Hala o bayanla göz gözeydik. Ne yapmalıydım polislere mi haber vermeliydim. Bana inanmazlardı yetimhanede büyümüş pgiboloji bozuk bir çocuk geçmişiyle bana direk deli damgasını vururlardı. Kadını izlemeye başladım. Kadın bir kahve içip çıktı. Peşine takıldım ve evet gördüğüm şekilde bankaya girdi. Her şey aynıydı. Kel güvenlik, genç veznedar hatta ağlayan bir çocuk. Soygun tam kaçta olacaktı bilmiyordum saate bakmak hiç aklıma gelmemişti. Hamile bayana yakın duruyordum onu kurtarmalıydım. Yaklaşık yarım saat içinde beklediğim gibi 3 maskelimiz girdi. Her şey gördüğüm şekilde devam ediyordu. Artık hamile bayanın sancısının başlamasına saniyeler kalmıştı ve bir planım bile yoktu.

Bir insan neden evinde çelik yelek bulundururdu ki. Bunlar çok farklı insanlardı. Çelik yeleğide giydim. Aslına bakarsanız ben onun ağır bir şey olduğunu hiç tahmin etmemiştim. Karınlarımızıda doyurduktan sonra doğruca en yakın adrese doğru yola çıktık. Bana tek bir emir verdi. Naparsan yap ateş etme biz sadece bilgi almaya gidiyorduk.

Geri kalan kısımda ise biz gibi insanların olduğunu ama hiç birinin yerlerinden haberinin olmadığını bunun kanıtının da bizim gibileri avlayan bir insan grubunun varlığından haberdar olduğunu onlardan kaçtığını beni korumak için yetimhaneye bıraktığını ama sürekli beni gözlediğini söylüyordu. Bana bıraktığı dosyada ki isimler ise bizim gibileri avlayan insanların bazılarının isimleri bilgileri adressleri vardı.

Kapıya demir kilitini taktım aralayabildiğim kadar açtım kapıyı dikkati elden bırakmadan Kimsiniz diye sordum? Sizinle çok önemli bir şey konuşmam gerekiyor dedi. Ne ile ilgili diye sordum. Ebru abla dedi. Aradan çok uzun zaman geçmişti ve ebru ablayla ilgili ne olabilirdi. Kapıyı açtım otur anlat

oooo pampa bilim kurgu hikayesi ha bayılırım ama gercek olmadıgını bilmek koyuyo be neyse film niyetine okurum yarın

Sonra konuşmaya devam etti.
+你想要什麼? 我所做的一切，請不要傷害我的女兒. (korkmuş şekilde sürekli bunları tekrarlıyordu sesi titriyordu.)
-Ne demek istiyor bu ne diyor
• Ben nerden bileyim
-Şimdi napacağız
+它會受到懲罰？
-Sus lan ne diyorsan anlamıyoruz (adama doğru bağırdım anlamış olmalı ki sustu)
• bilmiyorum ama bir an önce burdan gitmeliyiz
-Tamam adamı bağla ben çocuğu alırım
• tamamdır
Evden adamın arabasını alıp çıktık.

Son olarakta gerçekten bir kardeşim vardı ama videoda gösterdiği kişiyle benim kardeşim gibi davranan kız çok farklı insanlardı. Ve video bitmişti. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Gözlerimden yaşlar akıyordu. Şimdi ne yapacaktım hiç görmediğim kardeşim nerdeydi? yakalanmış olabilirdi yoksa saklanıyor muydu? Ben bunları düşünürken yatakta ki kiz ayılıyordu.

Hemen sordum.
-Kardeşim nerde?
+Senin kardeşin yok
-Ebrunun kızı benim kardeşim
+Nasıl yani ( belli ki bu kızda yeni öğreniyordu)
-Öğrendin işte nerde
+Kız kaçtı yakalayamadık fakat sana getirdiğim zarfı alabildik.
-Onu nasıl bulabilirim
+Ben nerden bileyim biz de onu arıyorduk unuttun mu?
Bir kaç ayrıntı daha sorup konuşmayı bitirmiştim. Duyduklarımı hazmetmeye çalışıyordum ne yapcağımı düşünüyordum.

