çocukluğum alevi olduğum için tanrının beni sevmediği ve beni yakacağına inandırılmakla geçmeseydi mesela.

yokluk ve sefalet içinde geçse de mutlu bir çocukluk geçirseydim her yaz tatile gitseydik yazlığa. belki yüzme bile öğrenirdim.

dövebileceğim çocuklardan bile korkmasaydım. birinden birşey isterken bile çekinmeseydim mesela. şu içimdeki herşeyden korkan adamı söküp atabilsem mesela.

az biraz daha uzun boylu yada dikkat çekici olsam. ortamda kenarda köşede duran dışlanmış muhabbette dahil edilmeyen ezik çocuk olmak yerine ya da konuştuğunda insanların suratına küfreder gibi bakması yerine iyi davransaydılar mesela.

bu kadar itici olmasaydım mesela. insanlar benimle konuşmaya başladığı anda ezmeye ççalışmasa mesela. insanlar benimle dalga geçmese keşke.

kız erkek karısık ortamım olsa yesek içsek gezsek gençliğimizi yaşasak çocuklarıma anlatabileceğim anılarım olsa keşke. yaşadığımı hissetsem. bütün gün yatakta pineklemekten farklı birşey yapsam.

her zaman milleti ben suraya gidelim diye zütünde gezip hayır cevabını almak yerine insanlar beni çağırsa mesela deselerki sensiz olmaz. ben bu cümelyi ömrümde hiç duymadım mesela.

bir iinsanın 22 yaşı boyunca güvenebileceği bir tane arkadaşı olmaz mı? yok işte. bütün arkadaşlıklarım 2. ayında kopar benim. demek iyi biri değilim.

ciğeri beş para etmez egoist insanlar hayallerimi yaşarken ben köşede oturup izlemesem keşke.

yardım ettiğim asla satmadığım insanlara yaptığım her fedakarlık zütümde patlarken onlarda bunun bedelini ödese keşke.

susmasam emsela hiçbirşeye en çok da bana yapılan haksızlığa sineye çekmesem ladımı söylemekten çekinmesem.

ben ufacık bir günah işleyince sanki insan öldürmüşüm gibi bedelini öderken insanların bu kadar günah içinde mutlu olmasa keşke.

hani sınıfta ki cool çocuk vardır ya bütün erkeklerle iyi anlaşır. yakışıklı ailesi iyi. kız arkadaşlarıyla annesini tanıştıran. her kızın çıkmak için can attığı senin hayalini kurduğun kızlara değer vermeyip gibip kenara atan çocuk. sanki senin şansını almış gibi huur çocuğu. o çocuk gibi olsam keşke.

şimdi sorun şu ki onun tanrısıda aynı benim tanrımda aynı.Şimdi cevap verin ben burda pislik gibi köpek gibi yaşarken nasıl oluyorda tanrı ona gösterdiği kıyağı bana yapmıyor? sınav için mi.şeytanla girilen gereksiz bir bahis yüzünden mi? sabedip şükretmeyi öğrenmem için mi?

Ben artık yokluğa değil varlığa şükretmek istiyorum. o kadar şey dedim içinde bir tane para lafı mal mülk lafı geçti mi geçmedi. benim derdim para değil benim derdim mutlu olmak. tam olmak ekgib olmamak olmamış olmamak.

belki bir tanrı vardır bunu düşünmüyorum ama şunu biliyorum. adaletini hissetmediğim bir tanrının varlığını hissetsen ne yazar. sen olsan bu tanrıya inanır mısın?