Beyler aile hayatı kötü biriyim. Ailem kendimi bildim bileli kavga eder birbirlerinden nefret ederler.Ama ben ikisine de saygıda kusur etmem.

Benim 8.sınıfta sevdiğim bi kız vardı adı Ayşe olsun. Aşıktım ona. Yıl sonuna yakın çıkma teklifi ettim. Arkadaş olarak görüyorum diyerek engelledi. Yıllar sonra aynı kızla okuyan biriyle tanıştım. Benim kız da bunun en yakın arkadaşıymış kız engelimi kaldırıp yazdı "naber, mutlaka cevap ver" felan.Ben de çocukluktu sonuçta diyerek cevap verdim muhabbet ettim.

Bir de benim 10 yıllık kız kardeş seviyesinde bir arkadaşım daha var. Evlerine gittiğimde annesi bana oğlum, ablası kardeşim der.O seviyede yakınız her türlü dertleşiriz delikanlı kızdır.

Ben ailemde olan, yaşadığım her şeyi şimdiye kadar içime attım. Sonunda bi anlatma isteği hissettim. Ayşeye dedim ki haftasonu buluşalım olur dedi. Babamdan utana sıkana 20 tl istedim getirdi adam.

Az önce kıza ne zaman buluşacağımızı sordum. Bana kursu olduğunu gelemeyeceğini söyledi.Ben de babama kız beni ekti dememek için kardeşim dediğim kızı davet ettim zaten buluşalım bi ara diyoduk.O da reddetti
•
•
Ulan ben efendi biriyim. Kızlarla ortalamanın üstünde samimiyetim vardır. Güldürürüm eğlendiririm kötü olduklarında teselli ederim de onlar neden ben ihtiyacım varken yanımda değil?
Nerde hata yapıyoruz dıbına koyayım