Ben bilgisayarımın başına geçtim. Dexter dan 3 bölüm izledim. inci sözlüğe girdim. Yattım. Saat 05:00 salondan bir ağlama sesi normalde hemen uyanmayan ben nedense bu sese hemen uyandım ve salona gittim. Annem çekyatın kenarında ağlıyor. ilk defa annemi böyle bir şekilde gördüm.
+Anne ne oldu niye ağlıyorsun?
-Oğlum baban ile sen uyurken kavga ettik ve istemeden onu bıçakladım öldü galiba dedi ağlayarak.
+Ne diyorsun nasıl olur. koşa koşa yatak odasına gittim odanın her yeri kan revan içerisinde. Babam bir şekilde ağzı gözleri açık tavana bakarak derin derin nefes alıyor. tam kalbinden bıçaklanmış. Ama normalin çok üstünde kan vardı oda da. Bu kadar kan kaybetmesine rağmen halen yaşıyordu. Tavan bile boydan boya kandı. Hemen annemin yanına koştum dur anne sakin ol ağlama dedim. Ambulansı aradım."Babam bıçaklandı çok acil ambulans adres ... " Bu sırada babamın yaralandığı yere bez tutuyorum. Uyumaması için sürekli bir şey söylüyorum.

Sonra babamı kaldırdığım yere ben uzandım.
+Anne sen iyi misin? Bir şeyin falan yok demi yani sadece bileti unuttun ve yarın gitmeye karar verdin.
-Evet oğlum başka ne olabilir ki sence?Hem iyi oldu aslında tek yolculuk etmeyi daha çok severim o yüzden teyzenin gitmesi daha iyi oldu.
+Anladım.
-Bana baksana senin zaten işin gücün yok sıkılmıştırsın burada yarın sende benimle gelsene memlekete hem dayınlarını kuzenlerini görürsün.
+Bilmem ki anne sıkılırım ben o dağ havasında falan hem internet de yok.
-Ya olsun sıkılmazsın kuzenlerin var.
+Yarın sabah olsun bakarız.

+Anne sen benle dalga mı geçiyorsun?
-Niye ne yaptım oğlum?
+Daha demin sen evde değil miydin? Yine elinde börekler vardı.
-Oğlum sen iyi misin? Dün o bıçaklanma mevzusu bugün bu? Hem o elindeki ilaçlar ne senin?
+Anne sen dedin bana masanın üzerindeki ilaçları al gel buraya diye.
-Oğlum sen cidden iyi değilsin. Git onları aldığın yere koy. dedi annem.
Koymak için odaya gittim tekrar döndüm. Annem ve börekler yok "Allahım kafayı mı yiyorum" dedim kendi kendime. Tekrar kapı açıldı yine annem ve yine elinde börekler.
+Anne benim hava almam lazım bir iki saate dönerim. dedim telefonumu ve cüzdanımı alıp bir anda çıktım.

Annem 2 haftalığına gidecekti ama işte anne yüreği ben yemek konusunda biraz seçici davrandığım için kenara benim için 500Lira koymuştu dilediğim gibi harcamam için.
-Oğlum evde siyah çantamda senin için para bıraktım. Ben yokken kendine dikkat et o paradan lazım olduğu kadarını al istediğin şeyi ye. Kendini aç bırakma. Hadi görüşürüz dikkat et kendine.
+Tamam anne görüşürüz.

Dedim ve arabaya bindi. Eve geldim tekrar bilgisayar başına kuruldum yaklaşık olarak 2saat LoL attıktan sonra. içeriden bir ses
-Platonik
Bu annemin sesi idi. Allah Allah niye geldi ki acaba? Yavaş adımlarla içeri gittim. Annem karşımda duruyordu.
+Ne oldu anne gitmemişsin?
-Ya oğlum biletimi unutmuşum.
+Eee otobüs kaçtı ne yapacaksın?
-Yanmaz bilet ya yarın giderim.
+Tamam anne peki. Dedim ve tekrar bilgisayarın başına oturdum.
Saat 23:00 peder yine çekyat da uyuya kalmış. Annemse televizyon izliyor. Pederi kaldırdım yatağına yatırdım.

