Okurum bi ara

Kalsın hadi

Yeniden gülmeye başlamıştık. Dun gece burada kaldığım için telefonumun şarjı bitmiş ve telefonum kapanmıştı. Aklim Didem'e takılıyordu. Acaba merak etmiş miydi?
"Canım kahvaltıyı sonra yapsak olur mu? Benim gitmem gerekiyor."
"Tabi git karın merak etmiştir."
Sahra'dan böyle birşey duymayı kesinlikle beklemiyordum. O farklı, gizemli kadın kaybolmuş, yerine kıskanç bir kadın gelmişti. Uzerimi hızlı bir şekilde giymiş Sahra'yi alnından ve dudaklarından defalarca öpmüştüm. Öpücüklerim karşısında kayıtsız kalmıyordu am aramızda soğuk bir rüzgar estiği konusunda ikimizde hem fikirdik. Arabaya biner binmez uzaklaşmaya başladım. Telefonum arabada şarj alınca, kapalıyken gelen mesajları kontrol etmek için telefonuma baktim. Didem'den 3 mesaj vardı. "Hayatım neredesin?" "Canım yemek hazır ve seni bekliyorum." "Beni arar mısın? Merak ettim."

Sahra'nin hızla atan kalbinin sesini duyuyordum. Birden ayağa doğru kalktı. Dirseginin üzerine başını dayayıp bana bakmaya başladı. "Ekgib olan tamamlandı. Artık yazılabilecek kadar güzel bir hikayesin" dedi. Sahra yanımda ve çırılçıplaktı. Teni sıcacıktı. inanılmaz güzel bir koku yayılıyordu vücudunda. En çok da boğazının hemen altında yoğunlaşan bu kokuyu ömrüm boyunca unutmayacagima çoktan yemin etmiştim. Sıcacık bir gülümsemeyle "Günaydın" dedi. Cevap vermek yerine alnından öptüm. "Sen benim sarhoş halimden yararlanıp sinsice mabedime girdin ve cezalisin. Bugün çayı sen demleyeceksin" dedi.
"Öyle bir şey yok küçük hanım simitleri gider alırım ama çayı sen yapacaksin. Çünkü senin elinden içtiğim çayların tadı hâlâ damağımda."

Daha fazla dayanamayınca penisimi kadınlığının içine ittim. Gidip gelmeye başlamıştım. Zevkten delirmek üzereydim. Ben gidip geldikçe Sahra, "Daha sert, daha sert" diye inliyordu. O inledikce ben olanca gücümle onun içine giriyordum. Ayakta durnaktan yorulunca beni hiç içinden çıkarmadan yatağa doğru sürükledi. Çarşafla buluşunca gözlerini tamamen kapatıp goguslerini yalamam için baba direktif verdi. Denileni büyük bir zevkle yerine getirdim ve birazdan boşalacak olduğumu anlayıp kendimi Sahra'nin üzerine bıraktım. Daha da hızlandım. Sonsuz huzuru bulan biri gibi kendinden emin bir inlemeyle içimde ne varsa Sahra'nin içine akıttım. Yavaşça, üzerine değildim ve yatağın kenarına bırakıverdim kendimi.

Rez panpa

Yarım kalmaz umarım

Birden ani fren koymak istesemde aramıza artık biliyordum ki çok geçti. Yaşamaktan ve ölümden nasıl kacamiyorsa insan, ben de elinden kurtulamayacak kadar yakalanmıştım aşka. Ve Sahra'nin dudaklarına dokundu dudaklarım. Sıcaklığın daha önce yanmak demek olduğunu öğrenmemiş olsaydım, adına Sahra koyabilirdim. Öpüştükçe daha çok öpüşüyor dudaklarimin onun dudaklarından ayrılmaması icin neredeyse nefes dahi almiyordum. Sahra büyük bir adım atarak bizi yatağa getirdi. Üzerimdeki gömleğin düğmelerini koparircasina açıyor ve gözlerini hiç ayırmadan bana bakıyordu. Yaniyorduk. Kemerimi cikarmaya başladığında, kendinden emin bir hareketle onu uzerimden alıp yatağa fırlattım. Üzerine çıktım. Üzerindeki bluzu cikardigimda sutyeni olmadığını fark ettim. Gogusleri dimdik ve inanılmaz derecede simetrikti.

Barakadan bozma bir yerdeydik. Rakımızdan şiddetli yudumlar almaya başladık. "Biliyor musun Badomad bir şey ekgib... Ne olduğunu bilmiyorum ama bir şey ekgib bu hikaye de yoksa çoktan yazardım seni kafamda" Saat bir hayli geç olmuş ve ikimizde iyice sarhoş olmuştuk. Onu evine bırakmak için adresini sordum. Kayip'a zütür beni dedi. Cd'yi açtım ve yavaşça arabayı sürüyordum. Birden başını omzuma dayadi. Bu yaşanılan anın beni başka bir uçuruma doğru cekmemesi için onu koltuğuna doğru yatırmayı düşünsem de, başının omzumda ki duruşuna karşı koyamadim. Kayıp'in önüne geldiğimizde cebinden bir anahtar çıkardı. "Kayıp'ı benden başka kimse acmamali, uğursuzluk getirir." Dedi.

