Rez panpa

Babam bana o eve gitmememi söyledi ben nedenini sordukça sinirleniyor söylememekte ısrar ediyordu ben telefonumu orda unuttuğumu yarın gidip alacağımı söyleyince boşver yenisini alırız dedi durumumuz pek iyi değildi yarın sabah saat 5 gibi kalktım ve o eve doğru gittim hemen girip telefonu alıp çıkacaktım içeri girdim kimse yoktu telefonu unuttuğum odaya girdim telefon bıraktığım yerdeydi gidip aldım cebime koyduktan sonra biri arkadan yaklaşıp kafama sert bir şeyle vurdu bayılmıştım uyandığımda boş bi oradaydım kömürlük gibi bi yerdi birden kapı açıldı ve odaya karartılar girdi başta anlamadım sonra biraz kendime gelince onların zenci olduğunu farkettim evet 9 kenyalı zenci oradaydı bana bakıp 31 çekiyorlardı biri uyandı hadi deyip malafatıyla beni tokatlamaya başladı ben yapmayın deyim karşı koydukça üzerime geliyor yüzüme vuruyorlar 5 dk karşı koyduktan sonra alıştım hepsini 13 er posta boşalttılar sonra numaralarını aldım eve giderken dedem mezarından çıkmış 45 cm haşmetliyle üzerime yürüyordu oracıkta 96 postada o gibti ve eve mutlu döndüm çok güzel bir gündü buda böyle bir anımdır

Keşke annenede hiç girmeselerdi

Rezzzzz

REcaiZade

rez pampa

Rreeeeeeeez

Rezvullah

Beyler bosuna okumayın. Yeni üyelik hikayeyi yazmak için girmiş. Quantumunki gibi yarım kalicak kendinize sovuceksiniz boşuna okudum diye.
6 ay kadar öncede yazıldı o köye gitmemem gerekirdi bu da yarım kaldı

Rezistans

Tahta sürgülü bir kapı vardı , kapıyı güç bela açıp evin bahçesine çıktık. Dedemin abisinin mezarı direk karşımızda bize dönüktü. Gidip onun mezarını da temizledik. Otlarını falan aldık... Daha sonra köydeki abilerimiz ve ben mezarı kazıp dedemi defin ettik.O sırada babam ve hocaya gözüm takıldı.
Evin en üst kattaki balkonuna çıkmış hararetli bir şeyler konuşuyorlardı... Aradan 5-10 dakika geçmeden hoca kapıyı vurup çıktı.Biz aşağıda babama bakıyorduk. Babam bize seslenip bir an önce gömün , derhal gidiyoruz buradan dedi.
Neden baba demeye kalmadan babam da hararetli bir şekilde kapıyı kapattı , biz de hızlıca peşinden gittik. Açıkçası bu halleri bizi korkutmuştu...
Babamın peşinden giderken yolun yarısında cep telefonumu evin içinde unuttuğum aklıma geldi. Hava da yavaştan kararmıştı , komşu köye gidene kadar güneş batacaktı bile... Ben de biraz korkmuştum zaten , ertesi gün gider alırım diyip ses çıkarmadım.Ama babam ve hocanın bu tavrı beni meraklandırmıştı.
Kendi evimize girer girmez babama hocanın neden böyle davrandığını ve evden neden alel acele çıktığımızı sordum.

Girmeseydiniz amk

Devam et panpa

Devam bin

alıntı oç

Rez pnp

Rezervv

Ev 3 katlı müstakil bir evdi... Tapusu bizdeydi ama alacak insan yoktu o yüzden satılığa da çıkarmamıştık. Restore ettirecek paramız da yoktu. Komşu köy Rum köyüyüdü. Köyün çoğunluğu Ortodokstu ve köydeki müslümanlara çok sıcak davranmazlardı. Yıllar önce köyün papazı meydanda silahla vurulduktan sonra müslümanlara karşı bir soğuk savaş başlatmışlar ve muhattap olmayı kesmişlerdi.
Kendilerine göre haklılardı tabi ki... Biz dedemin tabutu sırtımızda yürürken köyün meydanından geçtik , başlarıyla selam verip bakışlarını başka yöne çevirdiler...
Ve nihayetinde eve varmıştık... Son gördüğümden beri iyice harabeye dönmüştü. Kapıdan içeri girer girmez çok kötü bir kokuyla karşılaşmıştık. içerde onlarcak kedi , şarap şişeleri , ne olduğu belirsiz Yunanca olduğunu tahmin ettiğim yazıların bulunduğu kağıtlar vardı...

Bütün gece dedemin baş ucunda dualar etmiştik... Sabah olduğunda köyün hocasıyla birlikte defin işlemini yapmak için köy mezarlığına doğru yola koyulduk. Köydeki tanıdıklarımız da dedemin naaşının arkasından bizi takip ediyordu.
Mezarlığa vardık , tam defin işlemi gerçekleşecekti ki babam işlemi durdurdu... Hepimiz şaşkın şaşkın babama bakarken babam elindeki kağıdı hocaya gösterdi.
Dedem vasiyet olarak kardeşinin yanına gömülmek istediğini belirtmişti... Dedemin abisi 22 yaşında vefat etmiş ve kendi evlerinin bahçesine gömülmüştü.O ev bizim komşu köyümüzdeydi. Harabe bir halde duruyor , bahçesinde dedemin abisinin mezarıyla yıllardır bekliyordu.
Köyde yeterli sayıda araba ve otobüs olmadığı için define gelen insanların çoğu evlerine geri dönmüştü.
Ben , babam , hoca , köyden 2-3 abi ve dedemin çok yakınları dışında herkes dönmüştü.Biz de yola koyulup komşu köye , dedemin çocukluğunun geçtiği eve doğru harekete geçmiştik.

Hep köyde geçer zaten değil mi bu uydurduğunuz korku hikayeleri? inanmıyor değilim illaki yaşanıyor böyle şeyler ama ben burda daha başına musallat vakası gelmemiş yazar görmedim.

Edit: muska yazan hocanın da hep bir kız çocuğu olur değil mi..