neden bu kadar asosyal olduğumu anlatıyorum

ap

neden asosyal oldugunu anlatmamissin.

ap ap ap ap

@3 devamı var hacut

her neyse konuya dönecek olursak 3. sınıftaydım dediğim gibi arkadaş çecrem pek olmadığından tenefüsleride sınıfta ya da okul bahçesinde tek dolaşarak geçirirdim basket oynayanları falan izlerdim aslında meraklıydım da baskete ama onun için kalıbımda boyunmda yoktu kısaydım üstelik çokta zayıftım. bizim sınıfta da basket takımında olan bir çocuk vardı pek muhabbetimiz yoktu ama sınav zamanları pek bi iyi davranırdı bana nedenini tahmin edebileceğiniz gibi. o çocuğun adı burak tı sevgiliisi de yine bizim sınıfta kübra diye bir kız... kendimi çevremdekilerden her zaman daha üstün görmüştüm bunu kendini beğenmişlik olarak görebilirsiniz ama sürekli okul değiştirdiğimizden liseye giriş sınavlarında epey yüksek puan yapmama rağmen her taşındığımız yerde maddi durumumuzdan dolayı hep en yakın liseye gitmek durumundaydım son gittiğim lisede düz liseydi süz lise olması önemli değil aslında genel olarak o çağdaki insanların çoğu okuma araştırma dışında başka şeylere yöneliyorlardı zaten haliyle kendimi üstün görürdüm... kübra konusuna geçsek yavaş yavaş iyi olucak neredeyse yıl biticekti ama onuna tek kelime konuşmamıştım çok utangaç biriydim özelliklede kızlara özellikle de kübraya karşı hormonlarında etkisiyle onun sevgilim olmasını birlikte olmamızı isterdim derslerde hep gözüm ona kayardı bazen derslerde dakikalar boyunca onu izlerdim ama dediğim gibi o burakla birlikteydi benim de pek umudum yoktu esasen...

önce soruyu sonra da yazıyı okumuş biri olarak söylüyorum ki sen tam bi rahatsızsın güzel kardeşim

bir gün hocanın izinli olmasında dolayı bir ders boştu havada güzeldi herkes dışarı çıkmıştı ya top oynuyorlar ya da bahçedeki banklarda vakit geçiriyorlardı tahmin edebileceğin gibi ben sınıftaydım o zamanlar harry potter ınn yeni kitabı çıkmıştı ben de almıştım onu okuyordum sınıfta tektim herkes dışarı çıkalı 10 dakika olmuştu en fazla kapı açıldı kübra girdi içeri "aa sen burda mıydın" dedi "evet kitap okuyordum" dedim "anladım ben de çantamdan birşey almaya gelmiştim... aa harry potter mı okuyosun ? " dedi. " evet" heyecanlanmıştım epey mhabbeti ilerleticek değil kapatıcak cevaplar veriyordum daha çok " ben de okumak istiyorum ama çok kalın kitapları ya bi de önceki kitaplarını okumadım zor iş şimdi hepsini okumak" dedi. " ben önceki kitaplarıda okudum aslında bi kere başlayınca o kadar da kalın gelmiyor kitap.. epey sürükleyici" dedim "hmm anladım neyse ben gidiyorum sen oku bana anlat hepsini nasıl olur " dedi giderayak tatlı bi gülümsemeyle ne söyleyeceğimi bilemedim gülümseyerek yüzüne baktım bir kaç saniye sonra kapıdan çıkmıştı zaten. kendimi hiç olmadığım kadar iyi hissediyordum yüzümde devamlı bir gülümseme vardı mutluydum kübra benle konuşmuştu hem de daha güzeli onunla bir daha konuşma fırsatım vardı ona harry potter ı anlatacaktım güzel olucaktı...

