O an aklıma bişey geldi, odaların kapısının üst tarafı kare şeklinde camdı. Ayağımı önümdeki duvara dayadım, birkaç saniye daha tutabilirdim.

Silahın kabzasıyla üst camı kırdım, kolumu yukarı uzatıp silahı elimin ters yönüne çevirdim. Artık ateş edecektim.
ilk kez tetiği ateşledim,bir tanesini vurmuş olmalıyım ki,elime kanı geldi. Aynı şekilde iki el daha ateş ettim. Silah elimde ters durduğu için tepmesini engellemek çok zordu,her ateş ettiğimde bileğim yerinden çıkacakmış gibi hissediyordum.

Burada daha fazla kalmamam gerekiyordu. Içeride çok hasta vardı. Onlara hiçbir şekilde yardım edemem.
Z
Pgibolojik olarak zor durumdayım.O kadar insanı arkamda birakacaktim.Ama elimden ne gelebilirdi ki.
Silahimda 3 mermi vardı. Kulubemde 2 adet şarjör olması gerekiyordu, hızlı adımlarla merdivenlere yöneldim

Küçük çocuk yanıma geldi, elimi tuttu."yanındayız, korkmana gerek yok" dedi.Bu cümleler, bunu bir çocuktan duymak istemsizce mutlu etmişti beni. Egildim,çocuğu kucağıma aldım "teşekkür ederim küçük dostum, artık sayende daha iyi hissediyorum" dedim.

2 adet ağır oksijen tüpü, birkaç şırınga2 taner neşter vardı. Neşterlerden birini kadına verdim. Belimdeki kemeri çıkardım, oksijen tüpünün etrafına dolaylı sirtima bağladım, lazım olabilirdi.
3 mermisi kalan silahimifa belime taktım. Yolumuza devam ettik.
Araçta çok benzin yoktu,en yakın kasabaya yaklaşık 3 km kalmıştı, bizi oraya kadar taşısa yeterdi

Dediğim gibi, beni bekliyorlardı. Yanında durdukları ambulansın kapısını anahtar ile zorladım, açılmadı.Diğer ambulansı denedim ve açtım. Olaylar patlak vermeden önce konuştuğum kadın hastanenin bahçesinde öylece duruyordu. Saat sabaha karşı 4.30 du.Zifiri bir karanlık vardı hala. Feneri yakıp yanına yaklaştım.Tam omuzuna dokunup iyi olup olmadığını soracaktım ki,onlardan birine dönüşmüş bir şekilde koluma atak yaptı. Bağırarak geri çekildim. Suratına silahımla vurdum. Yerdeyken de kafasına ateş ettim. Olanlar pgibolojik olarak çok etkilemişti beni. Kusacak gibi oldum. insanın kendi kendisini teselli etmeye çalışması kadar kötü bişey olamaz bu dünyada.

Hikayede sürekli mantık hatası arayan am beyinliler var.Yok hasta bakıcılar sakinleştirici yapamaz, hastanalerde hasta bakıcı falan yok.Önce şunlara cevap veriyim.;

Hasta bakıcılar, hemşireler ile hemen hemen aynı görevde. Yeri geldiği zman hemşirelerden daha çok hastalarla ilgilenip iğne yapabilirler. Sağlık ocağı mantığyla çalışan hastanalerde hasta bakıcılar var. Hemşirelerin yan çarı gibi amk.

Salak slak konuşup sinirimi bozmayın, okumuyorsanız gibtirin gidin zorla okutan yok

Ambulansa bindik. Kadın yan tarafimda çocuk ise ambulansın arka tarafındaki sedyede oturuyordu.Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sabah olmak üzereydi. Kalabalık yerleşim yerlerine gitmememiz gerekiyordu. Olur da onlarla tekrar karşılaşırsak, kendimi savunacak ne gücüm kaldı ne de mermim. Kendimizi savunacak şeyler bulmamız gerekiyordumAmbulansi sakin bir ormanlık yolda giderken kenara çektim. Arka tarafta silah olarak kullanabilecek birşeyler bulmam gerekiyord

Beyler partlar kısa kısa gelecek, telefondan yazıyorum, aynı anda kafamda sürekli toparlamaya çalışıyorum konuyu. Kusura bakmayın elimden geldiğince devam ettirmeye calisicam

Hasta bakıcılar sakinleştirici vererek kadını zapetmeye çalışıyorlardı.
Yalanina sokuyum. Hasta bakicinin sakinlestirici yapma yetkisi mi var mal.