Bunca düşüncenin arasından sıyrıldığımda, kendimi Kayıp'ın kapısında buldum. içeri girer girmez, o muazzam kitap kokusu anında cigerlerime kadar işlemiş ve beni huzurlu bir gün gecirecegim konusunda çoktan inandirmisti. Sahra her zaman ki gibi bir anda karşıma çıkmış, siyah gözleriyle bana bakıyordu. "Seni bir daha gorecegimi biliyordum" dedi.
"Gelmek için ayrı bir sebebim vardı. Bedava bir dostluğu kim istemez ki?" Dedim.
"Çay?"
"Kesinlikle evet, çayı çok seviyorsun galiba?"
"Ah çay sevilmez mi?" ikimizde birbirimize bakarak sıcacık bir gülümseme peyda ettik yüzlerimizde. "Alkolle aran nasıl?" Diye sordum.
-"Sadece rakı" dedi... Ve ayağa kalkıp "Hadi dükkanı kapatıyoruz" dedi.

Taziyeleri büyük bir sükûnetle kabul ediyordum. Fakat bir anda olduğum yere çakılmama sebep olacak bir sesi duymuştu kulaklarim. "Bundan daha dik duramazdin Badomad." Sahra'ydi bu. Buradaydı. "Adresi gazetedeki ölüm ilanından öğrendim. Burada olmam gerektiğini düşündüm. Allah rahmet eylesin." Dedi. "Başımız sağolsun." Dedim. "Yakın zamanda gorusmek üzere." Deyip gözden kayboldu. Didem'in yanına gittim ve elini tuttum. Elleri ilk kez bu kadar soğuktu. Didem bu sefer benim omzuma yaslanmış hıçkırarak ağlıyordu. Aylar geçmiş ve hayat sakasini yapar gibi kaldığı yerden devam ediyordu.

Derhal yerimden fırlamış hastanenin kantinini aramaya başlamıştım. Yürürken Sahra'nin biraz önce, daha yıllar önce kaybettiğim ve kendi içime sonsuza dek gömdüğüm duygulara seslenişini dusunuyordum. Aşktan korkuyordum. Geri döndüğümde yatak boştu. Sahra yoktu tüm müşahede odasını taramistim. Yoktu. Sahra'yla ilgilenen hemşire taburcu olduğunu söyledi. Belli ki benden sıkılmış bir teşekkür dahi etme zahmetine girmeden çıkıp gitmişti. Didem hala ust katta doktorla birlikte miydi acaba? Telefonu hızlıca cebimden çıkarıp Didem'i aradım. Doktordan çıktığını ve eve gittiğini söyledi. Bende hastaneden çıkıp evin yolunu tuttum. Didem bahçede oturuyor telefonundan yayılan müzik eşliğinde sanırım doktorun terapi yöntemlerinden birini gerçekleşmesini sağlıyordu. Günü bu şekilde tamamlayıp ertesi gün yine bir yoğun iş temposu beni bekliyordu. Esra çoktan kapimin önündeki yerini almıştı. Bende odamdaki yalnizligima kaldığım yerden devam etmeye başladım. Telefonumun sesiyle irkildim. Esra bir bayanın benimle acil şekilde gorusmek istediğini söyledi. Baglamasini istedim. -"Hey sana ulaşmak ne kadar zormus." Heyecanla "Sahra" dedim. -"Sahra ya, hadi çık eski carsidaki Kayıp Kitapçı'da seni bekliyorum." Derhal arabaya binmiş ve çoktan eski çarşının yolunu tuttum. Ona ne diyecektim. Neden beni yanına çağırıyordu? Neden bir kitapçıya çağırıyordu beni? Eski carsidaki Kayıp Kitap Evi'nin içindeydim. Sahra'ya sirketimin numarasını nereden bulduğunu sorduğumda hastanede çarpışmamız esnasında yere düşen kartvizitimden olduğunu öğrendim. "Badomad" dedi bir anda. "Neden bu kadar dusunuyorsun?"
+"Bunları söylemek için mi çağırdın beni buraya Sahra?"
-"Ne umarak geldin ki buraya kadar... Seni hiç tanımayan ve senin de tanımadığın biriyle buluşmayı neredeyse hiç tereddüt etmeden kabul ettin.

Rez panpa

Rezeeeerveddd

Rez amk yakcaz yine

Rez okurum bir ara

Rezerved okurum la

işlerim inanılmaz derecede yoğun gidiyordu. Şirketin insan kaynakları departmanı olmasına rağmen işe alım ve çıkışları asistanim Esra'yla yapıyorduk. Esra inanılmaz derecede zeki kendine güvenen ve her zorluğun altından bana soru dahi sormadan kalkabilen birisiydi. işçi-isveren çizgisini aşacak bir davranışta bulunmuyordu. Şimdi Esra telefonun diğer ucunda Didem'in beni aradığını söylüyordu. Daha sonra onu ararim dediğim halde önemli bir konu olduğunu ve Didem'in benimle hemen gorusmesi gerektiğini söylüyordu. Bu kadar önemli olanın ne olduğunu merak etmeye başlamıştım. Çünkü Didem benim çalışırken rahatsız edilmekten hoşlanmadığımı zaten çok iyi biliyordu. Didem hemen eve gelmem gerektiğini söyleyince bir şeylerin ters gittiğini anladım. Otoparka indim eve gidene kadar beynimden binlerce senaryo geçmişti. Bahçenin kapısından girdiğimde Didem bütün samimiyetiyle bana guluyordu. Sinirlenmeye başladığımı hissettim. Dayanamayıp bağırdım.
"Neler oluyor burada Didem?" Didem istifini bozmadan bana bakıyordu.
"Kocami gormek için bir şey mi olması gerekiyor?" Sinirden delirmek üzereydim. Kukrer gibi "Didem delirtme beni neden beni işten eve çağırdın?" Hala guluyordu. Bana doğru dikkatlice yürümeye başladı. Yanıma geldiğinde avucumun içini kavradı ve göbeğine doğru bastırdı.
"Burada seninle tanışmak icin acele eden biri vardı o yüzden çağırdım... Baba oluyorsun."

Şuraya park edeyim sonra okurum

Aldım yerimi