Yıl 2011, güzel ülkemizin doğusunda koca dağların arasında ufak bir çocuğum.

isme gerek yok bir devlet okulunda eğitim görüyorum.

çoğu kişinin ekonomik durumu iyi değil. bir öğrenci... okuldan. ismini bilmem ama her zaman görürüm kara saçlı kara gözlü, yanında da hep o arkadaşı olur. o kumral ve açık tenlidir. benden daha küçük oldukları belliydi. ikisinin de yırtık çantaları dikkatimi çekti yanlarına gittim ve okulun arka binasında insanların ihtiyacı olmayan malzemelerin olduğunu ve gidip alabileceklerini söyledim.

iki çocuktan ilki

\\\"sagolasin abey bu iş görüyir\\\" dedi.

\\\"peki ya sen? sen bir göz atsana.\\\" dedim kumral olana.

Çok düzgün bir Türkçe ve vurguyla \\\"Haber verdiğin için çok teşekkür ederim. Yarın göz atarım.\\\" dedi

işte asıl sebebin ırk ya da milliyet olmadığını anladığım an o andı.

Bir yanda koca koca binalar yapan o kara tenli adam bir yanda yırtık çantasıyla okula gelen kara tenli çocuk. O kara çocuğun yüreğindeki saflık güneşten bile parlak, sudan bile berraktı.

insanlar Türk ya da Çerkes, Kürt ya da Ermeni değildi. insanları sadece ikiye ayırabilirdin. Fakir ya da zengin, ezen veya ezilen, iyi ya da kötü...

edit: bildirim gelmese de trenddeyiz. hepinize sonsuz teşekkürler.