Bir bankadaydım etrafımda onlarca insan vardı dikkatlice çevremi izliyordum. hamile bayanı arıyordu gözlerim. Sıradaydı. Yanına yaklaştım ve yine sanki orda yoktum. Tam bir hayalet gibiydim. Birden kapıdan giren 3 maskeli adam gördüm. Önce güvenliği etkisiz hale getirip sonra insanlara bağırmaya başladılar. Herkes korkuyordu ama bağırmamaları için uyarılmışlardı. Kasadaki parayı istemiyorlardı acele ediyorlardı. Birkaç dakika içinde polisler her yeri kapatacaklardı ve bunu biliyorlardı. Veznede ki paraları alıp çıkıyorlarken hamile bayanın bağırmasıyla irkildiler. Galiba doğum sancısıydı ama bu soyguncuların paniklemesine neden olmuştu ve gelen bir kurşunla hamile bayan yere düştü. Karnından kanlar akıyordu herkes çığlık atamaya başlayıp hayatları için yalvarıyorlardı. soyguncular bile şaşırmıştı sanki bir birlerine küfrede küfrede çok hızlı bir şekilde çıktılar. Kapıda onları bekleyen arabayla gözden kayboldular. Ve Döndüm.

Birden hareketlenmeye çalıştı ama onu çok sıkı bağlamıştım. Ağzı tıkalı olduğu için hırıltılar hariç birşey diyemiyordu. O an ruh halim o kadar dengesizleşti ki elime hemen bir bıçak aldım. Hayatım boyunca kimseye zarar vermeyen ben kızın gırtlağına bıçak dayamış vaziyetteydim. Sessiz şimdi ağzındakini çıkarıcam ve bana herşeyi anlatacaksın anladıysan başını salla dedim. Kız o kadar korkmuştu ki gözleri fal taşı gibi açılmıştı hafifçe başını salladı.

Konuşmaya başlamadan önce artık onuda koruyacağıma dair benden birde söz aldı. Ben kendimi koruyamıyordum daha onu nasıl koruyacaktım. Sonra başladı:
+Bizler devletin çok gizli bir projesinin hayata geçmesinde etkili olacak birer piyonlarız. (Böyle bir benzetme hoşuma gitmişti kendi de biliyordu. her hangi bir şeyde bir hiçmişcesine harcanacağını.)
-Ne projesi
+Sen gibi çok nadir insanlar var. Sizin bu gücünüzün bir sınırı yok. istediğiniz kadar geliştirebilmektesiniz. Bunu nerden mi biliyorum. Yakaladığımız ilk kişi sen olmayacaktın fakat dikkat ettiysen gücünüzün sınırı yok dedim. Bedeninizin dayanabileceğini söylemedim.
-Geliştirmek derken ne demek istiyorsun
+Belli ki sen gücünü yeni keşfetmeye başlassın ve daha birinci aşamadasın. Bizim sonuçlarımıza göre en fazla 4 aşama var insan bedeninin dayanabildiği. Birinci aşama şu an bulunduğun geleceği gördüğün kısım. (yutkundu ve konuşmaya devam etti)

+Yanlız şunu söylemeliyim 4 aşama var fakat bunların hepsi teorikte. Yakaladığımız insanlara aşamaları denetemiyorduk. Kaçma ihtimalleri çok fazlaydı.
2. aşama ise geleceğe anında müdahale etmek
3. aşama geçmişe dönmek
4. aşama ise istediğin gibi istediğin zamana istediğin yere gitmek
devam ediyordu. Teorilerden bahsediyor şurdan geliyor anlamıyordum zaten beni ilgilendiren kısımlar bunların olabilme olasılığıydı. Ben hala kardeşimle ilgili bir soru bile sormamıştım. Bunu nasıl unutmuş olabilirdim.

