Kan akışımın yavaşladığını hissediyordum, bunu yorgunluğumdan, bitkinliğimden ve uyku halimden anlayabiliyordum. Matarama baktım. Tahmin ettiğim gibi, bu soğukta su kalacak değildi ya! Ateş yakmalıyım. Hem benim dışımdaki arkadaşlarımı da bulma olanağım yoktu. Öldülerse kar onların üstünü çoktan örtmüştür. Dirilerse de bu soğukta pek şansları yoktu. Gerçi ateşi yaktıktan sonra yine bakacaktım çevreye.

Ateşi yakacaktım yakmasına ama neyle? Çevrede odun yok. En yakın çam ağaçları 300 metre uzaklıkta. Çevreme bakındım. işte, kabindeki içi erzak dolu ahşap kutu! Bunlar mataradaki suyu eritmeye yeterliydi. Kutuyu boşalttım. Bıçağımı çıkardım ve içini boşalttığım kutuyu parçalamaya başladım. Sonunda parçalandı. Bunları tutuşturacak bir şey lazımdı. Gözüme koltukları kestirdim. Bunların içinde önceleri saman olurdu. Sonradan malzemesinin değiştiğini bilsem de, içinden çıkan yün bile olsa bana yardımcı olurdu. Bıçağı sertçe ikinci pilot koltuğunun arkasına sapladım. Ardından kesici tarafıyla aşağı doğru yara yara indim. Elimi oyuğun içine attım. iŞTE BURADA! içinden iki avuç sünger çıkardım. Aldığım süngerleri çadır şeklinde yaptığım 3 ahşap parçanın arasına koydum. Bıçak kılıfından fire starter'ı çıkardım ve sürtmeye başladım. Bir iki üç. SONUNDA! Ateş yanmıştı. Aklıma bileğimdeki paraşüt ipinden mamül bileklik geldi, bunu çözdüğüm zaman elime bir miktar ip çıkacaktı. Bilekliği çıkardım ve son düğümü çözdüm. Çıkardığım ipten bıçakla yarım metre kadar kestim. iplerin ucunu ateşle erittim me mataranın ağzına ip bağladım. Bir ucunda matara olan ipin diğer ucunu tavana bağlayıp ateşin üstüne sarkıttım. Su yavaş yavaş erimeye başladı. 5 dakika kadar bekledim ve artık sabredemeyip 3 yudum su içtim. içişimle beraber sanki dünya daha güzel dönmeye başlamıştı. Kafamdaki ağrı biraz olsun geçti ve arkama yaslandım. Bacağımı ateşin yardımıyla ısıtıyordum. Çok şükür! Isınan bacağımı hissetmeye başladım. Bu iyiye işaretti. Aklıma hemen solumda yatan pilot Yüzbaşı geldi. Onu böyle bırakmamalıydım. Kara da olsa bir yere gömmen lazımdı. Hem kar da bedeninin çürümesine engel olurdu. Ayağa zar zor da olsa doğruldum. Pilotun emniyet kemerini çözdüm ve sırtıma almaya çalıştım. YAPMALIYDIM! Sırtladım. Kabinden 7 metre uzağa kadar taşıyıp yatırdım. Karları ellerimle kazımaya başladım. Yarım metre kadar kazınca Yüzbaşı'mı yatırdım. Hızla üstünü kapattım. Şansıma, enkazın hemen yanında 1 metre kadar uzunlukta metal çubuk duruyordu. Yerini kaybetmemek adına aldım ve mezarın baş kısmının üstüne sapladım. Bu arada kendimi zorlandığımdan olsa gerek başımın sol kısmı kanamaya başladı. Elimle baktığımda gerçekten kuvvetli şekilde kanadığını gördüm. Derken arkamdan 3 el silah sesi duydum!