Oysa ne kadar hayal ediyordum onu. içimden her defasında sağlıklı olmasını temelli ederken kız olmasını diliyordum. Bir kızım olmuştu olmasına fakat ölüydü. Hayatta her şeyim yarım olmuştu zaten şaşılacak ne vardı ki? Aşkım da sevdam da sevdiklerimde mutluluğum da hatta düğünüm bile herşey yarım ve ekgib olmuştu. Fakat bu sefer kızım kursağımda kalmıştı. "Babalar kızlarını daha çok severler" cümlesini şimdi daha iyi idrak edebiliyordum. Çünkü babaların kızları da ölebiliyorlardi ve bu çok acıtıyordu!

"O kadar kolay değil Badomad Bey" dedi. Gülümsüyordu. Yataktan çıktı ve gramafona şuan ki halimizi oldukça destekleyen bir plak yerleştirdi. Şarkı kendinden erotik ve insani istemez çıldırtan cinstendi. Avizeye çapraz bir şekilde duvara dayanmış bana bakiyordu Sahra. Vücudu kusursuzdu. Ve odaya dolan loş ışıktan çok daha parlaktı. Beni oynadığı oyuna dahil etmek için kendini duvara yapıştırıp kollarını yukarıya doğru dayadi. Ayağa kalktim ve yanına yanaştım. Yeniden ve hararetle dudaklarına yapistim. ikimizden az öncekinden daha da sıcak bir halde bedenlerimizi birbirine surte surte ateş çıkarmaya çalışıyorduk resmen. Birden başını ve vücudunun ön kısmını duvara çevirdi ve beni işlenmiş kadar güzel çizilmiş beliyle baş başa bıraktı.

Annem ağlamaktan yorulmuş sesiyle bana sesleniyordu. Didem'in ayrıldığını ve beni görmek istediğini söylüyordu. Ona ne diyecektim? Nasıl teselli edecektim onu? Gözyaşlarını nasıl durduracaktım? Odaya girer girmez yanağında parlayan gözyaşlarını gördüm. Başını yavaşça, benim olduğum yöne çevirdi. Bana bakıyordu. Dimdik ve acı çeken bir şekilde. Bir şeyler anlatıyordu gözleri buna hiç şüphem yoktu. Defalarca yutkundu. Fakat bu oyunu daha fazla surdurememis ve ellerini tuttuğum anda hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Ne yapacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu. Daha önce kendim dışında kimseyi teselli etmemiştim. Acemice sarılmakta buldum çareyi. Bazen nefes alış verişleri bile duyulmuyordu. Karım ölen kizimizin yasını göğsümde ağlayarak tutuyordu. Peki ben kime sarılacaktım?

https://youtu.be/uD_zqgkYoQU buyrun derttaşlar bu gece bitmesin. Yalnız bırakmayın beni...

"Sahra Harikalar Diyari'na girmeye hazır mısın?' dedi. Bende gülümseyerek hazır olduğumu belli etmeye çalıştım. Her yanında kitapla bulunan bir odanın icindeydim. Sahra gramafona plak yerleştirmekle uğraşıyor bense Sahra'nin deyimiyle "Sahra Harikalar Diyar'nin" keyfini çıkartıyordum. "Centilmen bir erkek ol ve benimle dans et" dedi. Ellerimiz birleşmiş son derece sarhoş olmamıza rağmen nizami adımlarla duyguların hava da uçuştuğunu görebildiğim bir dansı peyda ediyorduk. Dans ederken gözlerimiz bir saniye bile olsa birbirinden ayrılmıyordu. Ama eğer şuan yaşadıklarım aşksa, daha önceden yaşadıklarımın aşka benzemedigine yemin edebilirdim.

iş yoğunluğundan fırsat buldukça partları atmaya devam edecegim. Hikaye yarım kalmayacaktır.