Taşınmamızın üstünden 1 hafta kadar geçti. Herşey o kadar iyiydi ki.. Hayallerimdeki gibi bir kadınla, hayallerimdeki gibi bir ev ve mahallede sabahları Ermeni mezarlığında bulunan o kocaman kavak ağaçlarındaki çeşit çeşit kuşlardan gelen sesler ile uyanıp işe gidiyordum. O gün işten döndüğümde Sevda evde yoktu. Büyük ihtimalle Bakırköy'de bi alışveriş merkezine girmiş yine manyak gibi alışveriş yapmaktan evin yolunu unutmuştu. Aradım tahminimde hiç te yanılmamıştım. Yoğun toplantılar içinde geçen bir günün sonunda bir de Temmuz ayının alevinde geçen 1,5 saatlik trafikten sonra dolaba koştum hemen. Soğuk bişeyler ararken dolaptaki Miller bira gözüme takıldı. Hemen aldım bir yudum içip tezgahın üzerine koydum. Tekrar dolaba dönüp yiyecek bişeyler arandım. Anasını satayım daha iki gün önce aldığım kaşar peynirini küf bağlamıştı. Ne çabuk bozuldu ya bu diye geçirdim içimden. Neyse ya olmadı Sevda gelince dışarıdan bişeyler söyleriz diye düşündüm. Kafam hala dolaba dönük, kapısını kapatırken bir yandan elimi tezgahın üstündeki biraya uzattım, ancak elim boşluğa geldi. Kafamı bi çevirdim bira yok tezgahta. Noluyo lan dedim kendi kendime.. Bizim mutfağın kapısı içeri salonu görür. içeri bakmam ile salondaki sehpanın üzerinde duran Miller'ı görmem bir oldu. Bi afalladım önce. Nasıl ya dedim. Sevda. Sen mi geldin? diye seslendim. Ses yoktu.. Zaten çok salakça bir seslenişti bu. Gelse kesin duyardım.

Aha kız dedi gelin lan gibecek galiba

kuzen gibme var mı sen onu söyle birader

Yıl 2009 istanbul Bakırköy'de sakin bir mahallede tuttuğumuz kiralık eve taşınmıştık kız arkadaşım ile. Evlilik hazırlıkları yapıyorduk. Evimizin cephesi öne değil arkaya bakıyordu. Yani iki apartmanın arka boşluğuna. Daireyi tuttuğumuzda uzunca bir süre boş kaldığını öğrenmiştik. Bu yüzden olacaktı ki ev sahibi daha fazla sabredememiş Bakırköy gibi yerde gayet uygun bir fiyata anlaştı bizimle. Ancak işin rengi hiç te öyle değilmiş çok geçmeden anlayacaktık. Kontratlar imzalandı taşınma işi başladı. Öyle çok ta bi eşyamız yoktu zaten. Mahallemiz sessiz sakin gayet elit bir mahalleydi aslında. Sonradan cehennemimiz olabileceğini aklımızın ucundan dahi geçirmezdik...

Edit : Beyler söz verdiğim gibi hikayemi bitirdim. Siz de emeğimi karşılıksız bırakmayın ve şukularınızı ekgib etmeyin. Başka bir sayko başlık altında görüşmek üzere..