neden futbolcu olmadığımın hikayesini anlatı

vay ak, iki şukuya nerdeyse dört sayfa hikaye anlattım. neyse gibiniz saolsun. öyle işte. kendinize güvendikten sonra, her şeyi yapabilirsiniz muallakler. ben o dönem futbolcu olmaktan başka seçeneğim yok sanıyordum, ama yine de bu kararı verdim. ve çok mutluyum galiba. ders verir gibi konuşmuyorum, bunu duymak isteyenlere tekrar etmek istedim sadece.

şimdi napıyosun merak ettim

başka dönemlerde de aynı hocayla başarılara yaklaşmamıza rağmen, aradığımız şampiyonluk bir türlü gelmiyordu ak. ama yine umutla ve daha sıkı çalışarak lig hazırlıklarına başladık. liglerden önce, geleneksel uğur mumcu turnuvası olur, yenikapı 81 mi 61 mi bi gibim ile sarıçubuk diye bir takım galiba düzenliyor. yedikule mi oluyor orası, neyse, halı sahadan küçük bir sahada. ben o dönem iriyim diye beni kaçak addedip almadılar o turnuvaya ak. halbuki her şey nizamiydi. üçüncü olduk. ilk kupamızı aldık, lige başlarken. ben buruk da olsam, takımın morali yerinde.

ve lig hazırlıkları kapsamında, herhangi bir amatör kulübün yapmayacağı, yaparsa da anca paralı ve manyak bir sponsor tanıdıkla olabilecek bir işe imza atıldı. bildiğiniz, hazırlık kampına zütürdüler bizi. edirne-enez'de sahil kenarında, ergen tipler, kamp yapıyoruz. baraka maraka, lüks yok ama zaten bir amatör takım için, hele ki genç takım aşağısındaki bir seviye için gibsen kimse yapmaz.

devam panpa devam

süper tek. dir. ümüzün hanımı, çocukları falan da başımızda. kadıncağız, günde üç öğün bize yemek yaptı. 20 tane ergen ak. saolsun. biz sabah altıda kalkıp koşu yapıyoruz, mükemmel besleniyoruz, idmanlar müthiş, sahilde plaj voleybolu var. futbolu seven ve özlemiş kimi koysan kendisini cennette sanır. barakada geyikler, çalışmalar... dört günlük bir kamp süreci yaşadık. yemin ediyorum, o dört günde hem kilo almıştım hem de boyum uzamıştı ak. buradan liselilere de sesleniyim bari, sağlıklı olmak istiyorsanız düzenli yaşayın dıbını gibtiklerim. neyse. lig başladı...

devam panpa

reserved

dinliyom panpa

@49 evet. semtdaş?

gazi osman paşa ?

çay alıp geliyorum beyler. biraz şevk şukusu falan lan?
sona geldik. sonra sorularınızı alıcam.

sayısız hat-trick yaptım, bir maçta 4 gol attığım da oldu. zaten gol atmak için ölüyordum her zaman. defansı da kotarabildiğim için defansa koyuyorlardı beni. ve o denyo takımın ardından iki sene geçmişti. yıldız takım 86-88 dönemi geldi çattı. iki senedir beraber oynadığım arkadaşlarımla buluştuk. bizim bir pilot takımımız vardı, ordan da zehir gibi adamlar eklendi. ortalığın dıbına koymaya koşarak gelen yepyeni bir takım, bahsettiğim süper hocamızın önderliğinde yola çıktı. buraya kadar inanmayan varsa da skimde değil. olayın düğümlendiği lige ve takıma geldik.

devam panpa anlat

ve olayın kopma noktasına geleceğiz birazdan binler. bundan sonraki süreçte, türlü ligler oynadım. ara ara aklıma gelen enteresan şeyler şöyle: bi gün bi kafa topuna çıktım maç sırasında. fakat amk evladı, kafa topuna ayakla çıktı, nasıl becerdiyse. ayağının tabanıyla tepeme bi koydu. tak gibi yere düştüm. yıldızları sayma olayını ilk orda net yaşadım. kum yedim o an baya. ama volkan gibi hem de serum merum yok, maça devam ettim. yılmaz vural dolu tabii amatör küme. hocasından dayak yiyen çocuk gördüm bi tane. oyundan çıktı, hoca baya girişti buna. benim canım acımıştı. daha bir sürü şey var da aklıma gelmiyor.

