1. 1.
    +1
    okul 3 sene birden uzadı, ders başına para veriyoruz ama artık son seneye geldğimizde paralar da suyunu çekti, bitti gitti amk. arada tek tük iş yapıyorum, mesela ağ kurulumu, bilgisayar teknik servis, photoshopla bişeyler, site vs fln fln önüme ne gelirse yapıyorum ama ancak faturaları ödüyorum ve iş tecrübesi olacak hiçbirşey yok. okul bitmediği için doğru düzgün iş de yok. lan hangi arkadaşınla konuşsan millet biyerlere gelmeye başlamış, işinde gücünde insanın gücüne gidiyor amk.
    ···
  2. 2.
    +1
    şu anda içinde bulunduğum durumu yazarak bitiriyorum hikayemi. okul bitti ama 6 aydır iş arıyorum. en az 2 yıl tecrübe. lan yarram biriniz şans vermezseniz nerden gelecek bu 2 yıl tecrübe ? 2 yıl da staj mı yapayım ben şimdi ? şu anda neden yaşıyorum düşünüyorum. hani herkesin her işine koşuyorum hala istemli istemsiz ama ben olmasam ne olur kim ne kaybeder düşünüyorum. bunun üstüne dayım yaptığı maddi yardımlar karşılığı da durmadan laf sokunca dayanamıyorum. boğuluyorum resmen. dayanamıyorum artık. da-ya-na-mı-yo-rum. geçen senelerimde en büyük eğlencem 10 yaşındaki bi çocuğa bakıcılık yapmaktı, hafta sonu onunla ilgilenmek, sinemaya zütürmek, eğlendirmek fln fln . ( şimdi o çocuk bile büyüdü cebinde 1 milyardan aşağı parayla gezmiyor dolar euro tl ayrı) kendime ait bir hayatım asla olmadı. şöyle çekeyim 3 gün gideyim kafamı dinleyecek bi ortamım olmadı. çünkü bana bağımlı bensiz sokağa çıkamayan, unutkanlık nedeniyle yalnız bile bırakmaya korktuğum bi insanla yaşıyorum. çalışmaya başlarsam tabiki de yalnız kalacak, ama çalışmak dışında dışarı çıkmak bana suçmuş gibi geliyor. bu hikayeyi bile günlere yaymamın sebebi hem bu ara yine kendimi çok kötü hissetmem, hem de arada yetişecek işlere bakmak zorunda kalmam. evde de herşey üstüme üstüme geliyor artık. gündüzleri kimseyle muhattap olmamak için uyuyor gece ise ya buraya takılıyor, ya da para kazanabileceğim başka bir şeyle ilgili birşeyler okuyor videolarını fln seyrediyorum. ama ortada bişey yok. annemin emekli maaşı, babamdan kalan aylık ( o da kesildi kesilecek) ve benim yaptığım ufak tefek işler. bi insan sigaryı niye bırakır en ihtiyacı olduğu anda ? lan rezillikten içecek para bulamıyorum artık sigarayı da bıraktım. ulan benim kimseye bir kötülüğüm olmadı be, kimsenin hakkında kötü konuşmadım. düşmanımın bile acısına sevinmedim. neden en zalim huur çocukları bile benden çok ötede neden ? neden bazıları hayata birkaç sıfır önde başlarken ben her seferinde sıfırlanıyorum ? tabi ki bütün bunlarda benim de hatam var, yokluk sonrası genç yaşta havadan gelip havaya giden bi para, okulu uzatmam vs vs hepsi benim hatam. ama yok mu bunun bi dönüşü ? yok mu bu gibtiğimin hayatında bir save tuşu ? ulan hadi geriye alamıyoruz bari şu zaman geçmesin biraz. yapmam gerekenler var, iş bulmalıyım 7 senedir sevdiğim kadına artık bir yüzük takmalıyım, saçma sapan borç harçtan kurtulmalıyım, ama yok olmuyo amk. geçen şu zamanda anladım ki ;

    1- gündelik yaşayıp millete yardım yapmak yerine kendini düşün, sen düşersen kimse dönüp bakmıyor.
    2- herşeyin ucundan kıyısından bileceğine bir şeyin uzmanı ol.
    3- mütevazi olma amk, mütevazi olma. template editleyip binlerce dolara site yapan pekekentler piyasanın kaymağını yerken, sen sıfırdan şunu da ben yapıcam onu da ben yapıcam diye zütünü yırtmışsın, mütevazi olma.