Kadına baktım yüzünden ne kadar acı çektiğinin farkındaydım. Ve beklenen çığlık geldi saniyeler vardı kadının vurulmasına. Kadının üzerine doğru atladım daha silah bile ateşlenmemişti. Milisaniyeler sonra silah sesini duydum ve omzuma inanılmaz bir acı girdi. Evet kurtarmıştım onu ama vurulan ben olmuştum. Soyguncular kaçtı ve herkes etrafımıza toplandı. Bana kahramanmışçasına bir şeyler söylüyorlardı ama anlamıyordum sadece acıyı hissediyordum. Gözlerim kararıyordu galiba yine bayılacaktım ve karanlık yine beni hapsetti.

*Peşimde kaç kişi var
Tercüman çeviriyor gelen cevabı bana söylüyordu
+ben dahil 6
• Neden Peşimdesiniz
+Bunu söyleyemem
• Söyle (yumruk)
+Söylersem beni öldürürler (hepsi aynı şeyi söylüyordu hayır zaten biliyordum doğruları söyleyecek mi diye bekliyorum)
• Söylemezsen de bu seni öldürecek (kızı gösteriyorum)
Bana kızın anlattıklarıyla hemen hemen aynı şeyleri anlattı ama önemli olan kardeşimle ilgili bir gelişme var mıydı?

-Sende kimsin ve beni neden yakalamak istiyorsunuz
+Eğer konuşursam beni öldürürler
-Zaten öldürdüler aptal (Bağırarak)
+Nasıl, Ne alaka (Korku dolu bir ses tonu)
-Benim gücümden belli ki haberiniz var ama sana bir özet geçeyim ölecek olan insanların gözlerine baktığımda nasıl ne zaman nerde olduğunu görebiliyorum ve o huur çocuğu kel patronun seni gibtiğim bir tabancayla vuruyor (panik ve kızgın bir şekilde)
Olayın nasıl olduğunu bulunduğumuz yeri ve detayları anlattım inanmış olsa ki gözleri hafif yaşlı bir şekilde
+Tamam sana her şeyi anlatıcam ama lütfen bana zarar verme. dedi.

Adamın evine vardık. Kapıyı çaldım. Aşşaya indi arabayla gidelim dedim. Adam korkmuş olmalı ki kem küm etti. Bizim kız indi arabadan silahı adama doğrultup yürü diyerek bağırdı. Yazık adama birden işin içinde buldu kendini. Tenha bir yere vardığımızda durduk. Herkes arabadan inmişti. Adama gerekli açıklamaları yaptım ona hiçbir şekilde zarar vermeyeceğimizi parasını bile vereceğimizi söyledim. Adam öyle korkmuştu ki para falan istemiyordu bir an önce eve gitmek istiyordu. Başladım sormaya:

Alo iyi akşamlar dedim. Çok garip bir aksanla iyi akşamlar dedi. Bunların hepsinin aksanı böyle mi diye düşündüm bir an. Çok acil bir tercüman ihtiyacımız olduğunu iş için olduğunu açıkladım adama. Ücretinin iki katını teklif etmiştim. Kabul etti. Güvenilir birisi lazımdı bize fakat elimizde şeçenek yoktu. Ev adresinin tarifini aldım yola tekrar çıktık

internetten bulduğumuz bir tercümanın evine doğru yola çıktık fakat adres: Atıf yılmaz caddesi nane sokak no: 15 kat 5’di ve biz bu adresin nerde olduğunu bilmiyorduk. Saat geç olmaya başlamıştı. işimizin acelesi olduğu için adamı aramaya karar verdim. Bir ankesörlü telefonun yanında durduk. Adamın ismi Guangzhou’ydu. Numaraları tuşlamaya başladım. 507 528 61 ** çalıyordu.

Beyler evde değilim gece devam edicem bu arada beyler o kadar yazıyoruz sizde şuku vermeyi unutmayın

Yalan söylediğini biliyorum dostum ama iyi gidiyorsun devam et