o sevişmelerimiz geldi aklıma. doyasıya öpüşmelerimiz.her seferinde dahada istekliydi. aşıktı o.
gitti. hayatımı gibip gitmişti o.arkasından attığım mesajlar. seviyorum, ölüyorum demeler. hepsi boşaydı. çünkü bugün 4 ay olmuştu.
pendik otobüsüne bindim, kadıköy iskeleden.yol uzundu. düşündüm. yaptıklarımı.en çokta yapamadıklarım koyuyordu bana. daha fazla öpebilirdim, daha fazla onunla olabilirdim.
o pişmanlık öldürdü beni. hergün hergün öldürdü. çünkü o çok severdi, herşeyi yapmaya göze almıştı. ailesiyle tanıştırmak bile istiyodu, beni annesine anlatmıştı o.

çektim doya doya içime. bana kalsa bırakmazdım tabi ki.sonra boynundan öptüm. hissetirmeden.
onun o güzelliği,o zerafeti,o duruşu , o kokusu. hiç bi kadında, kızda yoktu. evet yok biliyorum ağlama dedi. gitti.ama umursamıyordu sanki. bunca zaman ona çektirdiğimin bedeliydi bu.
şimdi düşünüyordumda,ne rezil bi durumdu o.gitme, seni hep sevicem derken ağlamalar vs.
gitti, arkasına dahi bakmadı. bense gözyaşları içinde onun gidişini izledim o yürüyüşü hep aklımda.hep bana söylemişti o gün "arama ,sorma mesaj atma, bitti, seni sevmiyorum"
tekrarlardı bunu.

ben takmazdım pek onu sevgiliyken,ama o deli gibi severdi,o sesimi özlediğinde duymasına izin vermezdim. sadece ben istediğim zaman olurdu her şey. peki ya ne olmuştu ? nasıl bu kadar sevmiştim onu ? hani takmıyordum ben ? hani bağlanmamıştım biraz daha aynı gibindirik muhabbetleri konuştuktan sonra kalkıyorum ben dedi. saçlarını elime aldım.bir kez çektimm içime derin bir nefesle. onun kokusu.o.kanımdaydı. çekti saçlarını ellerimden.ama gözleri dolmuştu.o sevmiyorum desede seviyordu sanki. sarılalım birbrimize son kez dedim. bitiyorsa böyle bitsin dedim.bi yandanda sessizce ağlıyordum. görüyordu ayağa kalktık. etraftakilerin garip bakışları eşliğinde. çünkü bi erkek ağlıyodu,bir kızın karşısında kollarını doladı belime, bende sımsıkı sarıldım ona.o parfümünün kokusu var ya hani,o mahfetmişti beni.

içim içimi yerdi, seviyordum aşıktım, istemiyordum gitmesini, bitmesini.ama her ne kadar dil döksemde ikna edemiyordum
arkadaşım gelmiş onun yanına gidicem dedi ( samsun/atakum, iskele).gitme dedim. biraz daha dur.
doyamıyordum ona bakmaya. yanında durmaya. çünkü buluştugumuz yer, beraberken buluştugumuz yerdi.
orada ki sarmaş dolaş halimiz geldi aklıma. başı omzumda ellerimi tutarken. boynumdan öperdi hep.
gözünü benden alamazdı,o tatlı dudaklarıyla öpmeye doyamazdı beni.ilk aşkıydım ben onun.ilk!
sarmaş dolaş halimiz gelince aklıma gözlerim doldu, ağlamaya başladım sessizce.

devam et

-neden dedim ? ne olduda bitti ? neden 1 senemizi yaktın dedim
+böyle olması gerekiyordu,ben seni artık sevmiyorum.
-ne demek sevmiyorum yalan mıydı hepsi
+sevmiyorum işte baksana

ve daha bir çok şey konuşmuştuk. aramızda mesafe vardı. yaklaşık 1 karış kadar. yanına sokuldum.o dahada uzaklaştı
ellerini tutabilirmiyim son kez dedim. uzattı ellerini.3 saniye sürmeden geri çekti. gözü doldu bi an.
o kadar güzeldi ki o.aşk için felan değil. gerçekten de mükemmel bir kızdı.
elindeki telefon düşmüyordu, sürekli birileriyle konuşuyor, mesajlaşıyordu.

Devam etme

geliyordu ısrarlarıma rağmen ben oturuyordum bir bankta ve geliyordu o.
bakıyordu yere bakarak utanırdı o terk etmişti ya.
yaklaştı yavaşça,onu görmeden önceki hayallerim gördükten sonra tuzla buz olmuştu.
hiçbir şey konuşmadık, yanıma oturdu ses etmeden.ona kapılmıştım gözümü alamıyordum.
o küçük dudakları düzgün fiziği ve dümdüz saçlarıyla gelmişti, beyaz teniyle üzerinde kırmızı montuyla...

devam edeceğim...