    hala üniversitede olup vize ve final vermekten başka bir tak yemeyen arkadaşlarımı uyarayım. okul bitince iyi stajlarınız yoksa, iyi bir okuldan mezun olmamışsanız ve uzatmışsanız, inanın gib gibi ortadasınız. ben ne biliyorum derseniz deyin, sınav karşılığı alınan sertifikalarınız yoksa, iyi iş tecrübeleriniz ya da sağlam tanıdıklarınız yoksa sıfırsınız,
    şekil 1-a,
    elveda.
    Tümünü Göster
    ···
  3. 3.
    +1
    adam olacaksın ulan kansızlığın lüzumu yok. napmışım lan ben fln fln diyor ama ses yükselmeye başladı. dedim ki sesini sakın yükseltme seni yukardan allah inse alamaz elimden.
    o arada çantadan tabancayı çıkartıp masanın altından bunun dizine dayadım. örtüyle de kapatıyorum kimse görmesin diye. dedim dışardakilere güveniyosun belki ama seni burdan alamazlar delik deşik ederim arkama da bakmam. tabi namluyu hissedince önce bi aşağı baktı, silahı da görünce tam güç geri vites. ya kardeş beni de anla, kusura bakma bilemedim edemedim. ben senin olduğunu bilsem şöyle böyle. birincisi bi daha böyle birşey en ufak şekilde olmayacak, ikincisi de dışarıdaki arkadaşlarını da alıp gideceksin burdan.
    ···
  4. 4.
    +1
    şu anda son entryi giriyorum notepad e gri ekrana kurban vermemek için birazdan onu da giricem.
    ···
  5. 5.
    +1
    bir solukta okudum.
    ···
  6. 6.
    +1
    sonraki dönemde artık ufak ufak da olsa telefonla konuşmaya başladık gün geçtikçe iyiye gidiyordu. bugün bile hala takılır konuşması, ama alıştık artık şakaya bile vuruyoruz. vurulmayacak gibi değil ki küfür edeceği zaman kelimeler bir çırpıda çıkıyor ağzından, kızdığı birine kısık sesle pekekent derken takılmaz hiç ama isimleri filan söyleyemiyor çoğu zaman. söyleyememesi de çok komik çünkü tamamen değil değiştirerek söylüyor. geçen gün aile dostumuz ekrem beye ekmek bey dedi mesela milletn içinde. ahahaha. bu kadarına bile şükür.
    ···
  7. 7.
    +1
    @191 hotmail postmaster delivery failure diyo
    ···
  8. 8.
    +1
    yoğun bakımdan çıkardılar normal odaya. ama durum yoğun bakımdakinden de kötüydü tanıdıklarını görünce gülümsüyordu ama hiç konuşmuyordu, konuşamıyordu. yarım yamalak kuracağı bir iki cümlede de dili dolanıyor kelimeleri bile tamamlayamıyordu. en kötüsü ise bana verdiği tepkilerle diğer tanıdıklarına verdiği tepkiler birbirinden farksızdı. bu da beni tanımadığı anldıbına geliyordu kabullenmek istemesem de. ne gecenin ne gündüzün ne tarihin ne saatin farkında olmadan tam 2 hafta geçti ama benim ömrümde çok daha uzun bir zamandı. günden güne daha da kötüleşmişti o 2 haftada ama en azından ayaklarını hissediyordu.2 hafta sonra biraz olsun açılmaya başlamış ve benim oğlu olduğumun farkına varmıştı. bundan sonra sabır ve çalışmaktı. sıfırdan bir çocuğu eğitir gibi eğitmeye başladık, günleri saatleri öğretmeye başladık tekrar. 1 ay sonra vizeler için dönmem gerekti ama bu kafayla gireceğim vizeler tak gibi bitince hemen gelecektim. onu teyzeme emanet ederek çıktım evden.
    ···
  9. 9.
    0
    kasım ayının ortası olmuş ben hala sap gibi ortadayım, ulan diyorum ne tak yiycem şimdi ? ben babama çaresiz derdim meğer beni o koruyomuş bu itlerden. ellerinden gelse dilendirecekler amk. tam o sırada bir müşteri çktı, çektim memlekete gittim. adam istediğim kadar vermiyor, ama artık üçe beşe bakacak halim kalmamış, okula da ayrı ağlıyorum bak lütfen bulucam biraz daha zaman diye. memlekete gittim adamla görüştüm baktık ettik, adam öğlene kadar müsade istedi. tabi ben biliyorum başıma geleceği, neyse ki bu seferki dürüst bi adam çıktı da amk söyledi. kardeş buranın mevzusu varmış, aileviymiş ben karışamam diye. dedim kimden duydun ? söylediği kişi en büyük abimin elemanıydı. tamam dedim kapattım, ama yere basmıyorum giderken gibip öldürücem amk.