ertesi gün okul çıkışında okul kapısından çıkarken omzuma bir el dokundu "ee potter bana kitabı anlatmayacak mısın " kafamı çevidim çevirdiğim gibi gözlerim kübranın o güzel gözleriyle buşuştu çok yakındı yine heyecanlandım "tabii anlatacağım ne zaman istersen" dedim "şimdi anlatmanı istiyorum" dedi gülümsedi. " harry lilly ve james in oğlu. harry nin anne babası voldemort tarafından öldür.." diye direk anlatmaya başladım " öyle değil şapşal dedi" gülümseyerek o kadar iki adım yolda mı anlatacaksın" dedi ve yüzüme bir şey sormamı bekleyerek baktı "istersen bir cafe ye gidip oturalım orda anlatırım sana" dedim gülümsedi yine olur dedi oku yakınlarında bir kafeye gittik oturduk çok heyecanlıydım cafe ye gidene kadar hep o konuşmuş ben dinlemiştim aslında heyecandan konuşamıyordum. oturduk kitabı anlatmaya başladım anlattıkça rahatlıyorudum arada araya espiriler sıkıştırıyordum rahatlamıştım samimiyeti kurmuştum onunla. artık tam anlamıyla iki arkaadaştık. kitabı yarısına kadar anlattım" bügünlük bu kadarlık yeter" dedi. "kalanınıda yarın anlatırsın şimdi gitmem gerek" dedi gitti. ertesi gün okulda hiç konuşmadık ya erkek arkadaşıyla birlikte oluyordu ya da 3-4 kız arkadaşıyla birlikte haliyle cesaret edip yanına gidemiyordum. okul çıkışında özellikle sınıftaki herkesin gitmesini bekledim o da geç çıktı sınıftan gidelim mi dedim gidelim dedi gittik...

sardı panpa ilk entry diğerlerinide okuyacam şükela

çabuk yaz oç.

bir hafta kadar daha okul çıkışlarında cafe lere gittik ben ona okuduğum kitapları anlatıyordum o da dinliyordu sadece harry potter ı değil başka romanları bilim dergilerinde okuduğum gelişmeleri felsefe siyaset hemen hemen her konudan ona bahsediyordum o da beni hayran hayran dinliyordum bunu anlıyabiliryordum.son görüşmemizde daha kişisel konulardan bahsetmeye başladık o nu sevgilisi olduğunu biliyordum ama ikimizde sanki burak yokmuş gibi davranıyorduk ve ben de o konuyu açıp iyi giden bir ilişkiyi baltalamak istemiyordum. ama kübraya tutulmuştum o na o nu sevdiğimi söylemem gerekiyordu. cafedey dik yine bir gün ne kadar çabuk olursa o kadar iyiydi cesaretimi topladım gözlerinin içine baktım "kübra ben sana aşık oldum " dedim şaşırmıştı yüzünde mutluluktan ziyade şaşırmışlık vardı ve belliki kendini kötü hissediyordu bir iki saniyelik sessizlikten sonra "şeey.. ben.. benim gitmem gerekiyor tamam mı yarın okulda görüşürüz" dedi eşyalarını hızlıca toplayarak yanımdan ayrıldı. afallamıştım nasıl bu kadar salak olabilirdim henüz 1-2 haftadır tanıdığım birine ona aşık olduğumu söylemiştim. kübra da bu yüzden böyle tepki vermişti. yarın okula gidip biraz aceleci davrandığımı söyleyip özür dilemek herşeyi çözecekti ben de öyle yapmaya karar verdim.

ertesi gün her zaman olduğu gibi okula erken gittim sınıfa doğru yürüyordum koridorlar boştu. bizim sınıfın çaprazındaki sınıftan burak a ait olduğunu düşündüğüm bir gülme sesi geldi merak ettim o sınıfa doğru gitmey başladım. kapının önüne geldim içerde konuşulanları dinlemeye başladım...
-"haha vay salak vaaay daha 2 hafta olmadı kızım sen onunla takılalı sana aşık olduğunu mu söyledi yani" dedi burak
-" abi asıcaksın böylelerini o nee yaa aynaya da mı bakmıyor dıbına kodumunun salağı haahhaha" dedi içeriden bir ses.
-"tamam ya dalgasını geçmeyin artık anlattığıma pişman etmeyin beni" dedi kübranın sesi
-" kızım sende de ne işler varmış ya iki güne tavladın manken gibi çocuğu"
ardından kıkırdamalar ve artık hepsi bir ağızdan konuşuyordu" vay küçük potter vay tipine bakmadan aşıkta olurmuş... evlenirsiniz de siz bunla kübra hanım hahaha..ee kızım bundan sonra benimle iddiaya girmeden önce bir kere daha düşünürsün artık... " içeride tüm bunlar olurken ben dona kalmıştım ne yapıcağımı bilemiyordum şoka girmiştim adeta kafamın içinden bir sürü şey geçiyordu. iddiaya girmeden önce... asıcaksın böylelerini.. tipine bakmadan... hani uçak düşerken tiz bir ses herkesin kulağını çınlatır ya başka birşey duyamassın benim de tek duyduğum şey o çınlamaydı başım dönüyordu kusucak gibiydim bir hışımla doğruldum kapıyı hızlıca açtım

