+1
-1
Merhabalar ben üniversite mezunu bi kardeşiniz . Kendi halimde KPSS çalışıyorum . Yakışıklı olmayabilirim ama sokakta ki insanların tabiriyle "sempatik" bir insanım . Bugün Bu son günlerde başıma gelen ve canımı sıkan bi olayı paylaşmak istiyorum .
Çevrem de ki insanlarla hep iyi anlaştım kız erkek aynıdır . Gülüp eğlenen birisiyim, bazı erkeklere göre ise yavşağın tekiyim çünkü kızlara çok samimiymişim falan . Bi diğer erkek grubuna göre de benden bi tak olmazmış kızlara hiç kötü birşey demiyor muşum hep yapmacık davranıyor muşum falan.
Evet belki haklılar kızlarla çok samimi oluyorum gezip muhabbet etmek, gözlerinde ki gülümsemeyi aramak beni mutlu ediyor, çünkü ben hiç annemin gözlerini ve mutluluğunu görmedim. Belki de annemin gülüşünü onlarda buluyorum.
Ve evet yine haklılar hiç kimseye küfür edip ayrılacak bi aşk acısı ya da bunların hepsini dövüp gibeceksin mantığında da olmadım. Çünkü şayet olsaydı annem, onu dövecek bi babam da yoktu neye nasıl davranılır onu da göremedim .
Mutluyum böyle belki birilerine göre yavşağım ama mutluyum ayda 25 TL ile internet paketimi yapıyorum size derdimi anlatıp mutluluğunuza ortak oluyorum .
Anamız babamız belki yok ama kardeşimiz çok be pampa.
Özet: insan yavşak olduğundan değil belki de bilmediğinden bazı hareketlerde bulunabilir .