayakkabıyı kim çıkaracak gibi binlerce soru uçuşurken soruların artmasını önlercesine aniden şadırvana yöneldim abdestimi alarak cemaate katıldım. Namazımı da eda ettikten sonra duamı ederken açta açıkta ölüsünde dirisinde vatanında milletinde ne kadar varlık varsa hepsine dua ettim. Dışarı çıkarken de Lozan'da 12 adayla beraber avrupayı da almış gibi bir mutluluk vardı yüzümde. Elimi caminin avlusunda yine havaya kaldırarak 'Ya Allah çok şükür Ya Rabbim' diyip yine yeni düşüncelere dalarak karanlığa doğru yola koyuldum.