Sonra öldüm buda böyle bir anımdır

Silahımi sürekli havada tutuyordum.Bu şekilde birkaç metre yürüdük
ileride kapısı ağzına kadar açık bir ev vardı. Uç katli müstakil bir ev.
Zamanla acikiyorduk çok da yorulmustuk.
Eve yaklastikca içimdeki heyecan artıyordu. Kapının eşiğine geldiğimizde kadına;

+Ben gelene kadar burada bekleyin bir durum olursa avaziniz çıktığı kadar bagirin. Tamam mi?

Kadın onaylarmiscasina kafasını salladı. Gıcırtılı kapıyı hafifçe ittirerek açtım.

içeride pis bir koku vardı. Sabah saatleri olmasına rağmen içerisi fazlasıyla kasvetti. Kapıdan girer girmez üst kata doğru çıkan merdivenler karşıladı beni. Oraya çıkmadan önce sağ tarafta kalan mutfağa yöneldim. Buradan işimize yarayacak şeyler çıkartabilirdim.

Birileri bizden önce davranmış olmalı ki,mutfak dolapları sonuna kadar açık ve içlerinde hiçbir şey yoktu.
Onlar hakkında hala birşey bilmiyordum, bildiğim tek şey çok güçlü oldukları ve hızlı koşmaları. Herhangi biri ile tekrar karşılaşmak istemiyordum. Yukarı katlara doğru çıkacaktım.
Merdivenlere geldim. Yukarıdan pis bir koku geliyordu. Silahımı çekip merdivenleri hızlıca çıktım. Sabah vakti olmasna rağmen üst kat,alt kata kıyasla daha karanlıktı. Fenerimi yakmadım, içeride birisi varsa dikkatini çekmek istemiyordum.
Odaların birine yavaşça girdim.Çok güzel bir bebek odasıydı. Masanın üzerinde bir fotoğraf vardı. Karı ve koca, yanlarında ise bebekleri. Fotoğrafı ters çevirip masaya koydum. Etrafa bakınmaya başladım.

Odadan çıkıp, diğer odaları kontrol ettim. Burada işe yarar hiçbir şey yoktu.Bir üst kat daha vardı.
Üst katta kalan odaların birinden ses geliyordu.Bir kadın sesi, evet.Biraz daha kulak verdim. Emindim.Yukarıda birileri vardı.

sorun yok devam ediyorum

Üst katta da sadece 2 oda vardı. Sesin geldiği odaya geldim. Kapı yarım açıktı. içeri girdim.

Ellerinden ve ayaklarından bağlı bir kadın. Bağırıyor kurtulmaya çalışıyor. Sağ omuzunda ısırık izi var. Onlardan birine dönüşmüş.Onu öylece görmek beni çok etkiledi. Masanın üstünde duran kağıt dikkatimi çekti.Üzerinde şunlar yazıyordu;

"Sevgilim, seni böyle görmeye dayanamıyorum. Seni öldürmek istiyorum, acına bir son vermek istiyorum ama yapamıyorum, beni affet."

Kağıdı yerine koydum. Silahımın kabzası ile kadının kafasına vurdum. Yere düştüğünde 4-5 kere daha vurdum.
Artık dayanamıyordum, bu kadarı fazlaydı benim için.Ölmek istiyorum.

Tam aşşağıya inecektim ki,ambulansın sireni çalıştı. Neler olduğuna anlam veremedim. Dışarıya baktığımda kadın ve çocuğu bağırıyordu. Acele etmemi söylüyorlardı.Ne olduğuna anlam veremedim. Kafamı sol tarafa çevrdiğimde ise gördüklerim beni iyice bitirmişti,

Geldiğimiz yoldan, sayamıyorum... onlardan.Bir sürü, neden bu kadar fazlalar. Neden buraya geliyorlar? Anlam veremiyorum.
Aşşağıya inip derhal buradan uzaklaşmalıydık.

Pampalar hastanedeki bolumu anlatirken sanki left 4 oynuyo gibiydim iyi oyundu hatrlayanlar vardir

Yalanina sokuyum 2: Hasta bakıcılardan tekrardan sakinleştirici yapmalarını istedim.
Guvenlik gorevlisi misin doktor musun ?

Reservatullah

sen bunu bi yarım bırak IP adresınden bulup evını bombalarım bayılıyorum zombi hikayesine bin yaz sen . ve yalan diyen gerzek sürüsü bide gerçekmı olucaktı amk gib beyinlileri

Biraz hızlı kopyala kanka

F5 F5 F5 F5 F5 F5 F5 F5

sanırsın the walking dead