1. 1.
    -1
    eğer o mr ı çektirmiş oslaydım bunların hiçbiri olmayacaktı.

    ben bana hiçbirşey olmayacağını sanan dimdik, güçlü, debdebeli bir adamdım. ama Tanrı' nın kendine has yöntemleri olduğunu bilmiyordum.

    6 ekim 2010 çarşamba sabahı ameliyata girdim. gözlerimi açtığımda etrafımdaki tüm sevdiklerim parlayan , gülümseyen gözlerle bana bakıyordu.

    ' nasıl geçti ' diye narkozlu bir sesle sorduğumda dünyanın en güzel mavi gözlü kadını elimi tutup

    ' herşey düzelecek ' dedi

    ...
    ···
  1. 2.
    -1
    evet herşey düzelecekti. düzelmek zorundaydı çünkü bana hiçbirşey olmazdı. en azından öyle sanıyordum.

    sanıyordum , ta ki 15 ekim 2010 cuma gününe kadar

    ...
    ···
  2. 3.
    0
    hastaneleri oldum olası sevmedim. herkes gibi. ayaklarım geri gidiyordu. gitmek istemiyordum. gitmem gerekiyordu sadece çünkü herşey düzelecekti. öyle söylemişti kadın. onu seviyordum. güveniyordum da.
    ...
    ···
  3. 4.
    0
    beyaz önlüklü bir kasap geldi. hayır hayır o bir doktordu. sanırım üniformaları karıştırmıştım. kendinden çok emindi. yapması gerekeni yaptı. ve..

    sessizlik

    ...
    ···
  4. 5.
    0
    sessizlik

    ...
    ···
  5. 6.
    +5
    çükümü kesti ve gitti...
    gibsizlik...
    ···
  6. 7.
    0
    çaresizlik gibi bir andı. oturduğum yerde karşımdaki insanlara bakıyordum. kendimi çok kötü hissediyordum.

    ' ... ... ! Aşkım bizi duyuyor musun? '

    ferfecir okuyan, ateş gibi bakan gözlerim sanırım o an donmuştu, biraz da ıslanmıştı. ağlamayacaktım biliyordum ve donuk gözlerim çok uzun bir süre de öyle kalacaktı ama bunu bilmiyordum.

    ...
    ···
  7. 8.
    0
    endişeli gözlerle bana bakan insanlara içimden ' hayır duymuyorum ama dudaklarınızdan neler söylediğinizi okuyabiliyorum ' diyordum. karıma baktım. benden önce yıkıldığı grimsi mavi gözlerinden belliydi.

    kalkmak istedim ve yer kaydı ya da dünya güneş etrafındaki dönüşünü hızlandırdı.

    halbuki zaman o esnada durmuştu

    ...
    ···
  8. 9.
    0
    zaman o esnada aslında benim için durmuştu..

    duvarlara tutunarak merdivenlerden indim. kendimi dışarı atmayı başarmıştım. gürültü vardı dışarıda. hissediyordum. istanbul' un cuma hengamesi. arabamı getirmelerini söyledim güvenlik görevlisine. ondan bir dal da sigara istedim. verdi. içtim. başım dönüyordu. sigaradan değildi

    ...
    ···
  9. 10.
    0
    okumadım okumam da amk

    zaten sürekli boşluklar üç noktalar var amk okuyacak pek bişe yok gibin
    ···
  10. 11.
    0
    köprüden geçerken kuleliye baktım. çocuğa arabayı daha hızlı sürmesini söyledim, biraz hızlandı korkarak. kaybolmak istiyordum bir an önce. kimsenin olmadığı, sesin olmadığı, hiçbirşeyi duymak zorunda kalmayacağım bir yerde saklanmak ve bir daha oradan hiç çıkmamak istiyordum. evime gitmek istiyordum. utanıyordum.

    ...
    ···
  11. 12.
    0
    yatağa uzandım. kapımı kapatmalarını ve beni yalnız bırakmalarını söyledim kalabalığa. duyabildiğim tek ses kafamın içindeki dayanılmaz gürültüydü. ne yapacaktım böyle?


    gerçekten bilmiyordum. bildiğim tek şey buna dayanamayacağımdı. artık güçsüzdüm.

    farkındaydım

    ...
    ···
  12. 13.
    0
    @6 ahahaha güldüm bin nuri sende copy paste yapma amk sağdan solda bi gibtir git
    ···
  13. 14.
    0
    farkındaydım..

    güçsüzlüğümün ,ümidimi yitirişimin, artık hiçbirşeyin eskisi gibi olmayacağının

    ...
    ···
  14. 15.
    0
    buna alışabilecek miydim. sanmıyordum. alışmak istiyor muydum ki. hayır. ne yapmam gerekiyordu. kendimi bırakıvermek bana göre değildi. savaşmak için gücüm yoktu. araftaydım. birisinin bana ne yapmam gerektiğini söylemesi gerekiyordu. ama ben kimsenin sözünü dinlemezdim ki. ben başına buyruk, herşeyi kendisinin bildiğini sanan havalı bir taktum.

    çaresizlik böyle birşeydi galiba

    ...
    ···
  15. 16.
    0
    Babam' ı düşünüyordum hep. O beni korurdu. O bana birşey olmasına izin vermezdi. hiçbir zaman yanımda olduğunu hissetmediğim Babam' ın aslına gizli gizli beni hep koruduğunu, hiçbirzaman arkamdan ayrılmadığını anladım. fakat yine de yoktu işte yanımda. O' na hiç kızmadım.

    ...
    ···
  16. 17.
    +1
    yan sekmede ferre açık oraya bakıyorum arada artık birinize boşalacam bakalım o şanslı kim
    ···
  17. 18.
    0
    günler, haftalar hatta aylar geçti. ben saklandım. herkesten. herşeyden. karımdan; bana aşık, beni canından çok seven kadından bile. çocukken de saklanırdım. şemsiyelerden ev yapardım. hiç çıkmazdım ordan. artık bu bir oyun değildi. hayatın ta kendisiydi. gerçekti

    ...
    ···
  18. 19.
    0
    gerçeklerle yüzleşmek istemiyordum. inkar ile ikrar arasında incecik bir çizgi bile yoktu

    ...
    ···
  19. 20.
    0
    inkar ve ikrar..
    ···