Atsız'ın kardeşidir, soyadlarının aynı olmamasının sebebi, 1934 yılında soyadı kanunu çıktığı zaman Nejdet Sançar’ın askerlik görevinde bulunmasından ötürü birbirleriyle haberleşemedikleri için farklı soyadlar tescil ettirmeleridir.

istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi mezunudur(Atsız gibi). Askerlikten sonra Sivas Öğretmen okuluna edebiyat öğretmeni olarak tayin edilmiş fakat zamanın Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel’i karşılama törenine katılmadığı gerekçesi ile bu görevden alınmış ve Balıkesir Lisesi’ne atanmıştır.

3 Mayıs 1944 sonrasında tabutluklarda ve zindanlarda en ağır işkenceler çekmiş ama yılmamıştır.

3 Mayıs Savunması

“Beni beraat ettirin demeyeceğim çünkü benim için suç olarak gösterilen şey bu toprakları, bu ırkı sevmekten başka birşey değildir.

Yurdumu ve ırkımı seviyorum, onun içindir ki Türk ırkçısıyım.

Bu sevginin manasını anlamayanlara sözüm yok.
Eğer bu günahsa beni mahkum ediniz. Bu mahkumiyeti övünçle kabul ederim, şeref sayarım.

Sizden adalet bekliyorum da demeyeceğim çünkü bu mahkeme adil değilse, o zaman büsbütün manasızdır.
En büyük mahkeme olan tarihin huzurunda alnı açık bir Türk oğlu olarak, hiç endişem yok.
On ayı doldurmakta olan ve büyük kısmı tahta masalarda yatmakla geçen hürriyetsizliğimi, millet yolunda çekilmiş, şerefli bir felaket olarak sayıyorum.

Duvarlar, ezilmiş hayvanların kan lekeleri ve rengini kaybetmiş, köpeklerin bile yatmayacağı pis hücrelerde geçen haftalarım içinde bir ışık sızacak kadar küçük deliği olmayan, tavanı basık bir inde, hayır bir in değil, mezarda, ışığa güneşe ve hayata hasret çekerek geçirdiğim günlerim, uykusuz gecelerim, yarın benim için acı fakat övünçlü hatıralarım olacaktır.

Bunlardan yılmış değilim. Bilakis bahtiyarım.

Yuvamın dağıtılmış olmasına, eşimin bir Türk anası olmak şerefini kazanacağı günlerde çektiği dayanılması güç ızdırapları ve akıttığı gözyaşlarını unutmamış olmama ve bugün hayat kavgasında minimini yavrusuyla tek başına kalmış olmasının ruhunda yarattığı fırtınalara rağmen bahtiyarım.

Türk’ü sevdim, seveceğim.

Ama bunun sonunda ızdıraplar varmış, felaketler varmış, hatta karşılaşılacak türlü kahpelikler doluymuş.
Hepsi kabul!

Türk Irkı sağolsun!"

-Nejdet SANÇAR

Atsız Bey hakkında "Nejdet Sançar öldü demek, Türkçülük cephesi en iyi savaşan tümenini kaybetti demektir." demiştir.

Hiç şiir yazmamıştır, sigaradan tiksinir, Fenerbahçe'de forma giymiştir, Afşin adında bir oğlu vardır fakat o da 16 yaşında tifodan vefat etmiş. Oğlunun vefatından sonra üzüntüden felç geçirmiş, 13 kitap ve 551 makale yayınlamış bu eserlerinin yayın haklarını TSK'ya bırakmıştır.

Atsız Bey'in yazdığı bir şiirle analım bu büyük Türk Milliyetçisini.

"Bütün ömrünce onun tuttuğu,
Buzlu bir dağ, kavuran bir çöldü.
Nice haksızlığa, kin darbesine,
Feleğin kahrına yalnız güldü.
Tüketip Türklük için varlığını,
En metin ruh ile sessiz öldü."

Ruhu şad olsun.