Ulan bana geldin yazmayı mı bıraktın amk? Ulan şansımı evire çevire gibiyim aq

muhabbet bağının oldum esiri
aşk sevgi böğürtlen his
ne mutlu ki üzgünüm üzülmek insana has
aci kursun bir okyanus
ve unutulmuş bir ulus

eli alnında dolaştığında
lutf et! bana anlat bu muammayı garamı
topraklara serpiştirilmiştir çiçek tohumlarını
uzak diyarlarda bir sevdiği vardı
resimli bir kitaptan çalardım hayatımı
kimse çıkamadı dışarı
otobüs kırmızısı
61 trabzon plkası
1 le biley buladımki

adamın dibidir dibi
kanka derim benim için o kadar samimi
huur çocuğu değildir ki
inci sözlük yazarıdır kendisi
neden böyle olduki

mevsimi yaprakların çığlık çığlığa dalda
kirpiklerimde yaşaran sevda
dostlar böyle hışımla
ufka doğru süzülüyor olsa da
mutluluklar senle kısaca herşeydesin para
1. nesil olmasadanda

ilk sevgilim gibi
sevdadan da uzaksın demektir
içimde halâ tek
mutluluk dediğin bir lavaş ekmek
iki anlamıyla da horlayarak
zaman zaman ağlatmak
girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
uzaklaştık
canlanır orada nice geçmiş ayrılık
uçuşan yaprak
musademe çocuklarını gördük
uzayıp duruyor ırmak
zenginlerden alıp fakirlere vermek
rüzgarla esmek sularla akmak
insan olmak sorunu ilk
ve aşk
rüzgarlıydı donun biçimlendirdiği sarı saçları bakışı donuk
ipe sapa konuşlanmaz bahanelerle elini tutmak
ve aynalar olmadan bakamıyordum artık
rüzgarla esmek sularla akmak
içimde halâ tek
ve çatal yürek

senin taşaqlarına qurban qnq xd

eski bir söylencede anlatılırdı
asma dalları gibi örter uryanı
rüzgar bir gece takıldı
kaldırımlarda kömür tozları
eski zaman yatırları
artık hüznü ustaca yaşamanın zamanı
ne kaldı artık dostum ne kaldı

Vay aminaki

o küçücük yuvamız bize saray olmuştu
kestiremedik ne yaptığımızı kim olduğumuzu
serseri adimlari turfandaradyodan ajans ve hava durumu
ikimize benziyordu
jezabel kan içinde yatardi
eyi eyledik dostumla
nasıl yağacağız tarlalara
kaygıma sevincime acıma
onlar da kimsesizler sevdalarına
ki asfalt orada
lüzumsuz artık kürek çekmek yarınlara
acılar unutulduktan sonra
yanar ateş el kadar sobanın koynunda
ateş gülümsedi seni andığımda
ne kadar güçlü olsa da
ama inan sonludur aşk da
dikenlerin batmasın ama
akşamdır güneş uyuklar evlerin çatılarında
mavi göğün altında

bir yaralı parmağa işememişsen
alev alev ruhta canda bu ateş
rüzgarların çeneleri çözülmüş
on dördünde o da aşık değilmiş
ne yapsam nafile gelmiyor düşeş
10 haziran 2002 rotterdam hollanda
9 hayat ötesi bir rakam

aysunun elleri pek temizdi ipektendi
her gün yıkılışını seyretmekten
toprağın üzerinde
ama isini birak bende
pencerenin kanatlarına yaslanmış bir anne
onu görmesem daha iyiydi belkide
tatlı canından bir parça ve kan halinde
walter benjamin
aylar geçti o günden sonra
soğuk yaşamaya alışılmış o bembeyaz küçük dünyada
sarılmış ağaca
iri bir kuş kendini ağartıyor koltukaltlarımda

riks budur gerçekten almasını bilene
incidede yazıyor bulmasını bilene
kız bırakmadı yazarlara sözlükte
sex uzmanı yapar adamı dinlemesini bilene
böyle adam gelmez bidaha sözlüğe
uzmandır anancıları gibmekte
dedim ya en sevdiğim adamlardan biri sözlükte
uçar o altinciden bu altinciye
riks almayı sever elbette

ellerin dert görmesin adidastancamicalanadam

0 ında dıbına koyayım
6 nında aga
ama sen ağlama
ne olursun sen hep böyle kal
kükremek böğürüp bağırmak kemal
ahvah etme bosuna bir seye çâre degil
rakı şişesi değil
ahvah etme bosuna bir seye çâre degil
perdede şimdi kocaman bir hayal
anne sütünden yapılan heykel
ve sevilmelerin ardıl
yüreğim ağrıyor ama o yanımda değil
onların redingotları siyah yeşil
ne olursun sen hep böyle kal
gez benim aşkımla yar melül melül
ey dile dolanan şarkı belirgin ol
can verene canı ölüme ecel
en azından üç dil
lânet müstehâk değil ardında durur ezel
eremedin behey gönül
renkleri cinsiyetleri önemli değil
işte bunlar emin ol

ne sarayne hamamne han isteriz
ellerim ellerinde
elleri kan içinde
duydum ki kin kurşunları sıkılmış gözlerine
insan gürültüye gitmese
nedense birden nergisler açtı beynimde
yaşamak görevdir bu yangın yerinde
oturup konusalım biz bize
ruhumuz bizi terkedip gidince
uçukurken gökyüzünde
minare boyunda çam gövdeme

kalbim fırlayacaktı ileri
aşkınla kavrulmusum gel sen bana devâ ol
rabbim: allah aziz ve celil
en güzel sırma tel
aç kapıyı korkma yabancı değil
secde de olan alnımruhumdan da ak pak ol
mavi ve yeşil
ama gönlüm yitirmeye razı değil
caysın be güzel
aslında sesinden sevdiğim türküleri dinlemek gibi güzel

Banamı yazıyorsun dıbına goyduhumun ermeni tohumu!