0
Önce kücücük tertemiz bir bebeksindir..
Emeklemeye basladiginda, hayatin ilk zor adimlarini atmak icin hazirlarsin kendini..
Aslinda kararlar vermeye o yasta baslarsin.. Bazende bir karar vermeye zorlanirsin...
Büyüdükce kücük beden daha büyük adimlar atmaya baslar..
Annen, Baban, Ailen yardimci olur dogru yolda gitmene.. Daha sonra birde Arkadaslarindir sana yardim eli uzatan... Ama aslinda en dogru arkadas yine sensindir kendine..
Eeeeee sonra ne olur.. Gelecege hizli adimlarla ilerleyen kücük bebek, yavas yavas gecmisinlede yasamaya baslar... Sonunda biraktigi tek sey ise GECMISIDIR...
Ama bunlar, yani bu caba, bu kararlar, bahsettigim DOGRU YOL arayisi neden..
Sanirim herkes bir Mutluluk pesinde..
Demek mutlu olmak icin yasayanlardaniz... en azindan ben öyle düsünüyorum
peki sen ne düsünüyorsun?? neden yasiyoruz, mutluluk icin mi ?