Su an würzburgda yasiyorum. hayatimdan memnunum. Gecen, ayni yatakta Salamander isimli bir kiz ile uyuyordum. Az elleme donsun mu acaba diye dusundum ama dusunmez olaydim. Yakin orta ve uzak gelecege dogru zihinsel bir 3D render aldim ve yapmamaya karar verdim , ama ne kaybedebilirdim ki. Ne de olsa ikimiz de cok iyi kaleciydik.En sonunda rastgele bir olaymis gibi hayvan gibi titreyip oksurdum ve ayni anda bir tazi hizi ve cekirge cevikligi ile elimi bacagina attim.
.
.
.
Tepki yok. Kisa bir zihinsel surec sonrasinda bel fitigi krizine girmis gibi onun uzerine dogru hamle yaptim.O da kalesini A5'e oynayip bana sah cekti. Kaleci demisken futbolu kastetmemistim. Satrancta kale'yi cok sevdigimiz icin kaleci lakapliyiz (5 1ci gibi). Her neyse, bu olay gece treninde oldugu icin her sey gayet risksiz ilerliyordu. Bir anda elini benim elime koydu ve bacak bolgesinden uzaklastirdi.

Tabi ki uyuyormus da o dokununca uyanmis gibi yapip hoooaargh dedim. Güldü. Saat kac dedim. 00:12 dedi. Dogum gunun kutlu olsun dedim. Kendi dilinde bir seyler soyledi.Ne dedigini sormadim ve vezirim ile A5'teki kalesini yedim.

Ve en sonunda sadece o kalesiz kalmisti. Cunku bu diyarda sadece bir kaleciye yer var ve ancak bir kaleciye yer olacak. Aksini iddia edenlerin sonu da aynen boyle sonuclacaktir.

Eyv, tschüss.