Kafese doğru adımlarımı hızlandırırken seyircilerin sesleri çoğalıyordu. Sağ tarafımdan da rakibim geliyordu. O da aşağı yukarı benim kalıplarımda biriydi. Gözlerinde de bendekinin aynısı anlamsız bakışlar. Kafese girdik ve kapı ardımızdan kapandı. Adrenalin hormonu tüm vücuduma nüfuz etmişti artık. Karşılıklı konum aldık. Rakibimle dövüşmem için beni teşvik eden hiçbir kuvvet yoktu aslında. Bu adamın bana hiçbir zararı dokunmamıştı. Hiç karşılaşmamıştık da zaten ama amaçsızca dövüşecektik işte. Birazdan hakem başlama işaretini verdi. izlediğimiz dövüş filmlerinden, taks maçlarınndan bilinçaltımızla kalanlarla birbirimizin etrafında dönüyor, birbirimizi tartıyorduk. ilk hamleyi kimin yapacağı konusunda kararsızdık. Ben daha fazla dayanamadım. Nolacaksa olsun bitsin artık diyerekten sağ direk bir yumruk denemesinde bulundum. Rakibim dalga geçercesine bir yarım adım attı ve hedefini bulamayan yumruğumla kendi dengemi bozdum. Yaptığımın gerçekten aptalca bir hamle olduğunu karnıma inen bir aparkatla çok daha iyi anladım. iki büklüm olmuştum. Beklediğim bir hamle daha gelmedi. Doğruldum ve bu sırada beklediğim yumruğu yemek üzereyken bir içgüdüyle kolumla savuşturmaya çalıştım. Artık saldırma vakti gelmişti. Ard arda iki sağ direk denemesinde bulunup peşine sol kroşe vurmaya çalıştım. Direkleri savuşturan rakibim kroşede gafil avlanmıştı. Gerçi pek hasar almış gibi durmuyordu. Yine birbirimiz etrafında dönmeye başlamıştık. Birden üstüme atıldı. Havada attığı yumruktan kaçmak istesemde omzuma isabet etti ve dönüp arkamdaki kafese çarptım. Seyirciler coşmuştu. Tekrar doğruldum bu sefer etkili hamleler yapmam gerekiyordu. Sağ direklerle rakibi yoklarken ansızın çaktığım sol aparkatla rakibimi üstümden fırlatmıştım. Yaptığım başarılı vuruştan dolayı garip bir zevk bile almıştım. Ama bir ses geliyordu. Boğuk bir ses, seyircilerin sesinden farklı bir ses. Polis sireni sesiydi bu. Dikkatimin dağılmasıyla rakibim yüzüme bir yumruk attı ve yere yıkıldım. Yaklaşan polis sesleriyle beraber tüm seyirciler ve ortamdakiler kaçışmaya başlamıştı. Sonuçta illegal bir organizasyondu bu ve burada görülmek istemiyordu pek legal seyircilerimiz.

Rakibim beni yerden kaldırdı. Kafesten dışarıya çıktık ve patron beni kalabalığın arasından çekip geldiğimiz gizli girişe doğru zütürdü. Merdivenleri hızlıca çıktık. Patron kapıya garip bir şekilde vurunca raflar yana kaydı ve büfeye girdik. "Polisler her tarafı sarmış." diyen büfecinin kadim bir bilgiye erişmiş bir araştırmacı gibi bir hali vardı. Evet biz de farkındaydık. Hızla büfeden çıkıp buraya geldiğimiz transite yöneldik. Patron gaza abandı ve uçarcasına ara sokaktan çıkacakken tüm dönüşlerin kapatıldığını farkettik. Arabaların sığamayacağı ev aralarının dibinde durup arabadan indik ve koşturmaya başladık. Peşimizden de polisler koşturuyordu. Havada hafiften bir çise başlamıştı ve zifiri bir karanlık hakimdi her tarafa. Saklanacak bir yer arıyorduk ama yoktu. Sonunda önümüz yüksek bir duvarla kesilmişti. Patron beni omzuna aldı ve zıplayıp duvara tutunmayı başardım. Kendimi yukarı çektim. Şimdi patronu çekmem gerekiyordu. Elimi uzattım ama bacaklarım çok dengesizdi. Zaten duvar, üstünde dengede kalınacak kadar kalın da değildi. Polisler yetişmişti artık. Botlarının sesleri çok yakındı ve önde üstümüze koşan birini gördüm sonra da daha fazlasını. Son bir çabayla patronu çekmeye çalıştım ve o dengesizlikle kafa üstü yere çakıldığımda dibimde telsiz sesleri yankılanıyordu.

FiNAL

Ayıldığımda sabahtı. Ilık bir meltem yüzümü yalıyordu. Ne zamandır bu kayalıklarda sızmış şekilde yattığımı bilemiyordum. Belki gecenin sabahıydı belki de 2 gün sonranın sabahı. Bunu şuanlık öğrenmemin bir yolu yoktu. Yanımdaki atıştırmalıklar doğadaki öbür dostlarımıza yem olmuştu. Biraz başım ağrıyor, açlıktan midem bulanıyor, susuzluktan ağzım kuruyordu. Elimi cebime attığımdaysa birkaç tane küp şekerle karşılaşmıştım. -SON-

güzeldi lan güzel ters köşeler var tarzını değiştir farklı şeler kat daha güzel olacaktır