insanlar oldukça boş gözükür gözünde sadece bir insana bağlı yaşamak o oldukça kolayken onu yaşatmak ise oldukça zordur .Karanlık geceler hiç bir zaman bitmez kareşim ve o karanlık geceyi unutacak güç kimsede de yoktur zaten.Çalışmaya başladım soğuk bir inşatta .Önce onun karnı doyar sonra benimki doyardı. Aynı evde yaşadık ama bir kere bile elimi sürmedim ona .Bizim öpüşmemiz sarılmaktı sadece onun okusunu koklamak ise sadece dünyanın benim için 1 kaç dakka güzel olması demekti .Zaman geçti 17 yaşına girdik eve geldim yine bir akşam üstü evde yoktu. Deliye döndüm o an benden asla uzaklaşamazdı bilirdi ne kadar merak edeceğimi onun için dünyayı yakacağımı. Komşulardan öğrendim o gece abisi gelmişti evimize ve melek ortada yoktu

tanışmak için uğraşmadım ve o bir gün çıkmaya başladık. Gecemi aydınlatmaya başladı o 2 çift göz benim .Her yerde onu bildim onu duydum en çok kendime onu yakın hissettim ve ondan başka dostum olmadı. Orta okul bitti onla uzaklaştıko ayrı ben ayrı liseye aşkımız bitmedi hiç bir zaman sarılıpkokusunu çekmek oldu benim en büyük hediyem kardeşim .Onunla başladım onunla bitiririm derken herşey ters düz oldu bir anda .Karanlık zannederken kendimi daha büyük bir karanlığın içine dütüm onunla .Babamla hiç bir zaman olamadı babam diyebilecek bir insanda olmadı yaş 16 sigara esrar alkl herşey var birde sevdiğimiz bir kız.Ev zzindan oldu bir anda herşey bitti derken yeniden başladı hayat ve canımdan çok sevdiğim annemi ALLAH a emanet edip başka şehire gittik .Orada hayat oldukça zordu artık kendimi değil tek düşüncem o olmuştu şu dıbına koyduğumun dünyasında

O zaman öğrenirsin düşüp kalkmayı yada bir sefer düşüp kalkamamayi. Hayat her zaman herkese aynı değil ki kardeşim. Hangimiz eşit bu hayatta yada hangimiz karanlık yolu gördük. Ben bu zamanlar karanlığı gördüm. Hemde GECENiN KARANLIĞI ni .Ben lamba yanmayan sokaklarda büyüdüm. Hayatı sokaklarda aradım. Cebim boştu kalbim boştu ama kafam ve beynim hep doluydu .Ders diye bir şey görmedim. Kendi kendimi bir dershaneye yazdırdım. 8 sınıftim daha .Hayat nerden geldi ne ara böyle geçti fark etmedim .Ama bir yarıstaydim işte annem için sadece annem için. Yakışıklı değildim ama olduğu kadar vardım .Her zaman bir yol var derler o yol bize hiç uğramadı kardeşim .Biz o yolda kaybolduk kardeşim. Bizim o yolda güneşimiz doğmadı kardeşim .Bir kız gördüm o zaman fazlasıyla güzel derdim ve fazlasıyla güzeldi

up up up

Up up up

Up up up

Emek var şuku

Aslında bizim eğitim ve ogretimimizde 2 şey ekgibtir .Biri eğitim diğeri ise öğretimden. Anasinifi güzel geçer seversin okulu.1 sınıfa yazilirsin. Okul sana güzel gelir ama sadece sana. Dışarıda farklı bir hayat vardır her zaman. Bizim gibilerin içinden çıkamadığı sizin gibileri ise görmediği hatta yanından bile geçmeyecegi hayatlar olacak. Ortaokul dersin bi anda herkesle yarışa sokarlar seni arabayız ya sanki hi amina. Günler geçer teog denilen bir sınav çıkar karşımıza. Bazıları o sınava girecek cesareti olmaz .Yani cesaret olan o değil bazıları o yaşta okulu bırakır zaten. Aile derdi vardır. Hani senin o zamanlarda sadece derdin olan pc oyunları vardır ya o çocuğun ise sadece ailesini geçirdime derdi vardır

Rap den gayrı tabi mk

Her sey yalan bir hayat üzerine kurulu ihtimallerle başlamadı mı zaten? Neyi biliyoruz bu hayatta yada neyimiz var bu hayatın içinde. Her an ölüp gitmeyecek miyiz. Hangimiz kalıcıdır yada hangimizin bir garantisi var ki.insan kadınlar annemiz babamız kız arkadaşımiz biz bunlar için mi var .Hayatımız bir eğitim üstüne mi var amk. Hayatımız sadece bir yalan üstüne var lan. Gidecez olum bu dünyadan .Sıktır olup Gidecez amk.Bu başımıza gelen sıkıntılar dertler bizi rahat bırakmaz mi hiç? Dert gib gibidir kardeşlerim en büyüğü sende zannedersin.En büyüğü senin başına geldi dersin. Dogarsin başta elin bini gelmir anneni giber ve sen ona baba dersin .Aslında senin annendir baban. Doğdun diyelim başta küçüklüğünu pek hatırlamazsın zaten bizim gibi gün görmeyen adamlar buraya bunları yazarlar. Geldin 6 yaşına anasinifina başlarsın orda bile çocukluk görmezsin ki sana ilerde ne olacağını sorarlar