Koşmaya devam ediyorum bi taraftan okan noldu Ahmet noldu eleman noldu diye duşunuyorum arkama doğru kafamı çevirdim o değişik yaratık okanın başında bekliyordu sevindim kurtuldum diyenonume donmemle yere düşmem bir olduo yaratık o iğrenç şey onumdeydi daha da irileşmişti yerden kalmaya çalıştıkça yere düşüyordum ölüm böyle biieydi galiba son bi guçumu toplayarak ayağıya kalkıp eve doğru koşmaya başlamıştım aklımda ne Ahmet ne okan nede diğer elaman vardı eve varmak için var gücümle koşuyorum evin olduğu sokağa geldiğimde ev yoktu yerinde mezarlık vardı heryerde ceset doluydu aklımı kaçıracaktım kafayı yicektim ev nerdeydi olduğum yerde kaldım ayağım kitlendi adım atamıyorum o iğrenç şey yaklaştı iyice yaklaştı nefes alamıyordum yalvarıyordum adım atamıyordum artık ölecektim o iğrenç şey elini kalbime zütürüp içine soktu öyle bir acı öyle bir işkence yok olduğum birinin dürtmesiyle uyandım gözümü açtığımda annem ne arıyon burda dedi etrafıma baktım balkondayım yerde oturuyorum uyumuşum dedim anneme geçiştirdim içeri girdim yatağa yatmak için üstümü çıkardım kalbimin olduğu yer kırp kırmızı ilk anlayamadım sonra aklım çıkıcaktı imkansız deyip duş aldım yatağıma geçip yattım annemin sesiyle uyandım yemek hazırmış sabah 8de yatmıştım saat akşam 8di bizim çoçukları merak ettim uyandıktan sonra ararım dedim yemeğe geçtim babam köye gitceklerini 3-4gun gelmiceklerini söyledi sevinmiştim ev bana kalmıştı ama bi yandan dun olanlar yüzünden korkmuştum kendi kendime onlar dun içtiğimiz şey yüzünden diye geçiştirdim yemeği yedim kalktım odama geçtim okanı aradım annesi açtı uyuyor dedi uyanınca beni arasın dedim kapattım ahmeti aradım duştan yeni çıkmış uzancakmış gece çıkarız dedi açtım bilgisayarı açtım bi film izlemeye başladım bu kadar gereksiz bi filmi yapan yonetmenin ailesine kufur ettim kapattım oyuna girdim iki el oyun attım oyle müzik filan dinlşyordum annem geldi gidiyorlarmış neyse yolcu ettim onları odama geri gittim özel numara aramış hay amk kim bu diye merak ettim internette gezerken yine özel numara açtım ilk önce hırlama sonra çok garip çok kaba bi ses geldik geldik bizler geldik dedi kapattı kim bu amk dedim bizimkiler şaka yapıyor sandım camdan dışarı baktım zifiri karanlık hiç bişey gozukmuyor indim aşağıya çıktım dışarı baktım kimse yok 200 metre ilerde ışığın altında biri elinde bişey var kopeğini gezdiyor galiba dedim girdim içeri arada bir arkama bakıyorum olduğu yerde duruyor malmı lan bu dedim kendi kendime içeri girdim tam kapıyı kitlicem baktım bizimkiler anahtarı evde unutmuşlar dedim bunlar 4gun sonra gelirler beni sabah uyurken uyandırır dedim içimden kufur ettim kapıyı kapattım odama çıktım lan şu mala bir daha bakayım aynı yerdemi diye camı açtım kalbim yerinden çıkıcaktı