Derken ambulans geldi koşa koşa aşağı indim. "Ne olur abi koşun babam ölüyor acil yardım edin" gözlerim dolu bir şekilde. Eve girdik annem salonda yok. Yatak odasına girdik görevlilerle babam yatağında baya derin bir uykuya dalmış.
Acil Yardım Görevlisi:" Kardeşim dalgamı geçiyorsun sen bizle sabahın 6sında. hani baban ölüyordu falan derdini aşağıdaki polislere anlatırsın" dedi. Arkalarından aşağı indim.
Görevli durumu polislere bildirdi. Tam ben açıklama yapacak iken annem geldi. "Ne oluyor platonik bir şey mi yaptın?"
Oğlunuz bu saatte eğlenmeye adam arıyor bizi ve sağlık görevlileri boşa meşgul ediyor. Bu yüzden bizim ile emniyete kadar gelip ifade vermeli. Kamu personelini oyaladığı içinde ceza yazılacak tabi dedi polis. Annem bu sırada cebinden bir kaç tane kağıt çıkardı.
"Bakın oğlumun hastane raporları kendisi akli melekesi yerinde olmayan bir çocuk yani ifade ve cezaya gerek yok onun adına ben özür dilerim bir daha böyle bir şey olmayacaktır." dedi annem. Ben ne olduğunu anlamadan Polislerden özür diledim ve gittiler. "Anne sen ne diyorsun ben deli miyim?" dedim. "Oğlum saat sabahın 6sı git yat sabah anlatacağım ben sana" dedi annem.

Ben yatağa girdim uyuyamıyorum tabi 1 saat önce ne oldu onu düşünüyorum kafamdan çıkmıyor. Kendi kendime "Hayır ya gerçekti onlar annem babamı bıçaklamıştı, oda kan revan içindeydi bir anda ne oldu böyle?" diyorum. Sonra uyuya kalmışım saat 13 de kalktım. Babam tabi işe gitmiş. Salonda otururken birden kapı açıldı annem aşağıdan bana yemem için kıymalı börek almış. Yemeden önce elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim. Döndüm annem de böreklerde yok. "Allah Allah ne oluyor bana kafayı mı yedim" diye düşünürken tekrar kapı açıldı. Yine annem ve yine elinde börekler.
+Anne sen daha demin gelmedin mi?
-Oğlum sen iyi misin? Dün o bıçaklanma mevzusu bugün bu?
+Anne yemin ederim sen daha önce eve girdin?
-Yemin etme çarpılacaksın sen iyi değilsin git ilaçlarını al?
+Ne ilaçları anne?
-Çalışma masandaki ilaçlar hangi ilaçlar olacak?
+Ben niye ilaç kullanıyorum.
-Git ilaçlarını al gel anlatacağım ben sana dedi annem.
ilaçlarımı aldım geldim. Annem yine yok tabi böreklerde yok tekrar kapı açıldı. Yine annem ve yine elinde börekler.

iyu gibi

geldin baktınki annenin elinde börekler eve giriyor

Hadi bagalum bekliyoruz rezerved

Dışarıda parçalı bulutlu bir hava vardı hafiften yel esiyordu. Deniz kenarına indim tam denizin karşısında bir bank buldum. Kafamda dün ve bugünü yorumluyordum. Parçaları birleştiriyordum. Annem dün Giresun'a gideceğim diye babamın arabasına bindi. 2 saat sonra eve geri geldi peki neden 2 saat. Ev ve otogar arasında sadece 30dk var 1,5 saat nerede idi? Sonra dün annemi gece annemi babamı bıçaklarken gördüm sonra her şey hayalmiş. Bu sabah ise annem 3 kere eve gir çık yaptığını gördüm. Peki ben mi deliriyorum annem hasta olduğumu söyledi gerçekten hasta mıyım peki? Allahım kafayı yiyeceğim. Peki o ilaçlar ne idi eğer ben hasta değilsem o ilaçlar kimindi. Kafamda daha bunun gibi onlarca soru dolanırken birden telefonum çaldı arayan annemdi.
-Naber nasılsın oğlum.
+iyiyim anne 1 saatte eve döneceğim.
-Niye neredesin ki şuan?
+Ne demek neredesin dışarı çıktım ya sende gördün.
-Ne görmesi oğlum sen iyi misin ben şuan Giresundayım. dedi annem veya bir başkası artık gerçek annem kim bilmiyorum.
+Anne benle oyun mu oynuyorsun? derken. omzumda bir el.

