-
1.
0cumartesi gecesiydi
bir barda idi achbar, jalisa da gelmişti oraya...
melodiler o kadar güzel, dinleyenler ise zeyt(hoş) bir halde idiler...
o kadar dikkat çekiyordu ki achbar, sanki her ışık ona yansıyordu, ve oldu olan
kainatta doğruları çakıştı, aynı karede idiler...
dayanamadı daha fazla jelisa yaklaştı achbara, kokusu ruhuna dokunuyordu..
aniden ona döndü achbar, saatlerdir açmadığı gözlerini, sanki dünyaya gözlerini yeni açan bir bebek masumiyetinde açtı jelisaya...
çok narin elleri vardı achbarın, naif dokunuşlarından birini hediye etti jelisaya, olmaz dedi...
-
2.
0jelisa şaşkındı, sanki ruhu bedenini terketmiş gibi hükmedemiyordu gözlerine bile...
ben seni bulurum dedi achbar ve cebinden çıkardığı bir harfi verdi jelisaya... -
3.
0sanki bedeni deil de melodileri dans ettirir bir eda ile gitti achbar ordan... jelisa harf elinde kımıldamadan duruyordu orda... bilemezdi ki aylarını alacak idi o bir tek harf...
-
4.
0ben gibemicem @5 sen gib
-
5.
0okumadım
-
6.
0ben okuyamadım.
-
7.
0jelisa hayatı olan bir kız idi... işi, düzenli bir yaşamı ve yakında evleneceği bir nişanlısı...
öte tarafta ise tam bir hayatsız var idi... dünyanın bile onca çabasına rağmen içine alamadığı barındıramadığı bir insan... -
8.
0jelisanın dıbına koyim sana bişi olmasın
-
9.
0istanbul o geceden sonra asla istanbul olmadı jelisaya... sanki boğazda bile mana arar gibiydi... gözünün alabildiği heryere bakıyor birşeyler görmek istiyor idi...
-
10.
0dinlediği her şarkıda, gittiği her mekanda, gördüğü her insanda aradı... ama nafile dediği bir anda bir şey oldu... bir rüya ile uyandı gecenin ortasında... gözyaşları yastığını sırılsıklam etmiş, ve halen de yanağından dudaklarına dokunurcasına ve ulaşma çabasına girmişçcesine akıyorlardı...
-
11.
0gökyüzüne yükseliyordu rüyasında, bulutlarda idi, o kadar garip bir duyguydu ki bu, gülümsemelerine eşlik edenleri daha önce hiç görmemişti... hani seyyahın dediği gibi (bkz: ben seni gördüm ya meğer hiçbişi görmemişim)
-
12.
+1adam küçük iskender beyler kaçın, zütüyle hepimizi alır
-
13.
0sonra yeryüzüne indiğinde, tanıdığı herkesi orda gördü... seslendi ama duymadılar, dokundu ama hissetmediler, ve daha neler neler... kendini yatıyor iken aldı nefesine... ölmüştü...
-
14.
0bir ses duydu tanıdık, ohhh biri beni duydu sonunda diye düşünürken, sese yöneldiinde gördüğü achbar idi... herşeyi bi anda unutuvermişti sanki silinmişti... sarıldı doyasıya öpmeye koklamaya başladı... achbar hiç tepki vermiyor sadece gözlerinin olabildiğince ışık saçtığı o diyara gülümsüyor idi...
-
15.
0vaktimiz yok dedi achbar, gideceğin yeri biliyorsun, sana bir kapı göstermek için burdayım, ama kapıdan girecek olan sensin bunu unutma dedi ve birşey daha verdi gitti...
-
16.
0jelisa yüzündeki yaşlara dokunur iken hala hissediyordu aldığı güzelliği... bir çiçekti o... ne adını ne de kendini bilmiyordu, lakin sanki ilk zamandan beridir kokusunu içinde barındırıp çekiyordu... sırra doğru gitmeye karar verdi...
-
17.
0gizem en büyük manadır bu alemde... beytlerini hiç yanından ayırmadan devam etti yoluna... oysa onun inandığı şeyler çok farklı idi... hayatı çok farklı idi... okudğu kitaplar, izlediği filmler, gezdiği yerler, takıldığı insanlar, dinlediği müzikler, ve daha neler neler... ama tek bir an silivermişti sanki bir damla lahzasında...
-
18.
0artık bilmeye başlamıştı bazı şeyleri... harf çiçek idi, çiçek ise kokusuyla onu bir yere zütürecek idi... aynı kokuyu bulmalıydı...
-
19.
+1sadece baslik iyi icerikte sicmis sivamissin amk
-
20.
0hiç pes etmedi, sıkılmadı, ah bile demedi, kiii başına gelen onca şeye rağmen... günlerce aç kaldığı, etrafındakilerden işittiği lafların tonlarcası, ve daha bir çokları...