Hahahahahhahahah

edit: şimdi okudum panpa üzdün. :(

Kalbine çöken ağırlık geçmiyor ki hiç..

ulan tam bu konuda bir başlık açacaktım ki gördüm bunu. uzun zamandır (söylersem ciddi dalga geçersiniz, o denli uzun bir süre) bir kızı unutamadım. aslında hala da unutabilmiş değilim, ama şunu farkettim ki, bu devirde unutmak çok zor bir eylem. kızı hiç görmesen bile twitter-fb-instagram falan, yani kızın hayatı zaten 2 tık önünde. ne kadar dirayetli olursan ol, eninde sonunda açıp bakıyorsun bu ne yapmış diye, ve sonsuz döngü başlıyor. kızdan hiçbir şekilde haber alamayacak şekilde kopman lazım gibi geliyor bana, yani başka türlü bize bağlı değil unutmak. karşına daha iyi birisi çıkacak ki anca unutasın vs vs

kardeşim 1.5 ay öncesinde bunları yazınca kesin bi tak yemişsinizdir kız koymuştur kapının önüne diyordum ama öyle değilmiş bunu anladım o kadar derdin arasında sadece o seni mutlu eder ama ardından seni mutlu ettiğin süre boyunca tüm hepsini tek tek çıkarıyormuş beni çok seviyor diye bilen kız beni 1.5 ayda silmiş be hayatından tamamen sabahtan beri kafam yannan gibi oldu burda kafa dağıtmaya derdimi paylaşıp hafifletmeye çalışıyorum

Kendimi unuttum unutuldum da bir seni benim gibi unutabilsem demiş Şükrü Kekevi

aynen lan. verdiğin değerin onda birini bile alamıyorsun. insanlar neden sevdiği kadar sevilmez ki sanki...

Neden Aklımıza, En Olmadık Zamanda Geliyor Sevdiğimiz kişi?