nereye varacağını bilemediğim bir hayat

yaprak dökümü gibiydi amk . bu elemanda ali rıza gibi

ya yarram anlattı anlatıı ofline olmus şimdi.. okadar okudum lan muallak devam ettirsene uyudun mu bin

ben bunu görür görmez kitlendim tir tir tir titriyorum amk elimde değil. çık dışarı diyorum sessiz sessiz ama orada atlayacam üstüne. ne ne var flan filan dedi baktım arkadan birileri beni barış barış diye kavrıyo. bi baktım babam tutun şunu fln fln diyo, ben onu görür görmez daha da kudurdum çünkü o saatten sonra hırsımı alamayacağımı anladım. baktım olacak gibi değil elime ne gelirse nereye değebilirsem vuruyorum amk, masa şişe. çık lan dışarı senin için geldim çıık diyorum millet alacaklısı filan sanmış amk. sonra sakinleşince babam uzun uzun konuştu ve ikna etti. olmayıp napıcan amk yaptığı yanına kar kaldı huur çocuğunun. bi de suçlu çıktık neymiş rezillik çıkarmışım. bu sefer babamla kavga ettim. senin hasta karını evde dövmeye çalışmaları rezillik değil mi baba diye. hamle yaptı ama vurmadı.

tabi bunu duyan diğer kahramanlar bana laf vurmaya filan başladılar telefonla tehditler filan. ben cevap vermedim çünkü sakin olunca anlıyosun adamların şakası yok. ve senden çoklar yapabilecek birşey yok. işin ciddiyetini şöyle anlatayım başında da söyledim öz üvey ayrımı değil hepsi pislik amk. aralarında alacak verecek davası olan iki kardeş en fazla ne yapar ? tartışır belki de kavga eder. amk insan öz abisini uzanmış yatıyoken uykudan uyandırmadan sopayla döver mi ? acıma falan filan yok yani dıbına koduklarımda. neyse ki bişey olmadı.

birazdan devam edicem.

yok dedi. lisedeki erkek arkadaşından ayrılmış, üniversitede biriyle çıkmış 7-8 ay kadar. (o ilk sene kazanmıştı) 3 ay önce de ayrılmış. ama bahsetmek istemiyo baktım ben de fazla üstelemedim. aynı soruyu o da sordu ben de yok kimse dedim, ki yoktu allah için. günde en az 3-4 saat konuşmaya başladık. yurtta kalıyorum o sıra ve yurtta anasının amı ıssız bi yer. bi gün bunla konuşurken kampüsün içinde açılmış gitmişim amk, 7-8 tane köpek kovaladı telefondayken. yurda nası geldiğimi bilemedim. o günden sonra da hem köpek hem de soğuk nedeniyle arkadaşın arabasında konuşuyorum (arkadaş demişken ona da bir parantez lazım ayrı bi hikaye konusuydu bin )

iyi falan filan derken görüşmediğimiz arada naptığımızdan filan bahsettik. kapının önünde bekliyorum yarım saate yakın konuştuk amk. ama benim tabanlar yine yerden kesilmeye başladı. lan bu kız şimdi bu kadar zaman sonra neden aradı amk ? hem de o hatayda ben istanbuldayken. ertesi gün zütüm yandı ben aradım tabi 2-3 günde bir konuşmaya başladık. benim duygular depreşir oldu ama bu sefer sakin gitmek istiyorum. telefonla aradığımda en ufak bir rahatsızlık belirtisi yok saat kaç olursa olsun ne kadar konuşursak konuşalım. artık yavaştan açılmak istiyorum ama kestiremiyorum da. yavaş yavaş nabız yoklamaya başladım. hayatında kimse var mı ?

neyse üniye gittim ilk sene ben de 2. seneden en azından kaybetmiym diye hazırlık sınavına çalıştım ve geçtim. bunlara hafiften bir kapak oldu. ama tabi okul parası hazırdan yenerek ödenecek. bişeyler satarak. bu arada babam haftada 2-3 acile gidiyor ve o kadar adam bir kişi bile sahip çıkmıyor. benim moral yerlerde ama derslerim iyi en azından. adam olucam artık diyebiliyorum. istanbulda bir kaç arkadaşım var memleketten. onlardan birine gidiyorum kadıköyden halkalıya. öyle bir trafik var ki amk, son dolmuşa bindiğimde maç başlamıştı, maç bitti, radyodan yorumları dinledik biz hala varamadık amk. artık çaresizlikten kendimi gibicem. neyse dolmuştan indim ebem gibilmiş, yürürken telefon çaldı. tanımadığım bi numara. açtım. " merhaba ben sibel... nasılsın ? " hassktr lan bu o amk !

öss de ilk sene gibi tuttuk. 2. sene de doğru düzgün bir yer gelmedi çünkü artık iyice bunalım, sıkıntı vs. bi baktım yine puan yok. özeller tutuyo anca. babam gönderirim lan kalma burda dedi. ama 2 gün sonra abilerim yine yürütmeyi durdurdu ve evde siyaset meydanı başladı amk. herkes geliyor benim üni olayını tartışıyor. ne gerek varmış çok paraymış fln fln. ama kendi çocukları özelde okuyodu. dediğim gibi zamanında babam hepsini göndermiş ama bir tanesi okuyup gelmiş sadece. yannanlarım ya karı kız davasına bi tak yememiş ya da devrimci ayağında gezip gelmişler. babam git diyo ama güvenemiyorum. tercih yaparsam ve gitmezsem puanım düşecek amk. son gün öğleden sonra verdim tercih kağıdını. yine de inşallah tutmaz diyodum. kendi miraslarından gittiği için, baktılar babam geri adım atmıyor bu sefer tehditler başladı amk.ben de şaşırdım babam ilk defa beni savunuyodu, hayır inşallah diyorum.

pardon beyler pek iyi değilim yine bu ara. neyse tüm samimiyetimle tek bi nokta bile atlamamamaya çalışarak devam edicem.

liseden mezun olduk gözümün nuru yoktu artık onu bir daha görmeyecektim. kabul etmekten başka şansım da yoktu, çünkü hala o binle beraberdi. benim hayatım da günden güne taktanlaşıyodu, baba rutin olarak hasta durmadan hastaneye taşıyoruz, fabrika kapandı o kadar adam sahip çıkmayınca, beni de sokmadılar ki öğreneyim. başladık hazırdan yemeye.

uykudan uyandırmadan sopayla dövmek nasıl bi fantazidir amk?! seni çekip çıkarıcam oğlum bu hayattan, benim meselem oldun artık sen. iki don bi kazak al, ben de hemen yola çıkıyom.

lan bitir şu hikayeni zaten kardeşlerine sinir yaptım vallaha ip den bulurum adresini gelir hepsinin ağzını yüzünü giberim

ağzını gibtiğim neden teftiş yapıyon bitirsene şu hikayeyi

amın feryadı şu hikayeyi bitir de sen de kurtul biz de amk.

kanka okuyorum ben devam et hırslandırdın beni bin
emanetleri alıp mevzuya gitmek istedim birden

olm bu ne ilgi başlığı yıkmışsınız maşallah ?

yarın okucam