Panpişler, hayat çok kısa. Bir şeyleri dert edinmek için gerçekten kısa. Bakın ortalama yaşam süresi 650 bin saat (Notasyonu bilerek böyle ayarladım, yoksa nasıl yazılacağını biliyorum) ve ortalamamız için geriye 4-5 yüz bin saat kaldı.

Saatler su gibi geçiyor, bunu daha önce de yazdım. Bir film seyrederken, kitap okurken, hele ki uyurken, otobüste, daha nice yerlerde.

Taktığım şeyler olmuyor mu aslında? Fazlasıyla oldu ama genelde ciddi şeyleri değil de boş şeyleri taktım. Akrabaların bir kısmıyla aram bozuk, ki az akrabam var zaten, babayla yıllardır görüşmüyorum, ne kavgalar oldu, neler bitti, 2 ay gibi bir süre istemediğim durumlarda gerçekleşti. Bunları arada bir hatırıma getiririm ama inanın sadece sıfat olarak aklıma geliyorlar, anılar belki çok nadiren aklıma gelir.

Peki ben neyi takıyorum? Dedim ya, boş şeyler. Ufak tefek laf atışmaları ve genelde tanımadığım insanlarla olan laf atışmaları. Peki nasıl aştım? Gereken cevabı gereken yerde vererek. Varsın dayak yiyin ya da dayak atın, o an gereken cevabı verirseniz bu olay biter.

Takmıyorum, umurumda değil ve bir süre daha yaşarsam bir şeyler daha da iyi olacak hayırlısıyla.

Takmayın, şu hayata siz olarak geldiniz, bir başkası olarak değil.