sonra beni evine zütürdü. çok heycanlıydım. kübra ile içtik. vodkanın tadını ilk kez alıyordum. sonra beni yatağa fırlattı evde kimse yoktu zaten. onun o bembeyaz tenini okşadım. onu çılgına çeviriyordum. sırtından kırmızı şarabı dökerek heycanla onun inleyişlerini dinledim. sonra zil çaldı heycanla üstüne gecelik giyerek kapıya gitti. burak gelmişti, sonra hep beraber grup ciks yaptık. burak beni inletiyordu bende kübrayı
işte hayatımın en güzel anı buydu. Hala hatırladıkça parmaklarım kendimi. böyle bir hikayeydi işte

okuyosanız ses edin hele

sardı amk devam

anlatsana huur çocuğu yarın final var hadi.

herkes bana döndü artık konuşmuyolardı bazıları endişeli bazıları ise hala kıkır kıkır gülmekteydi içeride 5-6 kişi vardı burak kübra burağın basket takımından bir kaç arkadaşı ve tanımadığım bir kaç kız daha hepsi de bana dönmüş bakıyorlardı benim ise gözlerim kübranın gözlerindeydi o da bana bakıyordu gözleri dolmuştu.bu sesizliği burakın sesi bozu " romeo sen de burdaydın demek " dedi iki üç kişi kahkalarla güldü diğerleri ise gözlerini bir bana bir burağa çeviriyorlardı. hiç birşey demeden burakın üstüne atıldım bir tekme darbesiyle yere düştüm tekrardan hamle yaptım bu sefer yumruğum hedefini buşmuş burnunun ortasına pek güçlü olmasada yumruğu indirmiştim burak da buna sinirlenmiş artık gülmeden benimle boğuşuyordu beni alaşağı etti yüzüme ardı ardına yumruklar savuruyordu.bir yandan da kübra yı nasıl sevgilim olarak gördüğüm hakkında kübranın sevgilisinin o olduğunu küfürler eşliğinde böğürerek anlatıyorudu diğer taraftan ben artık kendimi savunmaktan bile vazgeçmiştim zaten bu kavgadan üstün çıkmamın imkanı yoktu kübranın ağladığını diğer kızlarında çığlıklar atarak öğretmenleri çağırdıklarını duyabiliyordum...
kavga ayrılıştı ağzım burnum kan içindeydi hala sınıfın içerisindeydik yerden olduğum yere doğruldum kfamı iki yana çevirerek sınıftaki insanlara bakıyordum sınıf artık daha kalabalıktı neredeyse derse girme zamanı gemişti kübra ağlıyordu yanında ki iki üç arkadaşı da onu sakinleştirmeye çalışyorlardı şimdi sınıftaki diğer herkes sanki konuşmamı bekliyorlarmış gibi kafasını bana döndürmüşlerdi sınıfa müdür girdi ve ikimizide derhal odasında görmek istediğini söyledi 15 gün okuldan uzaklaştırma almıştım burak ise okul takımında olduğundan ve bazı ayrıcalıkları olduğu için uyarılmıştı.

müdürün odasından çıkarken üstümdeki gömleğe baktım yarısına yakını kan içindeydi gerçekten fena dayak yemiştim. burak bir omuz darbesiyle beni sarsıp bir kaç tehtitkar cümlenin ardından yanımdan gitti yine boş koridor da tek başımaydım herkes derse girmişti. çektiğim acı fiziki bir acı değildi o bir kaç dakika içinde o sınıfta duyduklarım beni yıkmıştı lavobaya gittim elimi yüzümü yıkadım eve gittim 15 gün cezalıydım ama ben o okula bir daha hiç gitmek istemiyordum tekrar kübrayı görücektim benim duygularımla oynamıştı hem de bir idda uğruna onurumu gururumu yerlere sermişti. evde olduğum 15 gün boyunca ağlama krizleri geçirdim çok kötü durumdaydım. salaklığıma kızıyordum ben kim olduğumu sanıyordum dakübra nın benimle birlikte olucağını inandırmıştım kendimi benimle alay etmişlerdi dış görünüşümle saf aşkımla herşeyimle...

hızlı ol lan