neyzen teyfik gibi şiir yazın da

göbekler perçin olmuş
hava geçmez aradan
bozulmayacak kız mı var
sen haber ver paradan

panpa neyzen

up up up

reserved

yalın ayak başı kabak gezdik hep garb-ı alem
kimi yahşi kimi vahşi kimi erbab-ı kalem
ünvanın hıyardır, ama diyeyim bari badem
ver sokayım çizmene, hediye olundu madem

görelim amk;
al adam yazmış beyler:

âlemin bağ-zârını gibeyim
sünbül ü verd ü nârını gibeyim
andelib-i nizârını gibeyim
hâsılı nev-baharını gibeyim!

bana yoktur lüzumu gülşeninin,
şeb-i tarîk ü rûz-ı rûşeninin
ne gulâmının ne de zenninin
hepsinin tâ mezarını gibeyim!

ağlamam ben, ben erkeğim erkek,
hayli güçtür bana cefâ etmek,
minnet etmem bu ömre de felek,
atını al, tımarını gibeyim!

güççedir bu fakiri aldatmak,
yüzdürüp sonra kündeden atmak,
gözünü aç da sen bana bir bak,
ben senin i'tibarını gibeyim!

saki-i mâh-rûyına sıçayım,
gülünün reng ü bûyuna sıçayım,
mutrîbin hâyâ-hûyuna sıçayım,
sâgar-ı neşvedârını gibeyim!

yok sâfâsı hezâr-ı dem-gerinin,
gül-sitanda şükûfe-i terinin,
bezm-i sahbâ-yı rûh-perverinin
neşvesiyle hümârını gibeyim!

feleğin uğradımsa vartasına,
s..çayım ağzının ta ortasına,
bunu yazsın cihan da hartasına,
kıta'at ü bihârını gibeyim