1. 1.
    0
    gece yarısı girdiğin bankada, kasayı açıp çil çil paralarla oynaşmaya başladığında plan başarıya ulaşmış zannediyorsan yanılıyorsun. Megafon sesiyle irkilip, şehrin bütün polisleri bankanın önüne yığıldığında, ellerin başının üstünde dışarı çıkmak için 3 dakikan varsa, blöf mü yaparsın yoksa kullanmak için kendine son bir kart mı seçersin? seçecek bir kartın yoksa, kendine kart yaratmaya ne dersin?

    elinde hiç rehine yoksa, kendi rehine ni kendin yaratmalısın... soygun başlasın.

    rezerveleri görelim.
    ···
  1. 2.
    0
    anlat bakalım
    ···
  2. 3.
    0
    erketede bekleyen elemanı ben oynamam, çok sıkıcı amk!
    ···
  3. 4.
    0
    rezerve
    ···
  4. 5.
    0
    rezerved
    ···
  5. 6.
    0
    Rezerve
    ···
  6. 7.
    0
    ben, o an bankada işi olan sivil polisim.
    ···
  7. 8.
    0
    @7 üzgünüm panpa bankada kimse yok.
    ···
  8. 9.
    0
    reserverd
    ···
  9. 10.
    0
    reserfeurasyon
    ···
  10. 11.
    0
    anlat hadi amk
    ···
  11. 12.
    0
    hayalleri vardır herkesin. hayal olarak kaldıkları sürece tehlike arzetmezler ama bizim hayallerimiz hayalken bile tehlikeiydi. çünkü biz direk tehlikenin hayalini kuruyorduk. banka soymayı hayal etmek, çok param olsa hayali kurmakla aynı şey değildi keza.

    murat : gibko bir güvenlik şirketinin köle gibi kullanıp üç kuruş maaş verdiği bir arkadaşımdı. yeni evliydi ve borç zütünden akıyordu. zütünü gibtirse ay sonunda eline geçecek parada bir farklılık olmadığı için yolun sonu çok erken görünmüştü onun için. hayal kurmak o nu kurtarmazdı, hayalini gerçeğe dönüştürmek için, başka birşeyin hayaline ihtiyacı vardı.

    selim : iyi niyetli iyi aile çocuğu ama kötü bir işçiydi. zütü sıkıya gelmediği için sık sık iş değiştiren istikrarsız bir çocuktu ama dedim ya iyi çocuktu.

    ben ; insan gibi yaşayabilmek için köpek gibi çalışmak zornda kalmış, yine de insan gibi yaşyamamış, elini vermiş kolunu kaptırmış denyo nun tekiyim. yeter demenin vakti geldiğine inandığım için tehlikeli hayaller kurmuşum.
    ···
  12. 13.
    0
    up up dinliyom
    ···
  13. 14.
    +1
    @1 entry-nick
    ···
  14. 15.
    0
    reserved
    ···
  15. 16.
    0
    up up up hadi amk
    ···
  16. 17.
    0
    anlatsana bin
    ···
  17. 18.
    0
    hadi amk bi ben gibliyom zaten seni
    ···
  18. 19.
    0
    okumuyorum agathacı ahmet ümitçi bin
    ···
  19. 20.
    0
    hayatta hiçbirşeyi olmayanlar herşeyini kaybetmeyi göze alırlar. onları neyle korkutabilirsin ki? murat evliliğinin daha 3. ayında karısı tarafından terkedilince kafamızda hayaller belirdi. ilk ortaya çıkışı da rakı masasında olmuştu. şişede durduğu gibi durmadı dedik ama derinlerden çıkagelmişti sanki bu fikir. yani hep ordaydı da biz yeni keşfediyorduk.

    plan basitti. bankayı soyacaktık. biz bir plan yapacaktık ve bu plana uygun gelişecekti herşey. yani biz planımızı bankaya göre dyapmayacak, planımıza uygun bankayı soyacaktık. elbette murat ın çalışıtığı bankadan bahsediyorum. kapısından anahtarla girebileceğimiz başka banka malesef yoktu. alarm güvenlik kamerası vs umurumuzda değildi. maske falan olmayacaktı. bu maskenin altında bir fikir var ve fikirlere kurşun işlemez diyen adamın aksine yüzümüzde maske yok ama kafamızda bir fikir var diyorduk. bu fikrimize kurşun fevkalade işlerdi ama ölümden öte köy yok deyip planı yaptık. çok kısa sürdü. komplike bir plan değildi. polisiye roman yazmıyroduk nihayetinde, amaç belli, paraları al da nasıl alırsan al. geçmişimiz parlak olmadığı için gelecek kimsenin umrunda değil, işler ters giderse pişman olmayacaktık hiçbirimiz. hatta mahkeme de zafer işareti yapıp, iki felsefik cümle kurmak için oturup aforizma bile uydurduk. o derece salaş bir soygun planıydı.
    ···