öncelikle hepsi gerçek tek partta bitiricem o yüzden biraz uzun olucak beyler okuyan arkadaşlara şimdiden teşekkür ediyorum vakit ayırdıkları için artık bıktım benim ne kız derdim ne bi akrabam öldüğünde hüzünlendiğim olmuştur liseliyim ama kalbim taş kesildi hiçkimseye aşık olmadım hiçkimse için üzülemedim okullar kapandığı andan itibaren kafamda belirsiz bir soru oluşmaya başladı neden bu zamanda neden bu ülkede doğdum ulan benim tek zevkim doğada dolaşmak dedemden öğrendiğim çok az avcılık bilgimle balık tutmak kuş avlamaktı bir kaç gün boyunca niçin doğduğum sorusuna takıldım ve daha sonra allah yarattı bir sebebi vardır illaki diyip bu soruyu sonra cevaplamak için erteledim sıra geldi bu dünyada bu zamanda ne yapacağıma ben taktan bi lisede okuyan daha lise hayatımda teşekkür alamamış bi öğrenciyim doğal olarak ilerki kariyerime ne ailem iyi baktı ne arkadaşlarım fakat onların iyi kariyer olarak gördüğü şey mühendislik adı altında kölelikten farksızdı benim olmak istediğim şey 8:00-16:00 köle olup 2000 3000 civarı para alıp borçlarımı düşünmek değildi benim istediğim şey en azından biyokimyager olmak vs vs bir şeyler denemekti bi ara bi entry açılmıştı sanırsam dünyayı oyun olarak görüyordu bi arkadaş ilk okuduğumda gülmüştüm o ne öyle diye fakat ertesi günü insanları manipüle etmeyi zevk aracı olarak görmeye başlamıştım ve evet cidden dünya oyun gibi geliyordu artık ve ben zevk alamıyordum ilkokuldan beri dışlandım ben hep anormal gözüyle bakıldı bana hiçbir yeteneğim yoktu derslerim football basketball ne bileyim işte tennis falan hiçbirini düzgün yapamazdım tennis oynama lüksümde olmamıştı zaten biraz fakir bi ailedeyim artık hayattan zevk alamıyorum beyler daha ilkokulun ilk haftası annem bana çok çabuk olgunlaşmışsın deyip ağlamıştı beyler oda böyle bişeyler olacağını biliyordu artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum varolan bir yolum yoktu izlediğim bir iz yoktu sadece avare avare dolaşıyordum gittiğim her ortamda anormal gözüyle bakıldı bir kızla iletişime geçtiğimi hatırlamıyorum bile lisede kızların benim hakkımda babam gibi çocuk dediklerini duymuştum artık bıktım beyler intihar etmek istemiyorum beni mutlu etmeye çalışan ailemi üzmek istemiyorum yapacağım şey ne onuda bilmiyorum bunların hepsini kafamda topladığımda ise aklıma tek bir soru geliyor beyler NEDEN DOĞDUM ULAN BEN? buraya aklımdan geçen herşeyi boşalttım beyler pgibolojim bozuldu artık hissedemediğim tonlarca his var sizin çektiğiniz aşk acılarını çekmek için herşeyimi veririm beyler en azından duygusuz birisi olmaktan iyidir.