maç başladı, heriflerin ukalalığı boşuna değilmiş ak. baya iyi de oynamamıza rağmen, bariz bi kapasite farkı ortaya çıktı. zengin binleri geldi, bizi bi güzel gibti. 4-0 mı ne bitti maç. tebrik ettik oğlanları. devre arasındaki gaz maz da işe yaramadı. zaten bu takım, o sene önce (şampiyon takımların karşılaştığı) istanbul şampiyonası'nı, sonra da şampiyonlar ligi gibi, türkiye şampiyonası'nı kazandı. bizim de bahtımızı skiyim. zaten bu ligte, onların arkasından ikinci olduk. bütün maçlarını kazandı muallakler.

maçları oynuyoruz, birkaç fire verdik, ama şampiyonluk havasına da girmişiz. derken hürriyet gücü maçı geldi. anadolu yakasında paşabahçe stadı'ndaydı galiba. baya deplasman hissi yaşıyoruz. maça bi çıktık. ciks ciks oğlanlar, saçlar sarı, jöleli möleli zengin binleri. ukala ukala bakışlar, aralarında makaralar. bizim takım, ghetto kalıyordu biraz. neyse. maçtaki tüm hakemler de amlı çıktı ak. yan hakem, orta hakem, hep amlı. her türlü garip bir ortam. seremonide makara yapıyor binler, "beyler bu hakemlerle nası oynıycaz lan... " diye.

devam panpa

bu aynı takımla ikinci maçta da fena bir sağ açıkları var. herif ağzımı yüzümü gibti. overmars huur çocuğu. imza almak için koşuyorum sanki arkasından. bir iki üç dört. gol mol ya yedik benim tarafımdan. dedim bu böyle olmayacak. bu muallakye sarıyim ben. başladım buna pislik yapmaya. zaten bilen bilir, amatörü falan geçtim, profesyonel liglerde bile küfür kıyamet. amatörde bunun tillahı var. neyse başladım buna küfür etmeye ben. huur çocuğu ayağın kırılsın. ananı skicem senin bir sonraki pozisyonda. falan... top etrafta yokken sürekli herife çalışıyorum. en son tekme falan da attım. formasından çekiyorum. adam beni gibse yeri. netekim dayanamadı, hakem yakınlardayken taştı herif "skicem ananı artık ha" dedi. hakem duydu bunu. zırt! kırmızı kart. nası gülüyorum içten. kjahljhad. ak adam çıkarken bana bi bakış attı, hala o kin gözlerimin önünde. benim gibimde mi... maçın sonuna kadar yattım ak sonra. sülalem raata düştü.

takım öyle iyiydi ki... hala gülümsüyorum. forvette serhat akın tarzında bi adamımız vardı. onun daha güçlü ve daha teknik halini düşünün. sol açığımız, atlet olabilecek kadar hızlı koşan, tekniği de olan bi solaktı. lan inşallah bi yerlere gelmişlerdir. neyse. lig başladı. biz tabii ki şampiyonluğa oynuyoruz. erok diye bir takımla çekişiyoruz. takımda öyle bir arkadaşlık var ki... hoca bile bizimle arkadaş olmaya başlamıştı. kurupastalı toplantılar falan... amatör kümede olmayacak bir sürü güzellik yaşadık o lig boyunca. puan farkını da açmıştık biraz. fakat erok maçını düşünmekten, garip garip puanlar kaybettik iki hafta üst üste. bildiğin futbolcu gibi hissediyoruz kendimizi. triplerdeyiz ak. derken, ilk maçı hatırlamıyorum, ama ikinci erok maçı geldi çattı. yani diğer adıyla şampiyonluk maçı.