neyzen tevfik

bu adam benim dedem

bana yar olmayan devr-i devranın,
izzet-i ikrdıbını gibeyim.
yansın bu muallakler,
su veren itfaiyenin hortumunu gibeyim,
ben deli miyim?
mecnun gibi bir am için çöllere düşeyim,
verirse verir, vermezse leylayı da gibeyim.

mollalar yuzunden dinden soguyan sahsiyet bir ben degilmisim dedirten mucizevi baba

soylenir ki baba sgliginda kahvelerde bir kose ayrilirmis baba geldiginde takilsin neyinden bir iki bisey uflesin diye

adama bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde özel oda ayrımışlar. istediği zaman gider yatar çıkarmış.

birde şu var.

1930'larda i̇tanbul belediye'sinin bağladığı yardım aylığını saymazsak neyzen'in düzenli bir geliri hiç olmaz. neyzen tevfik'in söylenceleşen yaşamı 28 ocak 1953'te son bulur. cenaze namazı beşiktaş'ta sinan paşa camii'nde kılınır. caminin avlusundan taşan kalabalık; ana caddeleri, kahveleri, yolun karşısında ki barbaros bulvarını doldurur. memurların, profesörlerin, ileri gelenlerin yanı sıra kılıklarına çeki düzen vermeye çalışmış sarhoşlar sokak serserileri ve bin bir çeşit insan bir arada uğurlarlar neyzen'i bilinmeyene. kim bilir belki de hiçlikten hepliğe..

neyzen tevfik reyisss

“tanrım senin hamurunu necazet en yoğurmuş
anan seni yanlışlıkla sıçar iken doğurmuş

olmuşu varken yeme meyvenin hdıbını

helali varken gibme namahremin dıbını

neyzen dedi kalk hepsini gib.

rakı içmeden önce midesine bir iki lokma birşey gitmesi için rakıya ekmek doğrayıp yiyen üstadımız. onun delki o şiiir dediniz şiiri atatürkün heykelinin altına asarken yakalanıp hapse atılmış. sadece şiirin başlığı hey be dürzü imiş

ccc neyzen reyis ccc

ulu tanrım ölü müsün, diri mi?..
isa gibi yoksa üçün biri mi?...

“tanrım senin hamurunu necazet en yoğurmuş
anan seni yanlışlıkla sıçar iken doğurmuş”

gibmiş

6 sayfa yakışmıyor beyler

edebiyat dersinde bir küfürlü şiirini okumuştum çok eğlenmiştim

ıslahına imkan yok, beyhude üzülme hiç
salgın halinde kumar evde poker ve briç
hayat sirkeden ucuz, düşünme şampanya iç.
memleket her baloda kazanır bir sürü bin
bayan aşığı ile büyükada koyunda
... bay almış metresini gezer hünkarsuyunda
huurluk alçaklık var hepsinin soyunda
haya namus kalmamış rezalet diz boyunda
çiftler kenetli gibi sarılmışlar sımsıkı
dans eden kadın erkek konuşur sıkı fıkı
ikisi de duş ister, buna derler asrî dans
hiçbir külfet istemez, ne pay ne de avans
olgunluğa sermaye sarf edilen emektir
insan için nezaket doğruyu söylemektir
asriliğin mânâsı edeb, irfan demektir.
bizimkine gelince, düpedüz tak yemektir.
edepte terbiyede çok noksandır bilgimiz
namus ve iffet ile hiç kalmamış ilgimiz
insaf edelim yahu sosyete kim biz kimiz
şehvet ile kalkmıştır elde gezer gibimiz
göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan
gibilmeyecek kadın yok, sen haber ver paradan
düşüncemiz yok bizim gam ve kederden başka
kim giber valideyi köhne pederden başka
sıçan yok ağzımıza hükm-ü kaderden başka
avcı bilir avını her kuşa saldırmaz
kurnaz çoban sürüden kurda kuzu kaptırmaz
insanoğlu tuhaftır her söze pek aldırmaz
muallak dersin kızar da gibersin aldırmaz.

çok kral adam zamanın incisiymiş

bu da benden berboy

Türk milleti gariptir
Her lafı kaldırmaz.
muallak dersin kızar,
gibersin aldırmaz..

-Bu kıta demokratikleşmemizin şerefine gelebilir sanki.. Eline sağlık üstad

kim bu amca

üstadım dediği adam şair eşreftir.

onu anlamayan amcık ağızlıları güldüren ama harbi adamı harbi harbi düşündüren büyük insan.