    ···
  10. 10.
    0
    ne tak yiyeceğimi kara kara düşünüyorum. bütün bunları dayımla da paylaşıyorum ama o da benim en fazla yapabileceğim al anneni gel burdan bi ev açarız kira da almam dedi. ulan bordrolu bi işim yok ki kredi alayım, gibtiğimin arsaları da üstüme değil ki teminat göstereyim. artık açıp soruyorum bizimkilere, ulan diyorum ne derdiniz var ne istiyosunuz, neden engel oluyosunuz neden dört bi yandan işime taş koyuyosunuz, sizden ekmek isteyen mi oldu sadece okumak istiyorum 3 senem boşa gidecek. yok biz yapmadık biz etmedik, borcu da ödemeyiz, biz karışmayız. öyle mi ? öyle.
    ···
  11. 11.
    0
    arsamı satmak istediğimi kendisi alırsa borcu ödeyip kalanına da okul paramı ödeyeceğimi söyledim. amcamsa şu anda durumu olmadığını ederinin ancak yarısını verebileceğini söyledi ve bana istersen başka bir müşteri bul sat dedi. ulan ben kimi tanıyorum ? ne anlarım bu işlerden ? neyse anlamak zorunda kalınca anlıyormuşsun, ancak bulduğum müşteriler de bir bir cayınca anladım. ben çırpındıkça birileri zevke geliyordu. tabi ki iş sadece zevk meselesi değil, elimdekileri mümkün olduğu kadar ucuza kapatmaktı. kaydın son günü gelmişti, ama tabi okul parası yok ortada. hadi 1-2 hafta da idare ederler desen, neyse çıkıp istanbula gittim verilen akıllar neticesinde 3 sene parasını peşin verdiğim okula burs başvurusu yapıcam. tamam öyle çok bir forsum yoktu ama en azından okul parası konusunda en ufak bir sıkıntı yaşamamışım şimdiye kadar. millet dersten mi çağrılmazdı, vizelere mi alınmazdı, öyle de kansız amk okulu. tabi alttan dersim var burs başvurum kabul olmadı.
    ···
  12. 12.
    0
    tabi zaman geçtikçe önümüzdeki dönemin ödemesi yaklaşıyor, benim de direncim kırılıyordu. son senemdi ve okulu bitirmek zorundaydım. içim öylece boş oturmaya el vermediği için hayatımda ilk defa çalışmaya başladım. bi bilgisayarcıda teknik servise girdim. iyi kötü bir gelirim oluyodu ve başkalarına daha az bağımlı kalıyordum ancak çok yoruluyodum. alışık değildim çünkü. ama başa gelen çekiliyordu. bana söz verilen kiranın günü geldiğinde abimi aradım. bana ödeme yapamayacağını, diğer kardeşlerine yardım edeceğini söyledi. nası ya neden ? söz vermiştin bana ? insan bunu şimdi mi söyler kayıtların bitmesine 1 ay kala ? nerden bulucam ben şimdi bu parayı ? bunun diğer kardeşleri tarafından sırf beni zor durumda bırakmak ve elimdekileri elimden ucuz çıkarttırmak, o arada da borcu ödettirmek için olduğunu anlamıştım. ve çaresiz olarak da direncim kırıldı, yapabileceğim bir şey yoktu çünkü.
    ···
  13. 13.
    0
    evet beyler devam ediyorum son kısmı tekrarlayarak :

    tabi defin işlemlerinden sonra taziyeye geldi sıra, herkes el üstünde tutuyordu, abilerimden de sülalenin geri kalanından da hiç görmediğim ilgiyi görüyor, birşeylerin değiştiğini düşünüyordum artık. orda söylenen sözler, verilen destek mesajları, arkandayız laflarının tamamen bir gövde gösterisi olduğunu sonradan anlayacaktım. bütlere dönmem gerekiyordu ama kafam da hiç yerinde değildi. haliyle 1-2 dersten fazla veremedim bütlerde. alttan hala dersim vardı. o saatten sonra geldi aklıma bundan sonra ne olacağı. sahi nolacaktı ? neydi son durum ben sormaya utanırdım, neyimiz vardı bizim, neyimiz kalmıştı ?