Kafamı dönmemle elimdeki telefon yere düştü bir anda. Telefonda konuştuğum annem. Omzuma dokunan da annem. Suratım buz kesildi birden titremeye başladım. Nefesim kesildi. Derin derin nefes almaya çalışıyorum ama yetmiyor. Bu sırada karşımdaki kadın.
-Hadi eve gidiyoruz dedi.
+Sen kimsin? dedim. suratım korkmuş bir şekilde bürünerek. Karşımdaki bu soruma şaşırmış bir şekilde.
-Annenim platonik sen iyi misin?
+Daha demin annemle konuştum Giresun'da sen kimsin? dedim kekeleyerek titreye titreye.
-Platonik cidden sen iyi değilsin kendine gel. dedi anneme benzeyen kadın.
Bu sırada telefonu elime aldım. Annem'i aradım. Ama bu sefer "Aradığınız numara kullanılmamakta" diyor.

Derken gözlerim bir anda boşluğa gitti ve bayılmışım. Gözlerimi bir hastanede açtım. Kolumda serum vardı. Yanımda bir kadın ve genç bir kız. Birden nidalar koptu
-Açtı Açtı Açtı oğlum uyandı kızım koş doktor çağır; dedi orta yaşta bir kadın yanındaki kızına.
Ben hafiften hareket etmeye çalışıyorum etrafı çözmeye çalışıyorum falan. Birden doktor geldi. Cebinden küçük bir fener gibi bir şey ama daha ince bir ışık çıkardı gözlerime tuttu. Bana bakarak bir şeyler söylüyor anlamadım her seferinde daha da bağırıyordu. Sonunda baya yüksek bir sesle.
-Adın ne? dedi doktor.
Ben uyuşuk bir şekilde sağ sola bakıyorum etrafı çözmeye çalıyorum. Sonra doktor ile göz göze geldik.
+Platonik diye biliyorum. dedim.
-Doğru tahmin. dedi doktor.
Doktor orta yaşlı kadını dışarı çıkardı. Bu sırada yanımdaki genç kız bana bakarak.
-Çok şükür uyandın kardeşim nasılsın iyi misin? dedi
+Kardeşim mi sen kimsin? dedim.
-Ben senin ablanım hatırlamıyor musun? dedi
+Annem nerede? dedim.
-Doktor zütürdü ya.dedi.
+O mu annem? bana ne oldu.
-5 yıl önce arkadaşlarınla motogiblet ile otobanda bir arabaya çarptın bunun sonucunda komaya girdin. dedi.
Bu sırada genç kızın demiş olduğu annem geldi.
-Oğlum doktor hafıza kaybının olabileceğini söyledi bu yüzden bazı şeyleri hatırlamayabilirmişsin .dedi orta yaşlı kadın.
Yavaş yavaş taşlar kafamda oturmaya başladı peki ben 5 yıldır kim ile yaşıyordum rüyamda. O baba dediğim adam anne dediğim kadın kimdi? Bunları bilmiyorum ama sonuç olarak galiba bu sefer kendi gerçek ailemleyim. inşallah bir daha böyle bir travma yaşamam. Demek 5 yıldır sadece kafamın içerisindeki bir hayal dünyasında yaşıyordum kim olduğumu ne olduğumu bilmeden.

Edit: Hikayemiz bu kadardır beyler okuyan herkesin ağzına sağlık sadece kendimce bir şeyler yazmaya çalıştım. Umarım beğenmiştirsiniz. Gerçi fazla okuyan olmadı sanırım ama yinede okuyanlar sağ olsun. Bu entry altına yorumlarınızı yazarsanız sevinirim.

Panpa son yazdigin olmasaydi oburlerinin devamini getirseydin super olurdu

başlık tam bir kaos

reserved

anlat amk nası bi hikaye bu amk ben hayatımda duymadım böyle bişe çabuk anlat rez

Hadi lan

2 posta attım helal et

az rez gelsin devam edeceğim