neden intihar etmeyiz

bence intihar o kadarda kötü bir eylem değil. ortalama 70 yılda yaşasam her günüm diğerinin kopyası olacağı için bugünüm ile yarınım arasında fark olmayacak. bir ay köpek gibi çalışacağım milletin altında sonra o bir ay çalışmamın karşılığında bir ay yaşayacak kadar para alacağım. e benim burada ki kârım ne o zaman ? 1 ay çalış 1 ay yetecek para al.1 ay çalış 1 ay yetecek para al.1 ay çalış 1 ay yetecek para al.

ee ulan niye yaşıyoruz o zaman ? sanırım dünya da yapmamız gereken farklı bir vazifemiz var ancak onuda hala çözebilmiş değilim. ayrıca islama inanmıyorum, mantığıma uymuyor. bir şey yapmalı ama ne ?
ayrıca buda dostlara gelsin;

http://bit.ly/dostlara

birinci entarimde yaşamak demişim de yaşamak nedir dostlar ?
neden her gün uyanıyoruz? neden ürüyoruz ve neden kendimizi geliştiriyoruz ?
bütün bunların bir anlamı olmalı ancak bu anlam günümüz dinleriyle açıklanamayacak kadar derin bir anlam.

yani konuyu biraz daha detaylandırmak gerekirse, bir köpeği misal alalım.
herhangi bir sokak köpeği, evet aklınıza geldi.
şimdi düşünün o köpeği ve hayat hikayesini..
ne yaptı o köpek ? bir anne ve babadan dünyaya geldi, ergin bir birey olana kadar ailesi tarafından korunup kollandı, ergin bir birey olduktan sonra sosyal çevreye dahil oldu, kendinden güçsüzleri ezdi ve kendinden güçlü olanlara boyun eğdi. ardından kendisine bir çöplük edindi ve bir şekilde karnını doyurmayı beraberinde de sosyal ortamında takılmayı becerdi. ardından bir dişiyle çiftleşti ve yavruları oldu. bu yavruları büyütene kadar koruyup kolladı ardından bir süre daha yaşdıbına devam etti ve öldü..

bu hikaye size tanıdık geldi mi? yok yok ondan bahsetmiyorum mesela dedenizin hikayesinden farkı nedir? dedeniz de bu süreçleri bir şekilde geçirdi ve öldü.* peki sizin sonlanmamış hikayeniz ne kadar farklı olacak köpeğin hikayesinden ? yani bunca gayretin bir amacı yok mudur ? düşünme kabiliyetine sahip tek tür olarak insanlara düşen daha derin bir görev yok mudur neslin devamından ziyade ?

@23 dostum sığlık olarak niteliyorsun ancak anladığım kadarıyla sende kendini hayatın akışına kaptırıp o akışta kaybolanlardansın..
bahsettiğin farklı sorular da tahminen iş hayatı, evlilik hayatı, askerlik.. ve işte başından beri bunlardan dem vuruyorum ve bunların klişeliğinden söz ediyorum. son yüz yıllık dünya tarihinde dahi senin gibi düşünen milyonlarca insan hayatlarını yaşadılar ve ölüp mikroorganizmalara yem oldular. adını tarihe kazıyabilenler dışında yani takriben 10.000-50.000 tanesi dışında hiç birisini tanımıyor bilmiyoruz. ne zorluklar, aşklar maceralar yaşadı ve bunlar tamamen toprağa onunla beraber gömüldü. işte onlarda aşağı yukarı senin bahsettiğin sorularla meşgul kimselerdi. kimisi soruları cevapladı kimisi cevaplayamadı ancak hepsi yok oldular. hemde o yıllarda ölen bir köpekten farksızlar günümüz insanı için çünkü ikisi de kendi hayatlarını sürdürdüler ve öldüler.

buradan bir şeyler yakaladım lan sanki; insanlığı değiştirecek, sonraki nesillere aktarabilecek bir şeyler yapmak çok daha insani bir duygu oluyor sanki. yani köpeklerin dışında kalan bir şey gibi evet evet tam olarak insanlık gibi.

du bakalım daha neler çıkacak.

@27 bunlar intihar sebebi değil, asıl aradığım cevap neden intihar etmediğimiz.

@29 umut veya bizi bağlayan şeyler palavra be adamım. bence bizi yaşamda tutan tek şey hayvansal iç güdülerimiz. ve hafızamızın unutkan yapısınında bu konuda çok büyük payı var.

bir gün her şeyden vazgeçmişken ertesi gün hepsini unutup hayata devam edebiliyoruz. bu bir zafiyet gibi geliyor ancak yaşamın devamı için muhakkak gerekli bir şey. düşünsenize on yıl önce tartıştığınız çocuğa olan öfkeniz, akrabalarınızın cenazesindeki üzüntünüz, sistemin bozgununa karşı olan siniriniz hiç geçmiyor, unutmuyor unutamıyorsunuz.. işte o zaman her şey bambaşka olurdu.

@31 ben böyle düşünüyorum dostum, evrimsel süreçten bize kalan en büyük miras "ne olursa olsun yaşa" iç güdüsü. insanları hatırlayın deprem altında kalıp sidiğini içenler, afrika da açlıktan arkadaşını yiyen insanlar, ölmemek için nicesini öldüren insanlar.. işte bunlar ancak ve ancak yaşama iç güdüsü ile açıklanabilir şeyler.

aslında doğal seçilimde başarılı olarak neslin devdıbını sağlamak için "sürekli yaşa" güdüsünün çok ağır olması gerekir, aksi halde doğa sizin türünüzü yok edecektir.

http://www.evrimianlamak....1:Do%C4%9Fal_se%C3%A7ilim