    ···
  14. 14.
    0
    gri ekrana rağmen yılmak yok, devam :

    abimlerden biri söz vermişti, arsalardan birinin kirasını bu sene ben alacak, okul paramı verecektim, aylık da gönderecekti birşeyler. kendisi kurtarmıştı paçayı çünkü ihtiyacı yoktu pek. aylık gelmedi, 1-2 ay ses çıkmayınca anladım, bu ilk kazıktı. neyse ki amcam gönderiyodu 3-5 kuruş. zaten bi yere çıkmıyor, sigara ve kontör dışında birşeye para vermiyordum. memleketteki evin kirasını da onlar ödüyordu. ben bunların bana ödetileceğini bilip annemi yanıma almak istiyordum ama biraz zaman geçmesi gerekiyordu yoksa laf olurdu o da.
    ···
  15. 15.
    0
    reserved
    ···
  16. 16.
    0
    işin aslı farklıymış. babam benim okul paramı vermek için arsa satmak istemiş ama çocukları karşı çıkmış mirastan gidiyor diye .açtıkları davayı da kaybedince satmak istiyorsan satacağın son şey olur, gerisini bi hakeme devredeceksin demişler, ilk başta kabul etmese de çıkan müşterileri de tehdit ve telkinle kaçırınca babam çaresiz kabul etmiş. ve aralarında bir antlaşma imzalamışlar. ve üstündeki herşeyi devretmiş. adam malları vermem demiyo ama borcun tamdıbını senden alırım diyo. neden benden alıyosun ne varsa üstünden düş gerisini böl işte ? yok onlar kabul etmezler. dedim ben de kabul etmiyorum o zaman kimsenin malı verilmeyecek bu iş çözülene kadar. mirasa sahip çıkıp borca sahip çıkmamak ne demek amk ? en küçüğü bile evlendirilmiş. benim daha okulum bitmedi. hem ne yüzle bu huur çocukları mal diyolar daha ? babalarını gömene kadar uğraştılar senelerdir yüzüne bakmıyolar da. haklısın dedi amcam. ama haklı olmam birşey değiştirmiyordu, sayıca onlar çok ben tektim. ve amcamın da onlarla kötü olmaya niyeti yoktu.
    ···
  17. 17.
    0
    dönem bittikten sonra geriye döndüğümde artık yaşlı gözlerin yerini hesap defterleri almıştı. giderken cebime para koyan amcam, gel bakalım şu hesabımızı bilelim diyerek oturttu beni karşısına. defteri açtığında son sayfada benim 2 haftalık yokluğumda ödediği 25 tl lik su faturasını bile yazdığını görünce gerisine bakma ihtiyacı hissetmeden sadece söylediklerini dinledim. babamın ona 25 milyar borcu vardı. bu borcun bir kısmı benim okul param ( 12.5 milyar) geri kalanını da ne için kullandığını bilmiyorum, ama eve harcamadığı kesindi. babanın benim üstümde 4 parça arazisi var dedi. huur çocuğu 25 milyar için yüz milyarlarca liralık arsaları mı aldın lan dedim içimden. nası yani? dedim. babanın kendi üstünde birşeyi yoktu öldüğünde dedi. nasıl yaaa neden ?
    ···
  18. 18.
    0
    ağlıyorum dıbına koyim ağlıyorum laaaaaaaaaaan
    ···
  19. 19.
    0
    neyse ki bu sefer daha akıllıyım , aslında akıldan değil paraya kıyamadığımdan üzerimde silah yok. iyi ki de yokmuş çünkü üzerinden seneler geçmesine rağmen hala yazarken bile titriyorum, olsaydı hiçbir şeyi düşünmez sıkardım heralde. gittim baktım bürosunda yok evini aradım baktım kızı çıktı hayırdır konu neydi filan ona da ağzıma geleni saydım. sanane lan bilmiş huur abimi arıyorum sana hesap mı vericem ? her takun içinden çıkmayın. tabi konunun hayra alamet olmadığını anlamışlar evin oraya pusuya yattım ama beyimiz yanında biriyle çıka geldi.
    ···
  20. 20.
    0
    adam züğürt ağanın oğlu beyler. hikayenin sadece ilk entrysini okudum, sarmadı.
    ···